نه تنبیه نه تشویق
الفی کهن در کتاب "نه تنبیه نه تشویق"، تکیه به روان‌شناسی پاداش و تنبیه را به چالش می‌کشد و استفاده از پاداش را در خانه، مدرسه و محل کار زیر سوال می‌برد. انتشار این کتاب والدین، معلمان و مدیران بی‌شماری را متقاعد ساخته است که تلاش برای کنترل غیرمستقیم دیگران از طریق تشویق و پاداش ظاهراً در کوتاه مدت جواب می‌دهد٬ اما در نهایت روش موفقی نیست و زیان‌های ماندگار برجای می‌گذارد. نویسنده با استناد به صدها پژوهش نشان می‌دهد که وقتی افراد با مشوقهایی مانند پول، رتبه، نمره و امثال آن تشویق می‌شوند، عملاً کار نازل‌تری ارائه می‌کنند. برنامه‌هایی که برای تغییر رفتار افراد به کار می‌روند نیز در درازمدت موثر نخواهد بود و صرفاً فرمانبرداری موقت ایجاد می‌کنند. تمجید و تحسین نیز رشوه‌ای کلامی است که کودکان را به جلب تأیید بزرگسالان وابسته می‌سازد. پاداش و تنبیه دو روی یک سکه‌اند، سکه‌ای که ارزش چندانی ندارد.
