فرهنگ و تمدن ایرانی 3 (سرگذشت موسیقی در ایران)

توماس وارد بیش از دو سال با موجودات دنیای تاریکی مبارزه کرده است. او شاگرد محافظ بوده و با خطراتی عجیب برخورد کرده و زنده مانده است. این‌بار چشم خونی منطقه را تهدید می‌کند و هر چیزی را که سر راهش قرار بگیرد، از بین می‌برد. توماس باید پیش استاد پرتوقع و سختگیز دیگری مهارت‌های رزمی را فراگیرد. اما آیا او می‌تواند از پس خشم‌خونی برآید؟

ویل در نخستین ماموریت خود به جنوبی‌ترین منطقه‌ی پادشاهی می‌رود تا تنها رنجر آنجا باشد. همه‌چیز آرام است و جز باتل، که به زودی حساب کار دستش می‌آید، همه‌ی اهالی با رنجر تازه‌وارد کنار می‌آیند. ناگهان آلیس با پیامی محرمانه از راه می‌رسد. ویل به دیدار استادانش می‌رود و می‌فهمد که این‌بار باید برای پی بردن به راز جادوگری خطرناک، در هیات نوازنده‌ای دروه‌گرد، به سرزمین‌های شمالی برود.

نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

تا به حال دل‌تان خواسته که به چیز دیگری تبدیل شوید؟ شرط می‌بندم که آن‌چیز لاک‌پشت نبوده! این داستان درباره‌ی مردی خجالتی است که عاشق زنی مهربان شده است.
کم‌کم سر و کله‌ی لاک‌پشت هم در داستان پیدا می‌شود. آیا لاک‌پشت‌ها می‌توانند، مرد را به زن برسانند؟ چه‌طوری؟

سطح 4 از مجموعه کتاب کلاس اولی، کتاب اولی: برای کودکان نوسوادی که درس‌های 14 تا 18 کتاب فارسی اول دبستان را تمام کرده‌اند و می‌خواهند مهارت بیشتری در خواندن کلمه‌های مشکل و روان‌خوانی پیدا کنند.

جسیکا، همکلاسی جودی،‌ در مسابقه مقام اول را به دست می‌آورد و عکسش هم در روزنامه محلی چاپ می‌شود. جودی هم به فکر می‌افتد که کاری کند تا مشهور شود و عکسش را در همه‌ی روزنامه‌ها چاپ کنند.

و جودی برای مشهور شدن، چه کارها که نمی‌کند!

هدف از انتشار مجموعه کتاب‌های خودم می‌خوانم ترویج کتاب‌خوانی، افزایش لذت خواندن و ایجاد عادت به مطالعه در کودکان است.

نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

مجموعه کتاب وگی ورجه نوشته جاناتان لاندن است. ناصر کشاورز این بار هم مثل مجموعه‌ی می‌می‌نی با شعرهای شاد و دوست‌داشتنی کوچولوها و البته بزرگ‌ترها را عاشق کتاب خواندن می‌کند.

جودی دمدمی یک «انگشتر حال‌نما» جایزه می‌برد. هر کس نگین انگشتر را فشار دهد،‌ رنگ نگین عوض می‌شود و انگشتر حالش را نشان می‌دهد.

جودی می‌خواهد به کمک این انگشتر،‌ آینده‌ی دیگران را پیشگویی کند. جالب اینکه بعضی از پیشگویی‌هایش درست از آب در می‌آید!

نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

اصلاً این‌جا چه‌کار می‌کند؟ شاید مامان آن را از فروشگاه خریده باشد. شاید بابا دیشب از سر کار آورده باشدش خانه. شاید یک علامت محرمانه باشد. «باید بیایی توی دارودسته ما!»

در این کتاب می‌می‌نی وسوسه می‌شود پولی را که در خانه پیدا کرده است برای خودش خرج کند. اما پول که مال او نیست!

می‌می‌نی توپش را به دوستانش نمی‌دهد. آن‌ها هم او را تنها می‌گذارند و می‌می‌نی پی می‌برد که نباید دوستانش را این طور از دست بدهد. حالا او باید چه کار کند تا بچه‌ها دوباره با او دوست شوند.

هدف از انتشار مجموعه کتاب‌های خودم می‌خوانم ترویج کتاب‌خوانی، افزایش لذت خواندن و ایجاد عادت به مطالعه در کودکان است. نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواهند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

به کلاس اولی ها لذت کتاب خواندن را هدیه دهید!

کلاس اول دبستان فرصتی طلایی برای کتاب خوان شدن کودکان ماست، در حالی که کتاب درسی برای پرورش مهارت روان خوانی و کتاب خوانی کودکان کافی نیست. اگر می خواهید کودک کلاس اولی تان از همان ماه های اول لذت باسواد شدن را بچشد، از معجزه ی داستان خوانی غافل نشوید.

با مجموعه ی کلاس اولی، کتاب اولی کلید کتاب خوان شدن کلاس اولی ها در دست شماست.

سطح 5 از مجموعه کتاب کلاس اولی، کتاب اولی: برای نوسوادانی که کتاب فارسی اول دبستان را تمام کرده‌اند و می‌خواهند با خواندن داستان‌های طولانی‌تر مهارت روان‌خوانی و درک مطلب خود را افزایش دهند.

کتاب‌های سطح 4 و سطح 5 این مجموعه برای تقویت روان‌خوانی کلاس دومی‌ها پیشنهاد می‌شود.

کینو، مردی تنگدست، روزی مرواریدی بی‌نظیر صید می‌کند. اما مروارید که می‌تواند همه‌ی آرزوهای او و خانواده‌اش را برآورده کند، آرامش او را بر هم می‌زند، کینو و همسرش شبانه از روستا می‌گریزند، اما مردانی مسلح در تعقیب‌شان هستند.

خود رابه آتش بزن و مترس!
شاید پدرم کاووس مرا به جنگ می‌فرستد تا از چاله‌ای به چاه اندازد… شاید گرسیوز همنقشه‌ی شومی در سر داشته باشد و بخواهد شمشیر بر زمین گذاریم تا شبانه شبیخون زند… انگار باید هر روز از آزمون آتشی بگذرم و بر لبه‌ی تیغی راه روم که هر دو سویش پرتگاهی است پر از درندگان گرسنه و خونریز…

ژان‌والژان برای سیر کردن هفت فرزند گرسنه‌ی خواهرش قرصی نان می‌دزدد و نوزده سال در زندان اسیر می‌شود. پس از آزادی زندگی‌اش را وقف نیازمندان و کوزت، دختری یتیم، می‌کند اما بازرس ژاور نماینده‌ی قانون، همه‌جا در تعقیب اوست.

این کتاب، از سری داستان های نوجوانان انگلیسی، نوشته ( ژاکلین ویلسون ) و ترجمه شده به قلم شیوای ( نسرین وکیلی ) بوده که توسط انتشارات افق تهیه و روانه بازار شده است. 

البته مار همان مار چند ساعت پیش نبود؛ دود دمش فروکش کرده بود و خودش هم مثل چوب، خشک و بی حرکت شده بود. پینوکیو اطمینان پیدا کرد که مار مرده. این شد که دست هایش را به هم مالید و بدون ترس و با خیال راحت آماده شد تا از روی مار بپرد، اما به محض اینکه خودش را آماده ی پریدن کرد مار مثل فنر از جا جست و عروسک چوبی را چنان ترساند که او از شدت ترس کله معلق زد و توی گل افتاد و بعد از آن، شلنگ تخته انداخت تا خودش را از مار دور کند، اما هول و هراس و دستپاچگی اش هرکسی را به خنده می انداخت. حتی مار را. مار چنان خنده اش گرفته بود که نمی توانست جلوی خودش را بگیرد. قهقهه هایی می زد که تمام تن و بدنش می لرزید و اینکه می گویند: فلانی از شدت خنده روده برشد، وصف حال مار نگون بخت بود که از شدت خنده روده بر شد و مرد.

اولین روزی است که جورج به مهدکودک می رود. پپا فکر می کند جورج خیلی کوچک است و دوست ندارد برادر کوچولویش را با خودش به مهدکودک ببرد. اما وقتی دوست هایش جورج را می بینند، خیلی ذوق می کنند و می گویند دلشان می خواهد برادری مثل جورج داشته باشند. فکر می کنی پپا دوست دارد جورج باز هم با او به مهدکودک برود؟

فردای آخرهفته‌ها همیشه دلگیر و حالگیر است. هیچ‌کس، به‌جز خودشیرین‌های الکی‌مدرسه‌دوست، خوشش نمی‌آید بعد از دو روز استراحت و تفریح، دوباره برگردد به مدرسه. جودی دمدمی هم از همین بچه‌هایی است که دوشنبه‌ها را دوست ندارد؛ خوشش نمی‌آید برگرد به همان مدرسه، به همان کلاس، به همان میز و صندلی، با همان آدم‌های همیشگی.