پی و فی کجا هستند ؟
پی و فی توی یک دشت قایمباشک بازی میکنند.
-کجایی فی؟
-پی! تو کجایی؟
آنها گم شدهاند و نمیتوانند هم را پیدا کنند.
حالا باید دنبالشان بگردیم.
در این کتاب ده آفتابپرست گم شدهاند. پیدا کردن آنها ساده نیست، چرا که آفتابپرستها ماهرانه خودشان را در طبیعت پنهان میکنند. اما مطمئناَ بچهها آنها را از مخفیگاهشان بیرون خواهند کشید. البته اگر خودشان هم ناپدید نشوند، در دنیای شگفتانگیز و رنگارنگ این کتاب.
سایر کتاب های همین ناشر
فرمانده تروئنوس فرماندهی کلانتری مرکزی شهر است. حالا هم توی دفترش نشسته و بوی عجیبی به دماغش میخورد. از بوهای معمولی توی کلانتری نیست. بوی متفاوتی است. شاید بوی...- سوسیس سرخکرده! امکان ندارد. یعنی کی توی کلانتری سوسیس سرخ میکند؟فرمانده از اتاقش بیرون میزند تا ببیند چه خبر است. بوی سوسیس صاف میبردش پشت در بخش پروندههای عجیب، مرموز و خیلی سخت.فرمانده با فریاد میگوید:- میدانستم کارِ توست سیتو! مگر نمیدانی آشپزی توی کلانتری قدغن است؟- اما من که آشپزی نمیکنم فرمانده! این ذرهبین-تابهی...
من از فلوتزدن متنفرم. بهخاطر همین بیشتر خوشحال میشدم که یک سگ یا یک ببعیکوچولو کادو بگیرم. در این صورت یک حیوان داشتم که مال خود خودم بود.
دفعهی بعد که خواستم مدرسهام را عوض کنم، باید حتماً این مسائل را با کادودهندگان هماهنگ کنم. واسهی مامان هم متأسف شدم، چون اصلاً از کادویش خوشم نیامد.
واسهی مامانبزرگ اینگرید هم همینطور، که برای من این دفترچهیادداشت روزانه را فرستاده و برایم نوشته که توی این دفتر میتوانم تمام رازهایم را بنویسم. شاید چون فکر کرده من هیچ دوست صمیمیای ندارم!
حلقههای گل و برگ با شاخههای توت، اتاقنشيمنم را آراسته بودند و بله، صدالبته يک درخت کريسمس هم داشتم. آن سال زيباترين درخت کاج بازار را خريده بودم، خوشگلترين کاجی که قدوقوارهاش هم به سوراخموشم میخورد. حتی ريشههايش هم هنوز به تنهاش آويزان بودند! بله، شايد وقتی کريسمس تمام میشد، ميکاشتمش توی باغچهی خانهام. ولی آن موقع با تکهپنیرهای پلاستيکی تزيينش کرده بودم.
واپنيرا! خيلی هيجانانگيز بود! من و تهآ و تراپولا و بنجامين راه افتاده بوديم دنبال ياقوت آتشزا، جواهری افسانهای که در قلب جنگل آمازون مخفی بود. ولی جستوجویمان تبديل شد به ماجراجويی! چند تا جوندهی بدجنس و نفرتانگيز هم دنبال ياقوت میگشتند! يعنی موفق میشديم که نگذاريم اين سنگ گرانبها به پنجهی موشهای ناجور بيفتد؟
خبرِ بد؟ دنیا داره به آخر میرسه.
و خبرِ خوب؟ چهار سابقهدار برگشتهن که دنیا رو نجات بدن. خْب شاید اونها مجبور باشن یه موشک قرض بگیرن... اما جدیجدی این ماجرا چقدر بیخ پیدا میکنه؟ چقدر؟ خیلیخیلی زیاد!
وقتی باد شمالی شروع به وزيدن میکند، در سويالاچيکا هر اتفاقی ممکن است بيفتد...
... مثلاً اينکه وسط يکی از بازیهای سرنوشتساز سوتوآلتو برای بقا در ليگ، نقطهی پنالتی ناپديد بشود...
... و کسی نداند که رادو، سرايدار مدرسه و مسئول کشيدن نقطهی پنالتی، کجا غيبش زده...
... و اينکه دوستهای پدرت بريزند توی خانهتان و همهچيز را زيرورو کنند.
پس حواستان را جمع کنيد، عشقفوتبالها! چون باد شمالی شروع به وزيدن کرده است!
آقای فولرمن از تعجب خشکش زده که من را سر وقت توی کلاس میبیند.
میگوید: «چه غافلگیری قشنگی تام!»
و لبخند میزند.
(خیلی پیش نمیآید که آقای فولرمن لبخند بزند.)
بعد مارکوس برایم شکلک درمیآورد.
(خیلی پیش میآید که مارکوس شکلک دربیاورد.)
ولی امروز هیچچیزی نمیتواند حالم را بد کند!
جز این دو تا کلمه: «درس ریاضی».
بعد اوضاع بدتر هم میشود...
«درس ریاضی
معلم: خانم ورثینگتن».
بدتر هم...
آماده باشید که از خنده منفجر شین. آخه قراره توی شهر، بَدترین موجودات، بهترین کارها رو بکنن.
اون هم با خندهدارترین روشهای ممکن.
با بدها همراه باشید، تا با عضوِ عجیبوغریب و جدیدِ دار و دستهشون، کارهای خوب و مرموز بیشتری انجام بدهند.
حتی پلک هم نزنید؛ چونکه شاید یه موجود خیلی شرور ترتیبشون رو بده و... پِخ پِخ!
چطور میشد آنقدر به من نزدیک و آنقدر دور از دسترسم باشد. همینجا پشت این پنجره بود و حالا که نبود، نگاهش مدام مقابل چشمانم تکرار میشد …من گلاندام بودم؟ همان کسی که هزاران فدایی داشت؟ توی آینه به قیافهی نزارم نگاه کردم. چشمانم غرق خون شده بودند. چند روز بود خواب و خوراک نداشتم. دولت کنارم آمد. دست روی گونهام کشید و اشکهایم را پاک کرد: «گلاندامم، از چه میترسی؟»… هزاربار گفته بودم و هزاربار گفته بود نترسم، پدرم نمیگذارد دست کسی بهزور به من برسد. دولت پشتم ایستاد و قربان صدقهام رفت....
دربارهی داسی دایناسی 14 (داسی ماهی)
جونمي دريا دريا! داريم ميايم پيش تو بگو آماده باشن موجاي فيشفيشِ تو بابيناسور يک خبر خوب براي داسي دايناسي دارد. چه خبري؟ درست حدس زدي! آنها قرار است براي تعطيلات به کنار دريا بروند.
نینجای استرسی همیشه استرس داشت؛ مثلا وقتی میخواستند به خانهی دیگری اسبابکشی کنند، دلشوره میگرفت. یا اینکه میترسید نتواند کارهایش را بهموقع انجام دهد. او بیشتر وقتهایی که استرسی میشد، تب میکرد و بدنش میخارید و زخم و زیلی میشد. تا اینکه نینجای امیدوار به او یاد داد چطوری استرس و نگرانیاش را به آرامش تبدیل کند
سالها پیش، آن وقتها که ریشهایم هنوز سپید نشده بود، حتی میتوانم بگویم سیاه هم نبود یا البته درست بگویم اصلاً ریش نداشتم، از پدرم پرسیدم: «بابا! این عشق که میگن چیه؟» پدرم گفت: «این غلطها به تو نیومده فرزند دلبندم! تو باید دَرست رو بخونی.» پنج سال بعد که هفت سالم بود و سواد خواندن و نوشتن مختصری آموختم، تصمیم گرفتم به جای درس خواندن بروم و عاشق شوم. اما قبل از عاشق شدن لازم بود با تحقیق در داستانهای موجود معنای واقعی عشق را دریابم. اولین داستانی که نظرم را جلب کرد، داستان ویس و رامین بود...
خیلی حالم خرابه دکتر خزآرام، نه؟!
روی مبل مطبِ روانموشپزشکم، دکتر خزآرام، ولو شده بودم. با اینکه مبلِ راحتی بود و از پشمِ گرم و نرمِ گربه درست شده بود، اما من خیلی راحت نبودم، بیشتر نگران بودم.
ـ دکتر خزآرام! خیلی حالم خرابه! نه؟
دکتر خزآرام به پشتیِ صندلیاش تکیه داد و با آن لهجهی خندهدارش گفت: «خُف اول فایَد چند تا سؤال ازت فِپُرسم. فِگو فِفینم، از کِی شروع شد؟»
آه کشیدم...
آیا میدانستی کوسهها میتوانند جریان الکتریکی در موجودات دیگر را تشخیص بدهند؟ یا برخی از آنها پوشیده از منگولههای کوچکاند؟ حتی برخی از آنها میتوانند خارج از آب راه بروند!
کوسهها تقریباً در همهی اقیانوسهای جهان یافت میشوند. آنها بیش از 420 میلیون سال پیش به وجود آمدند؛ یعنی 200 میلیون سال زودتر از دایناسورها!
کوسهها قدرت بینایی فوقالعادهای دارند. به نظر میرسد دید آنها در زیر آب ده برابر قویتر از انسان باشد.
کیویاتکوفسکی عاشق سردرآوردن از اسرار و معماهاست و ولکن ماجرا هم نیست. او خودش را کارآگاه خصوصی درجهیک میداند، همردیف شرلوک هولمز و مایکل بلومکوئیست و مجانی هم کار نمیکند.
کیویاتکوفسکی را دزدیدهاند! آدمربایان ریخت اجقوجقی دارند؛ هم نقاب به صورتشان زدهاند و هم کلهی همهشان کچل و آبی است. البته اوضاع بدتر از این هم میشود؛ آدمرباها دستبهکار میشوند و مدل موهای او را هم عوض میکنند. بعدش هم بدون یک کلمه حرف، او را دوباره چشمبسته توی کوچه ول میکنند. حالا ریختش شده عینِهو امپراتور شترمرغ کلهآبی!
«ما از همان جنسی هستیم که رؤیاها از آن ساخته شدهاند.»
یکی از مشهورترین رمانهای فلسفی، فانتزی و علمی-تخیلی تاریخ ادبیات
برندهی مدال نیوبری در سال ۱۹۶۳
مگ و برادر کوچکش، چارلز والاس، همچنین دوست جدیدشان، کالوین، در شهر کوچک و زیبایی زندگی میکنند. زندگی سادهای شبیه به هر زندگی روزمرهی دیگر، با شادیها و غصههای معمولی. تا اینکه...
داسی دایناسی 1 (شیر آب شرشری)
داسیدایناسیِ سبزِ کوچولو میخواهد گلها و گلدانها را آب بدهد. اما به هر گلدان باید چقدر آب داد؟ شیرِ آب شُرشُری را باید چقدر باز کرد؟ داسیدایناسی در این داستان یاد میگیرد که آب چقدر مهم است و باید از آن چهجوری استفاده کرد.
هر کسی دلش میخواست داستان ترسناکتری تعریف کند. جورج داستان سنجابهای زامبی را گفت. مِیسی قصهی یک عنکبوت غولپیکر را تعریف کرد. داستانِ لیلی دربارهی اژدها نیمهکاره ماند، چون … بوووم! انگار چیز خیلی بزرگی روی پشتبام بود.
بعضیوقتها تصمیم گرفتن خیلی راحت نیست. بهخصوص وقتهایی که خواهر بداخلاقم دِلیا یکجور تهدیدآمیزی میآید سروقتم.
حرف نزن، کارت رو بکن!
مامان عزمش را جزم کرده کل خانه را مرتب کند. میگوید اگر نمیتوانم تصمیم بگیرم چه چیزهایی را رد کنم بروند، خودش جایم تصمیم میگیرد. فاجعه میشود ها!
خوشبختانه آفتابهای لببوم برای نجاتم سرمیرسند (بیشتر از یک بار هم)
انتشارات هوپا کتاب کتابخانه ی نیمه شب را منتشر کرده است:
خلاصه ای از کتاب کتابخانه ی نیمه شب:
جایی در فاصلهی میان مرگ و زندگی، کتابخانهای هست که داستان زندگی آدمها را در خود جای داده؛ فکر کنید که پا به چنین کتابخانهای میگذارید و میتوانید یکی از این زندگیها را برای زیستن انتخاب کنید. اگر میشد گذشته را عوض کرد یا آدم دیگری شد و بهجای فرد دیگری زندگی کرد، آیا زندگی الانتان را کنار میگذاشتید؟ فکر میکنید اگر زندگی آدم دیگری را تجربه میکردید یا اگر میتوانستید انتخاب کنید آدم دیگری باشید چه میشد؟
این درست وضعیتی است که نورا در آن قرار میگیرد. او میتواند انتخاب کند که زندگیاش را با زندگی دیگری عوض کند؛ شغل دیگری پیدا کند، گذشته و شکستهایش را از نو بسازد و رؤیاهای کودکیاش را زنده کند. نورا در این سفر افسونگر به درون خودش برمیگردد و آنچه را به زندگیاش معنا داده میکاود و در هزارتویی از قصه و زندگیهای دیگر غرقمان میکند.
- برندهی جایزهی مخاطبان وبسایت گودریدز سال 2020
- پرفروشترین رمان سال به انتخاب نیویورک تایمز
اندی و تری خانهدرختی بیستوششطبقهی باحالشان را سیونه طبقه کردهاند. یک ترامپولین بدون تور محافظ اضافه کردهاند، آبشار شکلاتی، آتشفشان فعال بدون گدازه برای برشتهکردن مارشمالوهای خوشمزهشان، باغوحش بچهدایناسورها، موزهی اگه جرأت داری باور نکن، فیلی بوکسور به نام آقای خرطومکس و کلی چیزهای باحال دیگر. اما مهمترینشان طبقهای فوقِ سری است که تری هنوز ساختش را تمام نکرده … طبقهای که قرار است اتفاقهایی عجیب تویش بیفتد.
وقتی صدای پای نگهبان به حد کافی نزدیک شد، گفت: «سوپی رو که ازتون خواستم، برام آوردین؟» بعد به نگهبان یادآوری کرد: «من به خمیر نون حساسیت دارم.» البته دروغ میگفت. «و میوه هم بهم نمیسازه!» صدای غرولند بلندی از راهرو شنید و بعد نگهبان گفت: «عقب وایسا دخترهی نادون!» زانو زد تا دریچهی پایینِ در را باز کند و...
نیت که حیرت دوستانش را حس میکرد، پرسید: «چی دیدین؟» فِرِدی گفت: «وسط مِه یک دختری هست با شنلی از برف.» هارپر گفت: «پوستش قهوهایطلاییه.» لیزل گفت: «گیسهایی داره که انگار پُر از رعدوبرقن.» نیت دهان باز کرد که چیزی بگوید، اما همان لحظه رعد مثل خرس بزرگی غرید و چتر سرخ به سویی دیگر پرت شد.