دخترک فواره ای
دخترک و مادرش دم در بودند که خاله‌شاتره فواره را باز کرد. شیرهای فواره تق بلندی کردند و در یک‌آن هر شش‌تایشان با هم باز شدند و جلوی چشم‌های گشاد‌شده‌ی دخترک، شش‌تا ستون بلند نقره‌ای آب مثل شش‌تا دختر قدبلند شیشه‌ای، فوران کردند و توی هوا رقصیدند.
دختر کوچک مثل گنجشک‌کوچولویی که پاهایش به زمین چسبیده باشد، چند‌لحظه خیره به ستون‌های آب خشک شد و بعد ناگهان دست مادرش را ول کرد و به طرف حوضچه دوید و فریاد زد: «فووواره‌ه‌ه! فووواااره‌ه‌ه!»
داستان، داستان دخترکی است که تا چهار سالگی هیچ کلامی از دهانش بیرون نمی‌آید. تلاش و اصرار دیگران برای حرف زدن او هیچ نتیجه‌ای ندارد. دارو و درمان هم همین‌طور تا روزی که نگاه دخترک به فواره‌ای بلند می‌افتد…
داستانی جذاب، پر رمز و راز و تمثیلی. خصوصاً که با افسانه‌ها همراه می‌شود و هر چه پیش‌تر می‌رویم قصه در دل قصه می‌آید و افسانه‌ها و داستان اصلی در هم آمیخته می‌شوند و بر جذابیت داستان می‌افزایند. داستانی لطیف با بعضی شخصیت‌های حقیقی که معروف و مشهورند و در دنیای واقعی هم حضور دارند و همین‌طور شخصیت‌هایی جذاب مثل جنی که صدا نداشت، آقای شاعر، پیرزن دعانویس و جادوگرها.
