فرهنگ ایران، فرهنگ شفاهی است؛ بنابراین قصه و قصهگویی در فرهنگ ما اهمیت بسیاری دارد. قصههای مادربزرگها در شبهای بلند زمستان در زیر کرسی، قصههای شب چله، داستانهای شاهنامه مثلها و ضربالمثلها همه ریشه در فرهنگ و ادب ایران عزیز دارد. نوالیس، رماننویس آلمانی میگوید: افسانهها بزرگترین آفرینش ذهن آدمی هستند. قصه از زمانهای قدیم، سینه به سینه و نسل به نسل منتقل گردید و به مرور زمان، کتابهای قصه به صورت مصور در اختیار همگان قرار گرفت