مواظبت از مامان بزرگ شیطون

الی، مالیک، توری و امبر که به تازگی فهمیده ­اند انسان‌های شبیه‌سازی شده هستند و تمام زندگی‌شان در شهر سرینیتی حقیقت نداشته، حالا به دنیای واقعی رسیده‌اند و می‌خواهند هر طور شده پروژه‌ی اوسیریس را افشا کنند. اما آدمخوارهای بنفش در تعقیبشان هستند. آن‌ها برای فرار از دست‌آدمخوارها مجبورند قانون را زیر پا بگذارند و بی‌اجازه وارد خانه‌ها، هتل‌ها و ماشین‌های مردم شوند. آیا سرنوشت آن‌ها این است به تبهکارانی که از رویشان شبیه‌سازی شده بودند، تبدیل شوند؟
بچه‌ها برای فهمیدن حقیقت درباره‌ی این تبهکاران باید به سرینیتی برگردند و مدرکی برای اثبات حرف‌هایشان پیدا کنند اما آن‌جا با چیزی روبه‌رو می‌شوند که انتظارش را نداشته‌اند...

زان پیر، جادوگر دل رحمی است که به نوزدان قربانی و رهاشده در جنگل کمک می‌کند و آن‌ها را در طرف دیگر جنگل، به خانواده‌هایی می‌سپارد که بتوانند ازشان نگهداری کنند. ماجرا از روزی شروع می‌شود که زان به جای نور ستاره، نور ماه را به نوزادی می‌خوراند. زان به خوبی می‌داد که نباید قدرت جادویی ماه را دست کم بگیرد و نوزاد را به حال خود رها کند؛ پس چاره‌ای می‌اندیشد تا نوزاد با قدرتی که دارد، به خودش و دیگران آسیب نرساند. اما چگونه می‌توان مانع قدرت ماه شد؟ 

دوباره من و داداشم افتادیم توی دردسر... ما از اولش هم قصد نداشتیم قصه‌ها را به هم بریزیم؛ دو دفعه‌ی قبل هم تصادفی بود! ولی این‌بار، وقتی آینه ما را کشید و برد توی قصه‌ی پری دریایی، چاره‌ای نداشتیم جز این که داستان را یک جور دیگر بنویسیم؛ فقط همین‌قدر بدانید که داستان اصلی به خوبی و خوشی به آخر نمی‌رسید. حالا باید: پری دریایی را اراضی کنیم دمش را نگه دارد. برای یک عروسی مجلل برنامه‌ریزی کنیم. و از دست کوسه‌ها هم فرار کنیم تا یک لقمه‌ی چپ نشویم.

داستان یک خواهر و برادر و آینه مخصوصشان را به تصویر می کشد که هربار آن ها را به دل یکی از قصه های معروف دنیا می برد، اما داستان ها دیگر به آن شکلی که همیشه شنیده ایم نیستند و اتفاقات جدیدی در آن ها رخ می دهد. ایبی و برادرش تا حالا به قصه های مختلفی سر زده اند و این بار وارد ماجرای شاهزاده نخود فرنگی می شوند؛ همه ایبی را با شاهزاده خانم اشتباه گرفته اند و او دوست دارد کاری کند که بهترین شاهزاده خانم را برای این قلمرو پیدا کند…

«من در ورزش مهارتی ندارم!» یا «می‌دانم که نمی‌توانم تمرین‌های ریاضی را حل کنم...» یا «من همیشه واقعاً با امتحانات مشکل داشتم و دارم...» 
آیا این جملات برایتان آشناست؟
اگر فکر می‌کنید که نمی‌توانید کاری را انجام دهید، احتمال اینکه اصلاً برای انجامش هیچ اقدامی هم نکنید خیلی زیاد است. اما اگر بفهمید واقعاً می‌توانید در ریاضیات، یا ورزش یا امتحان‌هایتان خوب عمل کنید چه؟ درحقیقت، اگر بتوانید در هر کاری که تمرکزتان را روی آن می‌گذارید و ذهنتان را برایش آماده می‌کنید، سرآمد باشید چه؟ این کتاب حتماً می‌تواند به شما در انجام این کارها کمک کند.

هیچ جا خونه خود آدم نمی شه!، این چیزی است که سیلی بعد از مدت ها دوری از قصر شگفت انگیز و جادویی اش و تجربه گرسنگی و کشمکش های گوناگون کاملا حس می کند، اما مدت زیادی از اقامتش در خانه ی جادویی نگذشته که خبر گم شدن و فرار جادوگر از سیاه چاله آرامش قصر را به هم می زند و خانواده شاهزاده سیلی را تهدید می کند. تنها در یک صورت آرامش دوباره به قلعه باز می گردد و آن هم بازگرداندن جادوگر به سیاه چاله است.

نبرد سهمگین هادس سرانجام با فداکاری مایکل به پایان رسیده است. الکتروکلن که در نبود مایکل و با از دست دادن تانر و جرواسو و پشت سر گذاشتن جنگ، بسیار خسته و درهم‌شکسته است، قصد دارد سوار بر ژول به‌سرعت از جزیره و از دسترس هتچ دور شود.
هتچ که تعداد کثیری از نیروهایش را در جنگ از دست داده، با استفاده از محفظه‌ی نجات، خودش را به جزیره‌ نایک رسانده است تا فعالیت‌های شرکت الجن را از سر بگیرد و دوباره نیروهایش را گرد هم بیاورد.

روب در دل بیابان، بیشه‌زار زیبایی‌ست که فرمانروای آن به دیگر فرمان‌روایان ارداس شباهتی ندارد. نام او کابارو، شیر بزرگ است. او بر امپراتوری حیوانات سلطه دارد و با حرص بسیار از طلسم طلایی‌اش محافظت می‌کند؛ تاکنون هیچ انسانی پا به قلمرو این ابر جانور نگذاشته است. سفر به بیشه‌زار او ناممکن است. کانر، ابک، میلین و رولان قبلا با هم به ناممکن‌های بسیاری دست یافته‌اند؛ اما اکنون این تیم از هم پاشیده و آن‌ها به دلیل خیانتی ویران‌گر از هم جدا شده‌اند. این قهرمانان جوان و حیوانات درونشان تاکنون برای به دست آوردن این طلسم، قربانی بسیار داده‌اند؛ اما با وجود همه مصیبت‌ها و دشمن خبیثی که با تمام حرکت‌آن‌ها مقابله می‌کند، به زودی بزرگ‌ترین قربانی‌شان را برای این طلسم خواهند داد

مجموعه ي جذاب و دوست داشتني قصه ها عوض مي شوند روايتگر ماجراهاي خواهر و برادری است که توسط آينه ي جادوييشان و پري مهرباني كه داخل آن زندگي مي كند، به دلايلي به سرزمين قصه ها و داستان هايي همچون سیندرلا، ديو و دلبر، علاءالدین، شاهزاد نخود فرنگی و… سفر مي كنند، اما قصه اي که وارد آن می شوند كمي متفاوت با داستان اصلی است و هربار آن ها را به چالش می كشد. این دفعه ایبی و دوستانش يعني فرانكي، رابين و پني پس از افتادن فرانكي در چاله ي مرموز پشت خانه ي پني، وارد سرزمين عجايب مي شوند و براي برگشتن به خانه به دنبال فرانكي مي گردند. آن ها درپي يافتن نشانه اي از فرانكي، با كلاه دوز ديوانه، ملكه بدجنس، گربه سخن گو و آليس ديدار مي كنند.

دستم را انداختم دور کمرش و زور زدم.انگار شیری را بغل کرده بودم؛یک تن وزن داشت. کرنشا پنجه هایش را فرو کرده بود توی لحافی که بچگی ها،عمه بزرگه ام،ترودی،برایم یافته بود.ناامید شدم و ولش کردم. کرنشا پنجه هایش را کشید بیرون و گفت:«ببین!من نمی تونم تا وقتی کمکت نکرده،برم.دست من نیست که» «پس دست کیه؟» کرنشا با همان چشم های تیله ای و سبزش به من خیره شد؛پنجه هایش را گذاشت روی شانه ام.بوی کف صابون و نعناع می دادو گفت:«تو جگسون...دست توئه»

تا حالا کسی بهت گفته عجیب و غریب یا متفاوت؟
دیگران درباره ی من این جوری فکر می کردند.
روزی که به دنیا آمدم، مادرم واقعا ترسید چون هیچ وقت بچه ای با کله ای به آن بزرگی ندیده بود.
اوضاع روبه راه نشد.
من همه چیز را به روش خودم انجام می دادم. وقتی که خودم می خواستم. تا وقتی سه ساله شوم، حرف نمی زدم.

حدس بزنید این بار کجاییم! آینه‌ی جادویی من و برادرم، جونا (به‌علاوه‌ی گربه‌مان، شازده) را به داستان موطلا‌ و سه خرس فرستاده. خیلی باحال است! اینجا فرنی برای چشیدن داریم؛ همین‌طور صندلی برای نشستن و تخت برای چرت زدن! ولی موطلا حسابی به دردسر افتاده و اگر کمکش نکنیم، شاید تا ابد اینجا گیر بیفتیم.

مدت هاست که از حمله ی هیولاها به زمین می گذرد و بعد اتفاقات زیادی افتاده که هرکدام می توانند در این شرایط غیرعادی و عجیب و غریب باشند، مثلا اتفاقی که درست با شروع داستان هیولای کابوس رخ می دهد؛ در حالی که آخرین بچه های زمین در حال رقابت اند ناگهان از ایستگاه آتش نشانی صدای یک انسان به گوش می رسد و این بسیار دیوانه کننده است چون زمان زیادی است که بچه ها به غیر از صدای خودشان صدای هیچ انسان دیگری را نشنیده اند، شاید شرایط خطرناکی در انتظار جک و دوستانش است!

شاهزاده سیاه‌پوش در شرایط بدی است. یک ابر بسیار بدبو چراگاه بزها را فراگرفته است؛ بویی که حتی از یک‌عالمه پوشک کثیف یا سطل‌های زباله هم بدبوتر است. هر وقت شاهزاده سیاه‌پوش و دوستش انتقام‌گیرنده‌ی بزها از شر این بوی بد خلاص می‌شوند، بدون اینکه متوجه شوند آن را به سرزمین شاهزاده‌ی دیگری می‌فرستند! بقیه‌ی قهرمان‌های نقاب‌دار و حیوان‌های خانگی باوفایشان برای کمک می‌آیند، ولی وقتی هیچ کدام از فن‌های نینجایی کارساز نیست چطور می‌توانید با یک بوی بد بجنگید؟

زمین دوست‌‌‌‌‌‌داشتنیِ ما یک دوست صمیمی دارد به اسم ماه. آن‌‌‌‌‌‌ها همیشه همراه هم هستند. بیایید با ماه بیشتر آشنا شویم.

هانسل داخل جهنم ايستاده بود و به اطرافش نگاه مي كرد. او در جايي شبيه غار بود. مخروط هاي سنگي از سقف كوتاه و سنگين جهنم آويزان بودند و از مخروط ها مايع قرمز رنگي چكه مي كرد. اما با وجود سقف، هيچ ديواري آنجا نبود. هانسل مي توانست هروقت كه اراده مي كرد، هر طرف را ببيند. آنجا كه هانسل ايستاده بود، جلوي پايش هزاران مسير قرار داشت. مسيرهايي كه از ميليون ها ميليون دهانه ي آتشفشاني پر از آتش مايع و جوشان مي گذشتند. يكي از دو شيطانكي كه راهنماي هانسل بودند، گفت: «باحاله، نه؟» بعد هانسل را از بين گودال هايي از آتش گذراند و به طرف جاده اي كه مثل زغال نيم سوخته مي درخشيد، راهنمايي كرد.

بریستال اورگرین، پری مهربان، حالا بین مردم بسیار محبوب است. همه‌جا حرف اوست. برای دیدنش صف می‌کشند و او مشکلات سرزمین‌ها را، هرچه که باشد، حل می‌کند… اما در همیشه روی یک پاشنه نخواهد چرخید. رازها برملا می‌شوند. آنان که قرن‌ها در خفا بودند،‌ باز می‌گردند.

«شاهدخت سیلی»، «لایلا» و «رالف»، از تکه‎های قصر، یک کشتی عظیم ساخته‎اند و آماده‎اند تا سفر شگفت‎انگیزشان را آغاز کنند. اما کشتی خودبه‎خود به سمت آب‎هایی می‎رود که کشف‌‎نشده‎اند. سیلی و خواهرش، امیدوارند که کشتی به سرزمین‎هایی روانه شود که روزگاری اسب‎های تک‎شاخ در آن زندگی می‎کردند. اما سفر طولانی‎تر می‎شود و کشتی به مقصدی نمی‎رسد. آذوقه‎شان رو به اتمام است و کم‎کم نگران می‎شوند. آیا می‎توانند همانگونه که به قصر اعتماد داشتند به این کشتی نیز اعتماد کنند؟ 

از آخرین دیدار پیتر و روباهش، پکس، یک سال می‌گذرد. روزگاری این دو جدانشدنی بودند، اما حالا زندگی‌هایشان فرسنگ‌ها از هم فاصله دارد. پکس و جفتش، بریسل، بچه‌دار شده‌اند و باید در دنیایی خطرناک، از توله‌هایشان محافظت کنند. پیتر که به‌تازگی پدرش را در جنگ از دست داده و با تنهایی و احساس گناه دست‌و‌پنجه نرم می‌کند، خانه‌ی وولا را ترک می‌کند تا به مدافعان جوان آب بپیوندد؛ گروهی که می‌خواهند زخم‌هایی را که جنگ به زمین و آب وارده کرده، التیام ببخشند. اما زندگی به پکس آسان نمی‌گیرد و روباه مجبور می‌شود دوباره به پسری رو بیاورد که به او اعتماد دارد. اما پیتر که حالا غم از دست دادن مادر، پدر و پکس را به دوش می‌کشد، تصمیم گرفته دیگر عشق را به قلبش راه ندهد و حتی روزنه‌ای را برای وابستگی به کسی در دلش باز نگذارد، اما...

توضیح احساس تنهایی و درک آن برای کودکان کار ساده‌ای نیست، حتی ما بزرگتر‌ها هم گاهی برای مواجهه با این حس با مشکل روبه‌رو می‌شویم، اما شعرهای لطیف این کتاب می‌تواند کودک را با حس تنهایی آشنا کند و به او بیاموزد که چطور انسان احساس تنهایی می‌کند و بهتر است چگونه با این حس برخورد کند.

این کتاب ماجرای دیگری از کمیسر کلیکر و همکاران حرفه ای او که قبلا خلافکارانی ماهر و زبردست بوده اند اما حالا به شغل شریف هتلداری مشغول شده اند در خود جای داده است. یک دزدی مسلحانه در یکی از بانک های منطقه اتفاق افتاده است که البته ناموفق بوده اما سارق از محل جرم گریخته است و این در حالی است که نشانه های دزد مسلح مو به مو با کمیسر کلیکر می خواند و آن چه شاهدان ماجرا اعتراف کرده باعث گرفتار شدن کمیسر و بازداشت او شده است. شش خلافکار سابق وقتی از ماجرا باخبر می شوند حسابی عصبانی می شوند و حالا باید استعدادهای ویژه ی خودشان را به کار بگیرند و قضیه را حل و فصل کنند.

تراویس و خواهرش کُری برای گذراندن تعطیلات تابستانی­ به هتل قدیمی مادربزرگشان می­روند. داستان­های زیادی در مورد تسخیر این هتل توسط ارواح بین مردم ردوبدل می‌شود. در شب اول، بچه­ ها متوجه می­شوند زوجی که مهمان هتل هستند به دلیل شنیدن این شایعات و به امید دیدن روح به آن­جا آمده ­اند. تراویس و کُری از روی شیطنت تصمیم می­گیرند کاری کنند که آن­ها به خواسته ­شان برسند. ابتدا بچه ­ها موفق می­شوند مهمانان هتل مادربزرگ را سر کار بگذارند اما رفته­ رفته اتفاقاتی می­افتد که باعث می‌شوند آن‌ها خودشان هم بترسند…

خرسی و موشی با هم می‌رن جنگل و با حیوون‌ها، رنگ‌ها، خوراکی‌ها و گیاه‌های توی جنگل آشنا می‌شن…

خرسی به موشی چی میگه؟

میگه ببین این همه رنگ

دنیا اگه رنگی نبود

نه دیگه شاد بود نه قشنگ!