الفبای پیانو (دوره اول بنوازیم)

عقل و احساس، نوشته ی جین اوستن، اولین بار در سال 1911 میلادی با عنوان "بانو" منتشر شد. اثری عاشقانه و طنزآلود از رفتار و عقل و احساس افراد در مکانی واقع در جنوب غربی انگلستان، لندن، کنت در سال های 1792-1797. در این داستان، زندگی و عشق خواهران دشوود، الینور و ماریان روایت می شود؛ خانم های جوانی که به خانه ای جدید نقل مکان می کنند؛ ویلایی معمولی و متعلق به یکی از خویشاوندانشان که در آن محبت، عشق و دل شکستگی را تجربه می کنند. نتیجه ی فلسفی داستان در هاله ای از ابهام است و خود مخاطب باید بین عقل و احساس انتخابی منطقی داشته باشد.

دوشیزه اِما که خودش قصد ازدواج ندارد مشتاقانه به عشاق کمک می‌کند تا به هم برسند ولی از پیامدهایش آگاه نیست.

آستین پیش از نوشتن این رمان گفته بود: «می‌خواهم داستان زنی قهرمان را بنویسم که هیچ کس جز خودم او را خیلی دوست نخواهد داشت.»

عاشقانه های کلاسیک (ترغیب) ماجرای زندگی آن الیوتِ بیست‌وهفت‌ساله است که از خانواده‌ای اصیل آمده و در خانه‌ای اربابی زندگی می‌کند. فشار اقتصادی بر خانواده آن‌ها (پدر و دو خواهرِ مجرد، الیزابت و آن) را وادار می‌کند به شهر کوچک بث نقل مکان کنند و خانه و املاکش را به دریاسالار کرافت و همسرش اجاره دهند. خانم کرافت برادری دارد به نام کاپیتان ونت‌ورث که سال‌ها پیش مدتی کوتاه نامزد آن بوده و اکنون بناست دوباره پایش به زندگی آرامِ آن باز شود. لیدی راسل، دوست قدیمی و خانوادگی الیوت‌ها، نزدیک‌ترین شخصیت به آن الیوت است و مثل مادرش، از او مراقبت می‌کند؛ گرچه جدایی آن از فردریک ونت‌ورث به‌خاطر اصرارهای لیدی راسل و دیگر اعضای خانواده‌اش بود.

عقل و احساس داستان دو خواهر به نام‌های الینور و ماریان دشوود است که به خانه‌ای جدید نقل مکان می‌کنند و درگیر و دار ماجراهای عاطفی‌شان، عشق و دلشکستگی را تجربه می‌کنند.

پنج دختر خانواده‌ی بنت که روحیاتی متفاوت دارند با مادری بزرگ می‌شوند که در زندگی هدفی جز شوهر دادن دخترهایش ندارد. ورود همسایه‌ای جدید و ثروتمند به منطقه، خانواده‌ی بنت را به تکاپو می‌اندازد. آشنایی الیزابت،‌ یکی از دخترها با اصیل‌زاده‌ای خوش‌قیافه به نام دارسی و کشمکش‌های میان این دو محور اصلی داستان است.

موسیقی با عمیق‌ترین لایه‌های وجودی انسان سروکار دارد. سطح فرهنگ هر کشور را می‌توان از روی سطح موسیقی آن تعیین کرد و هر ملتی را می‌توان با نوع موسیقی‌ای که گوش می‌دهد شناخت. موسیقی دری از احساسات و اندیشه‌های متعالی به روی شما می‌گشاید و ادراکات معنوی شما را والاتر و پاک‌تر می‌سازد. شما در پرتو آموختن موسیقی، زندگی را در آهنگ‌ها و رنگ‌های دیگر خواهید دید. شوستاکویچ می‌گوید: «استعدادها را نمی‌توان ساخت، ولی محیط را برای ظهور و رشد آنها می‌‌توان ساخت و باید آن را ساخت.»