فرمانده تروئنوس فرمانده‌ی کلانتری مرکزی شهر است. حالا هم توی دفترش نشسته و بوی عجیبی به دماغش می‌خورد. از بوهای معمولی توی کلانتری نیست. بوی متفاوتی است. شاید بوی...- سوسیس سرخ‌کرده! امکان ندارد. یعنی کی توی کلانتری سوسیس سرخ می‌کند؟فرمانده از اتاقش بیرون می‌زند تا ببیند چه خبر است. بوی سوسیس صاف می‌بردش پشت در بخش پرونده‌های عجیب، مرموز و خیلی سخت.فرمانده با فریاد می‌گوید:- می‌دانستم کارِ توست سیتو! مگر نمی‌دانی آشپزی توی کلانتری قدغن است؟- اما من که آشپزی نمی‌کنم فرمانده! این ذره‌بین-تابه‌ی...
کارآگاه سیتو آن‌قدر مشهور است که وقتی اسب مسابقه‌ای محبوب ملکه‌ی انگلستان گم می‌شود، پلیس‌های اسکاتلندیارد از او کمک می‌خواهند. یعنی این‌بار هم کارآگاه سیتو و چین‌می‌ادو می‌توانند به‌موقع اسب گمشده را پیدا کنند؟
کتابدار آشویتس داستانی واقعی بر اساس زندگی یکی از زندانیان اردوگاه آشویتس به نام دیتا کرائوس است . داستانی باور نکردنی و مهیج از زندگی دختری نوجوان در اردوگاهی مخوف. هنگام مطالعه این رمان ، خود را هر لحظه در آشویتس احساس و تمام آن زندگی اضطراب آور را لمس می کنید.
ای داد و هوااار! آخرِ این هفته جشن پنجاهمین سالگرد ازدواج است. قرار است همه‌ی فامیل توی یک قلعه‌ی قدیمی در اشترولنشتاین توی فیزلگو جمع شوند و جشن بگیرند. بابا یک عالمه برنامه‌ی اجق‌وجق ریخته؛ شکار گنج، گردش علمی و قایقرانی. ولی از همه بدتر، برنامه‌ی آوازخواندن من و برادرهای خل‌و‌چلم است، آن‌هم جلوی همه!
حتماً مثل همیشه سوژه‌ی پسرعموی بدجنسممی‌شویم و حسابی مسخره‌مان می‌کند. البته خوشبختانه قراراست دو تا دخترعمه‌‌ام را برای اولین بار ببینم؛ امیلیا و اولیویا از استرالیا! کسی چه می‌داند، شاید با آمدن آن‌ها خیلی خوش بگذرد...
باز هم یک عالمه دردسرهای لوتایی که آدم را از خنده روده‌بر می‌کند. این بار با صفحه‌های بیشتر، پر از جشن و شادی!
بازی فکری آمون رع :والیان مصر برای جلب رضایت ایزد حاصلخیزی (آمون) پیشکش‌هایی را به معبد آمون می‌برند. آمون برکتی به رود نیل می‌بخشد که باعث افزایش رزق و روزی می‌شود و زمین داران می‌توانند افتخار ساختن هرم‌های بیشتری را ولایت‌های تحت تملک خود کسب کنند. آمون رع نسخه‌ی ایرانی بازی Amun-Re: The Card Game اثر طراح شناخته شده Reiner Knizia است.
وقتی مامان و بابا شروع کردند به سؤال کردن از من که چه‌کار کنند باحال به نظر برسند، اصلاً عین خیالم نبود. راستش خیلی باحال بود که می‌دیدم آن‌ها بالا‌و‌پایین می‌پرند و جفنگیات نوجوان‌ها را بلغور می‌کنند.
این تا وقتی بود که سروکلهی بابا با لباس‌های اجق‌وجق دمِ مدرسه‌ی ما پیدا نشده بود!
اصلاً باحال نیست. بهترین دوستم، مدی، هم موافق است. آن‌ها دیگر شورش را درآورده‌اند. باید دست از این کارهایشان بردارند.
هرج و مرج و ویرانی سیاره حشرات را فرا گرفته است و به زودی خلافکاران و قانون‌شکنان اختیار کل سیاره را به دست خواهند گرفت. شما در این بازی کارتی، در نقش یکی از فرماندهان سیاره، می‌باید نیروهای خوب خود را شناسایی کنید و در این راه از قدرت ذهن‌خوانی و حافظه خود برای خنثی کردن نقشه حریفان استفاده کنید.
در اعماق شبی تاریک در مصر، «مقبره» یک بار دیگر از جنب‌وجوش زندگی پُر شده بود.
شمع‌های سیاه، نوری نارنجی‌رنگ روی دیوارهای ماسه‌سنگی مقبره می‌رقصاندند، دیوارهایی با ردیف ردیف نقاشی‌های باستانی و خطوط هیروگلیف حک‌شده که تاریخچه‌ای از حیله‌گری و پیروزی را به تصویر می‌کشیدند. مخلوطی از بال سوسک و پر پرنده در دیگچه‌ای برنزی می‌سوخت. پشم حیوان و پوست مار هم در دیگچه‌ی دیگری به‌آرامی دود می‌کرد. بوی تند‌و‌تیزشان هوا را پُر کرده بود. چیزهایی که زمانی زنده بودند و حالا بوی مرگ از آن‌ها بلند می‌شد.
سمک سرش را برای آتشک خم کرد و رو به خورشید که جلوی پایش دوزانو نشسته بود، دست دراز کرد. خورشید دست سمک را فشرد و برخاست. سمک گفت: «با تو پیمان مردانگی و وفاداری می‌بندم. بدون این قوی‌ترین عهدیه که عیار با مرد دیگه‌ای می‌بنده. تا تو و مه‌پری رو به هم نرسونم، دست برنمی‌دارم.»خورشید دست روی قبضه‌ی شمشیر گوهرنشانش گذاشت و بلند گفت: «پس به شروانه و مهران و فغفور حمله می‌کنیم و تا آخرین قطره‌ی خون …»– کجا با این شتاب شاهزاده؟ اگر می‌خواهی به شهدخت برسی باید اینجا قوی باشه.سمک به شقیقه‌اش اشاره کرد....
به «ماکاموشی»، جزیره‌ی جوندگان جسور، خوش آمدید!
من جرونیمو استیلتُن هستم. سردبیر پُرفروش‌ترین روزنامه‌ی جزیره ی ماکاموشی. ولی بیشتر دوست دارم داستان‌های ماجراجویانه بنویسم. کتاب‌های من توی ماکاموشی مثل توپ صدا می‌کنند و حسابی پُرفروش اند! از پنیر سوئیسیِ تازه تازه خوشمزه‌تر و از پنیر چدارِ کهنه تند‌و‌تیزترند. سبیل‌چسب و بامزه‌اند، خنده‌دار و فرا موش نشدنی. دهنتان را آب می‌اندازند، به سبیل‌هایم قسم!
… زال تا رودابه را دید دست بر سینه گذاشت و مؤدبانه تعظیم کرد. رودابه از شرم رویش را از زال دزدید و پشت به او کرد تا نفس تازه کند و بر خودش مسلط شود. دل بی‌آرام زال نفس‌هایش را سخت کرده و عرق بر پیشانی بلندش نشسته بود. دست به آسمان بلند کرد، خدای بزرگ را شکر گفت و از او کمک خواست … با قدم‌هایی مطمئن پای برج رفت تا چاره‌ای برای رسیدن به بالای برج بلند بیندیشد.رودابه که بی‌قرار دیدن روی زال بود، آب دهان را بلعید و نیشگون زهرداری از بازوی خود گرفت تا مسلط باشد و ترس را کنار بگذارد تا لحظه‌ای که...
می‌گویم: «آخه نمی‌تونید بدون من این فیلم رو بسازید! من هم اون جا بودم، من هم توی داستانم!»آقای غول‌تصویر می‌گوید: «ما هم نمی‌خواهیم بدون تو بسازیمش، مل گیبون رو آوردیم تا نقش تو رو بازی کنه.»می‌گویم: «مل گیبسون؟ واسه نقش من یه‌ذره پیره، نیست؟»آقای غول‌تصویر می‌گوید: «مل گیبسون نه، مل گیبون! ببین، اینهاش!»می‌گویم: «ولی این که میمونه!»آقای غول‌تصویر می‌گوید: «نه، میمون نیست، گیبونه ... نژادش فرق داره! یکی ازجذاب‌ترین موجودات اولیه‌ای که جدیداً توی سینما گل کرده. دستمزدش هم به بادوم حساب می‌شه!»...
ترولک از خواب بیدار شد و بی‌آنکه بداند کجاست، مدتی به سقف خیره ماند. او صد روز و صد شب را در خواب گذرانده بود و اکنون رؤیاها دوروبرش پرسه می‌زدند و با جار و جنجال او را به دنیای خواب باز می‌خواندند. اما همین‌که چرخید تا خودش را در حالتِ راحتی قرار دهد، چیزی دید که رؤیاها پاک از سرش پریدند، خواب هم همین‌طور. شامه‌زاد توی تختش نبود! نه خودش بود، نه کلاهش! ترولک گفت: «باید بفهمم چه خبر شده.» رفت طرف پنجره و بیرون را نگاه کرد. مثل روز روشن بود که شامه‌زاد از نردبان طنابی استفاده کرده بود. ترولک...ش
این که با بابا داخل ماشین گیر بیفتم چیز گندی است، چیزی که اصلا دلم نمی‌خواهد. در مورد من فکر بد نکنید. من عاشق بابا هستم، ولی بابا همیشه‌ی خدا منتظر همچین فرصتی است تا برای من سخنرانی کند و هیچ راه فراری هم نیست. مثل خانه نمی‌توانم به بهانه‌ی تمیز کردن اتاقم جیم شوم و این طوری می‌شود که در یک تله‌ی حسابی می‌افتم.
موتسارت مربی پیانوی بابک می‌شود و او را به‌عنوان پیانونوازی که خوانندگان گروه اپرایش را هماهنگ می‌کند برمی‌گزیند. بعد هم برای اجرای اپرای «عروسی فیگارو» به سفری پرماجرا به فرانسه می‌روند و با اجرای این اپرا انقلابی در میان تماشاگران به پا می‌کنند. تماشاگرانی که فکر می‌کنند ملکه‌ی اتریشی‌شان فرق بین نان و کیک را نمی‌داند.
دستباف یک بازی استراتژیک، تماماً ایرانی و با موضوع قالی‌بافی است. در این بازی، هر بازیکن در نقش یک قالیباف و در کارگاه قالی‌بافی شهر خود، مشغول به کنارهم قراردادن نگاره‌های مختلف می‌باشد. بازیکنان بعد از حضور در بازار و خرید کلاف‌های رنگی و مدیریت صحیح آن‌ها وهمچنین استفاده به موقع از ابزار و البته کمی شانس، باید کلاف‌های به دست‌آمده را تبدیل به لچک و ترنج کرده و بعد از تکمیل دارهای قالی دستباف خود، آن‌ها را فروخته و بر اساس ترکیب رنگ و کیفیت قالی‌ها، امتیاز کسب کنند. اگر تجربه بازی‌هایی مانند جالیز و کاروبار که از مکانیزم‌های حول محور مزایده و خرید برخوردارند، برایتان دلچسب بوده و به دنبال یک بازی با موضوعی ایرانی هستید که در یک دورهمی خانوادگی و دوستانه به رقابت با عزیزانتان بپردازید و یا ازعلاقمندان به بازی‌های استراتژیکی هستید که ترکیبی از شانس و مهارت در بازی‌ها برایشان خوشایند است و همچنین عواقب تصمیم‌ها و انتخاب‌های لحظه‌ای شما را به وجد می‌آورد، دستباف را به شما پیشنهاد می‌کنیم.
وقتی نخودی داشت تخم‌مرغ آپ‌پزش را با نان‌ریزه می‌خورد، مامان یک‌دفعه به بابا گفت: «تصمیم گرفته‌ام توی کتابکودیل بخشی برای کتاب‌های دست‌دوم راه بیندازم!»
پدرم لبخند زد، نخودی مثل اینکه تازه خبر خوبی بهش داده باشند، دست زد و من مثل سنگ خشکم زد.
توضیح اول: نخودی برادر من است. پیداست که اسم واقعی‌اش این نیست؛ ولی از بچگی گردالو و چروکیده بود و من این‌جوری صداش کردم. خیلی‌ها هستند که به‌خیالشان اسم واقعی‌اش یک راز است…
هزار سال است خاکستر می‌بارد و هیچ گلی شکوفه نمی‌زند. هزار سال است اسکاها با تیره‌روزی به بردگی کشیده می‌شوند. هزار سال است که لرد فرمانروا قدرت مطلق را در دست دارد؛ فرمانروایی شکست‌ناپذیر که نهایت وحشت را حاکم کرده‌است. امید مدت‌هاست از دست رفته و حتی خاطره‌ای هم از آن باقی نمانده‌است؛ درست در همین موقع، نیمه‌اسکایی ترسو و دل‌شکسته، امید را در جهنمی‌ترین زندان لرد فرمانروا پیدا می‌کند. کِلسیر «برانگیخته» می‌شود و قدرت‌های یک مِه‌زاد را می‌یابد. او دزدی است با خصلت رهبری ذاتی و اکنون هدفی جز شکست لرد فرمانروا ندارد. کلسیر رؤیایش را برملا می‌سازد؛ سرنگونی معبود ظالم.
بله!
می‌توانم درس‌ها را کلاً از ذهنم پاک کنم (چیزهای ناراحت‌کننده‌ای مثل مارکوس مِلدرو را هم) و تمرکزم را بگذارم روی کارهای خوبی مثل:
پیدا کردن راه‌های تازه‌ای برای عصبانی کردن خواهرم دِلیا. (خیلی راه‌های زیادی!)
کشیدن نقاشی (نقاشی‌هایی که دِلیا را عصبانی می‌کند). ها ها!
تماشای تلویزیون و خوردن ویفر کاراملی.
خوردن ویفر کاراملی و تماشای تلویزیون.
و مهم‌تر از همه...
تمرین گروه موسیقی سگ‌های آدمخوار با درِک (که بهترین دوست من و همسایه‌ی بغلی‌مان است)...
صدای بلندی همه‌جا می‌پیچد.
«پلیسِ داستان اینجاست، زود در رو باز کنین! به ما درباره‌ی یه داستان احمقانه‌ی نقطه‌ای گزارش داده‌ان که با پایان‌بندیِ غیرقانونیِ «همه‌چی خواب بود» تموم می‌شه، توی همین خونه‌درختی! شما مظنون اصلی هستین و مقاومت بی‌فایده‌ست! ما درختتون رو محاصره کردیم!»
پارادیس به جنگلی که هر لحظه تاریک‌تر می‌شد اشاره کرد و گفت: «همین‌حالا، من می‌رم سراغ هیولای خرسیِ کلّه‌کوسه‌ای. قبل از اینکه شهردار رو بخوره. شما دو تا، مثل شیر با من می‌آیین یا هنوز دهنتون بوی شیر می‌ده؟»
بن دستش را بالا برد: «من مثل شیر می‌آم.»
ویسلی دستش را بالا برد: «من دهنم بوی شیر می‌ده.» چپ‌چپ به بن نگاه کرد. آهی کشید و گفت: «خیلی خب. من هم با شما همراه می‌شوم. اما بهتون هشدار می‌دهم، اگر من زنده‌زنده خورده شدم، شما دو نفر شخصاً مسئولید.»ش
اِمیکا چِن، هکر نوجوانی است که می‌خواهد به هر ضرب‌وزوری شده پولی به‌دست بیاورد. او در این دنیای مجازی، در ازای دریافت جایزه، خلافکارهایی را گیر می‌اندازد که غیرقانونی از مسابقه‌ی جنگ‌سار پول درمی‌آورند...
خل دست‌هاش را به کمرش زد و گفت: «حالا دیگه همه‌ی کله‌پوک‌ها با هم می‌خواییم ورزشمون رو بکنیم. دست‌ها به کمر …»چل دوروبرش را نگاه کرد و گفت: «ولی اینجا که همه‌ی کله‌پوک‌ها نیستن که … ما یه‌دونه فقط کله‌پوک بودیم خب.»خل گفت: «کیسه‌بوکس جان! تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها … همه‌ی این‌ها مثلاً کله‌پوک بودن دیگه. ساعت مگه کله‌پوک نیست؟ دیوونه هی می‌ره، هی می‌ره می‌چرخه، از دوازده می‌اومد سه، بعدش می‌شه نه، دوباره می‌آد به دوازده. ساعت اگه کله‌پوک نباشه که از هفت، بعد شد یازده، بعد می‌شه بیست و ی...
هیجان بیشتر با بسته‌ی کاپوچین پلاس!
حالا دیگر می‌توانید با اضافه کردن این بسته به بازی اصلی، کاپوچین را ۶ نفره بازی کنید، آن هم با ۳۶ کارت کاملا جدید برای چالش و هیجان بیشتر!
دیزی وارت دیگر برای خودش یک پا جادوگر شده است و چشمک وزغی صدایش می‌کنند. دیزی خیلی خیال‌پرداز است و همین‌طور بازیگر نمایشنامه‌های شکسپیر. اما مامان‌بزرگش به‌زور او را به قلعه‌ی وزغی فرستاده تا جادوگری یاد بگیرد. حالا دیگر او متخصص مقابله با طلسم شده است.
سلام! من ایزی‌ام، تنها دختر پدر و مادرم و دانش‌آموز کلاس چهارم «ج».
چند تا دوست خوب دارم که با هم به یک مدرسه می‌رویم. اما مشکلاتی هم دارم؛ مثلاً اینکه خیلی وقت‌ها مامان، بابا و معلم‌ها حرف‌های من و دوست‌هایم را باور نمی‌کنند. البته این موضوع اصلاً باعث نمی‌شود که ما درباره‌ی چیزهای مشکوک تحقیق نکنیم. با ما همراه باشید تا شما هم نتیجه‌ی تحقیق‌هایمان را بفهمید.
ماجرای این کتاب درباره‌ی رفتارهای عجیب‌وغریب خانم معلممان است، چون او یکهویی با ما مهربان شده. اما او همان معلمی است که وقتی مِیسی از روی صندلی افتاد، پوزخند زد. بعد هم سروکلهی خرسِ تدی روی میزش پیدا شده که روی شکمش نوشته «تو بی‌نظیری!» و خب خانم جونز آدمی نیست که خرس تدی داشته باشد، چون او از همه‌ی سگ‌ها متنفر است و می‌گوید گربه‌ها شبیه آدم‌های بی‌ریخت هستند.
اسم من «تالولا»ست. من کشته‌مُرده‌ی خون‌آشام‌ها هستم. یک وبلاگ دارم به نام «دختر خون‌آشام» و یک انجمن مخفی به نام «انجمن مخفی هیولاها». یک راز بزرگ هم دارم. رازی که فقط من و «مارکوس» می‌دانیم. من و «مارکوس» خون‌آشام‌های شرور و مرگبار را شکست دادیم!
لطفا ابتدا وارد شوید.
ورود به سیستمیک حساب کاربری رایگان برای ذخیره آیتم‌های محبوب ایجاد کنید.
ورود به سیستم
