مجموعه رمان های شاهنامه 29 (سیاوش و سرزمین مادری)

توفان هم این‌گونه پریشان نیست که من هستم. دریا هم این‌گونه خروشان نیست که من هستم. آه، آن موری که با هزار رنج، دانه‌ای را به لانه‌اش می‌برد، شاد‌تر از من و آن دانه‌ای که در خاک می‌روید، از من نیک‌بخت‌تر است. من، سیاوش، پدرم کیکاووس‌شاه، مادرم ‌شاه‌‌آفرين‌بانو، تبارم به کیقباد‌شاه و جمشید‌شاه می‌رسد و فره‌ی‌ایزدیدر چشمانم می‌درخشد، من کیستم؟ چه سرنوشتی بر پيشاني‌ام نوشته شده است؟