دوغدو 3 (برنارد و خون آشام های دروغ گو)
عزیز لیوان آب را از مهماندار میگیرد: «چرا یکدفعه اینجوری شد؟ انگار غولِغولها دارد خانه را دور سرش میچرخاند.»
آب را یکنفس سَر میکشد و تکیه میدهد به صندلی. زیر لب میگوید: «همهی درها را بستی پیرمرد، یک در را نبستی پیرمرد! حالا باید هر کاری کند که بهشان خوش بگذرد. حتی شاید مجبور بشود برایشان آواز بخواند و برقصد. به همین راحتیها که نمیروند. تا غروب میزنند و میرقصند. اگر غروب یک لحظه ازشان غافل شود، قرار مهمانی فردا را هم میگذارند. آنوقت روز از نو و روزی از نو.»
دوغدو را ميشناسيد؟ همان دختري كه در هفتسالگی برای اولينبار به ايران آمد و توی خانهی مامانبزرگش، عزیز، با غولها و جنهای زيادی آشنا شد! حالا بعد از يک سال میخواهد به فرانسه برگردد. اما مگر میشود كنارِ عزيز بود و يک زندگی معمولی داشت؟ راستی! فرانسه هم از اين موجودات عجيبوغريب دارد؟ دوغدو قبلاً داستانهای زيادی دربارهی خونآشامها شنيده، اما هيچوقت با هيچكدامشان يک كلمه هم حرف نزده تا اینکه اين بار نهتنها خونآشامها را از نزديک میبيند، بلكه با گوريكانها و باباياكاها هم بيشتر آشنا میشود. حتی يک شب در خانهای میخوابد كه صداي خُروپُف گوودان، گرگِ انساننما، يک لحظه هم قطع نمیشود! باقیاش را دیگر خودتان بخوانید.