ریاضی با موشی 5 (اولین روز مدرسه)

مجموعه کتاب های (رنگ رنگ رنگم کن) تلفیقی از آموزش و هنر و سرگرمی است. برای رسیدن به هدف های آموزشی، چیستان های طراحی شده اند که موضوع آنها شامل مهمترین چیزهایی است که کودک با آنها سر و کار دارد.

 آثار کلاسیک ادبی، میراث ماندگار و بی مرز فرهنگ و هنر بشری به شمار می آیند که تقریبا به همه ی زبان های دنیا ترجمه شده. نشر افق بعضی از شاهکارهای ادبیات کلاسیک را طبق الگویی جهانی و مرسوم، با حذف توصیفات کسالت آور برای مخاطب امروز و مطابق با ذوق و سلیقه ی او کوتاه کرده است. 

دوریان گری جوان و اشراف‌زاده پرتره‌اش را از دوست هنرمندش هدیه می‌گیرد و مجذوب زیبایی تصویر خود می‌شود. او لحظه‌ای آرزو می‌کند جوان بماند. از آن پس تصویر تابلو پیر می‌شود و بار گناهان دوریان به دوش آن می‌افتد. دوریان روز به روز بی‌رحم‌تر و بی‌شرم‌تر می‌شود.

نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

هدف از انتشار مجموعه کتاب‌های خودم می‌خوانم ترویج کتاب‌خوانی، افزایش لذت خواندن و ایجاد عادت به مطالعه در کودکان است.

نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

دخترکی یتیم از خانه‌ی قیم بی‌رحم خود می‌گریزد و در خانه‌ی زوجی پناه می‌گیرد که نزدیک کلیسا زندگی می کنند. پسر اسقف پس از سال‌ها نزد پدر خود بازمی‌گردد و این دو درگیر عشقی پرفراز و نشیب می‌شوند…

سرما و تاریکی از راه می‌رسند. محافظ و شاگردش، حالا باید در مقابل بوگارت‌ها، جادوگران و اشباحی که در منطقه پرسه می‌زنند، حواس‌شان را بیش‌تر جمع کنند. وقتی میهمان ناخوانده سر می‌رسد، محافظ تصمیم می‌گیرد به خانه‌ی زمستانی‌اشب برود؛ مکانی سرد و دلگیر و پر از رمز و راز. اما میهمان ناخوانده کیست؟ و آیا توماس برای رویارویی با ماجراهای بعدی آماده است؟

گودرز می‌خواهد مرا از رفتن باز دارد. شبرنگ سم به زمین می‌کشد. گیو دنبالم می‌آید: «بگذار همراهت باشم…»

دیگر نمی‌شنوم. سوار بر شبرنگ دیوار باد و خاک را می‌شکافم و می‌تازم. پاره آتشی چون تیر چهره‌ام را نشانه گرفته است. سپر بر سر می‌گیرم و می‌غرّم: «برو،‌تندتر برو!‌ تو با سیاوش از آتش گذشتی،‌ از دروازه‌های دژ اهریمن هم می‌گذری.»

می‌می‌نی توپش را به دوستانش نمی‌دهد. آن‌ها هم او را تنها می‌گذارند و می‌می‌نی پی می‌برد که نباید دوستانش را این طور از دست بدهد. حالا او باید چه کار کند تا بچه‌ها دوباره با او دوست شوند.

خودت را برای تماشای یک سیرک بزرگ و پرهیجان آماده کن. از کدام یکی بیش‌تر خوشت می‌آید؟ بندباز شجاع یا دلقک بانمک؟ شاید هم دوست داری جای این یکی باشی…
اجی مجی، لاترجی جعبه‌ی خالی چی داره؟ شعبده‌باز از توی اون خرگوشی رو در می‌آره

البته مار همان مار چند ساعت پیش نبود؛ دود دمش فروکش کرده بود و خودش هم مثل چوب، خشک و بی حرکت شده بود. پینوکیو اطمینان پیدا کرد که مار مرده. این شد که دست هایش را به هم مالید و بدون ترس و با خیال راحت آماده شد تا از روی مار بپرد، اما به محض اینکه خودش را آماده ی پریدن کرد مار مثل فنر از جا جست و عروسک چوبی را چنان ترساند که او از شدت ترس کله معلق زد و توی گل افتاد و بعد از آن، شلنگ تخته انداخت تا خودش را از مار دور کند، اما هول و هراس و دستپاچگی اش هرکسی را به خنده می انداخت. حتی مار را. مار چنان خنده اش گرفته بود که نمی توانست جلوی خودش را بگیرد. قهقهه هایی می زد که تمام تن و بدنش می لرزید و اینکه می گویند: فلانی از شدت خنده روده برشد، وصف حال مار نگون بخت بود که از شدت خنده روده بر شد و مرد.

در این‌ کتاب‌ می‌می‌نی‌ با نتیجه‌ی‌ آشغال‌ ریختن‌ روی‌ زمین‌ آشنا می‌شود.

خنجر را به خاک بسپار! به خود نهیب می‌زنم: ما امروز سه برادر نیستیم. ما امروز سه سرزمینیم. ما امروز ایران و روم و تورانیم. تور فریاد می‌زند: «تا دیر نشده خنجر را بردار!» خنجر را بر می‌دارم، به چشم‌های سرخ رنگ سلم می‌نگرم و خنجر را در ستون چوبی خیمه می‌کوبم: «نه، من در این دام نمی‌افتم. از جانم می‌گذرم اما با خنجر پدرانم، برادر نمی‌کشم.»

نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

هدف از انتشار مجموعه كتاب‌های خودم می‌خوانم ترویج كتاب‌خوانی، افزایش لذت خواندن و ایجاد عادت به مطالعه در كودكان است.

نوسوادانِ كلاس اول، به تدریج كه خواندن را می‌آموزند و با شكل حروف و صداها و كلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون كمك گرفتن از دیگران بخوانند.

هدف از انتشار مجموعه کتاب‌های خودم می‌خوانم ترویج کتاب‌خوانی، افزایش لذت خواندن و ایجاد عادت به مطالعه در کودکان است.

نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

هدف از انتشار مجموعه کتاب‌های خودم می‌خوانم ترویج کتاب‌خوانی، افزایش لذت خواندن و ایجاد عادت به مطالعه در کودکان است.

نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

اولین غولی که چشمش بهت بیفته، با دو تا انگشت می‌گیردت و می‌خوردت!

غول بزرگ مهربان از آن غول‌هایی نیست که استخوان آدم‌ها را قرچ و قورچ می‌جوند. او غولی مهربان و بی‌آزار است و سوفی از این بابت شانس آورده، چون اگر به جای او، غول‌هایی مثل خون تو شیشه‌کن، گوشت قلنبه‌خور و یا… دزدیده بودندش تا حالا یک لقمه‌ی چپ شده بود!
اما سوفی دلش مثل سیر و سرکه می‌جوشد. نگرانی‌اش این است که غول‌هایی می‌خواهند بروند انگلستان و همه‌ی بچه‌های کوچولو موچولوی خوشگل را بیندازند بالا و قرچ و قورچ.

اگر واقعاً به کمک این پسر نابغه‌ی تبهکار احتیاج دارید، باید بگویم که توی دردسر بزرگی افتاده‌اید…
جن‌ها تمام خاطرات دنیای زیرزمینی‌شان را از ذهن تنها آدمیزادی که از او می‌ترسند، پاک کرده‌اند. این تنها آدمیزاد کسی نیست جز آرتمیس فاول، نابغه‌ی نوجوان و ماجراجو. اما حالا اتفاقی افتاده که موجودات زیرزمینی به او احتیاج دارند؛ همین حالای حالا هم احتیاج دارند!

استینک، برادر جودی دمدمی و قد کوتاه‌ترین بچه‌ی کلاس دوم است.جودی یک شب قد برادرش را اندازه می‌گیرد و می‌بیند استینک کوتاه‌تر شده! استینک حسابی نگران می‌شود. نخود و شیر می‌خورد، بلوز و شلوار راه راه می‌پوشد.

حرف‌های چرخ خیاطی مجموعه‌ی یازده شعر خیال‌انگیز کودکانه است. محمد کاظم مزینانی کوشیده است که در این کتاب، از دریچه چشم کنجکاو به واقعیت‌های تلخ و شیرین دور و برش نگاه کند.

مثل نامه‌ای ولی

توی هیچ پاکتی

جا نمی‌شوی

جعبه‌ی جواهری

قفل نیستی ولی

وا نمی‌شوی

مثل میوه خواستم بچینمت

میوه نیستی، ستاره‌ای

از درخت آسمان جدا نمی‌شوی

شهرناز ابروهایش را چون دو ریسمان سیاه گره می‌زند و می‌گوید: «دیگر چه در سر داری؟ هفت دریا و هفت خشکی را دیدی و نامت را در چهار گوشه‌ی خاک بلند‌آوازه کردی. دست از این همه آرزوی دور و دراز بردار!»

ازدور پیداست. سنگ‌های گران‌بها بر چهار گوشه‌اش می‌درخشند.

یتیم‌خانه نود و هشت بچه دارد که دختر هفده ساله جروشا ابوت،‌از همه بزرگتر است. او از صبح تا شب سر پاست تا دستورات رئیس عصبانی پرورشگاه را اجرا کند. او با همه‌ی تلخی‌ها، قلمی شیرین دارد و خوب می‌نویسد. یکی از اعضای هیئت امنای پرورشگاه تصمیم می‌گیرد او را به دانشگاه بفرستد و تنها خواسته اش اینکه جروشا برایش نامه بنویسد.