اما همین که سروکلّه‌اش توی اتاق پیدا میشود، بِن می‌فهمد که انگار دیگر هیچ علاقه‌ای به این داستان ندارد. حالا بنِ ماجراجو، اصلاً دلش نمی‌خواهد بداند آخر داستان به کجا ختم میشود...
پارادیس به جنگلی که هر لحظه تاریک‌تر می‌شد اشاره کرد و گفت: «همین‌حالا، من می‌رم سراغ هیولای خرسیِ کلّه‌کوسه‌ای. قبل از اینکه شهردار رو بخوره. شما دو تا، مثل شیر با من می‌آیین یا هنوز دهنتون بوی شیر می‌ده؟»
بن دستش را بالا برد: «من مثل شیر می‌آم.»
ویسلی دستش را بالا برد: «من دهنم بوی شیر می‌ده.» چپ‌چپ به بن نگاه کرد. آهی کشید و گفت: «خیلی خب. من هم با شما همراه می‌شوم. اما بهتون هشدار می‌دهم، اگر من زنده‌زنده خورده شدم، شما دو نفر شخصاً مسئولید.»ش
پاراديس اضافه کرد: «و يک نگاهی به رديف دندون‌هاش بندازين.» با کمال احترام، دهان شندرپندر را باز کرد و گورستان ريشه‌های پوسيده و زرد و سياه دندان‌هايش را به نمايش گذاشت: «غول‌های قوزی خيلی بيشتر از اين حرف‌ها به بهداشت دهان و دندونشون توجه می‌کنن.»
بن گفت: «دقيقاً! می‌دونين درباره‌ی دندون‌های غولِ قوزی چی می‌گن؟ جالبه، اسم دندون‌هاشون که می‌آد می‌گن: ‘جل‌الخالق!’» عقب‌عقب از پله‌ها بالا رفت و به آن دو تا هم اشاره کرد که مثل او از پله‌ها بالا بروند.
اگر قرار باشد یک‌نفر در خانواده‌ی ما معروف بشود، آن یک‌نفر من هستم، قبول داری؟
هر‌چه باشد من کسی هستم که توی برنامه‌ی نوآ و لیلی با ماهی تازه زده‌اند زیر گوشش! بعدش، یکهویی، آن‌ها راهی آمریکا می‌شوند تا فیلم بسازند و من را از برنامه‌شان می‌گذارند کنار!
البته مدی نقشه‌ی معرکه‌ای دارد تا من را ببرد توی مسیر سوپراستار شدن، اما فقط یک گرفتاری وجود دارد، یعنی دو تا... پدر و مادرم!
تان جی ها 4 (جولای نوراختر)
قرن‌هاست که ابزاربان‌ها و قراول‌ها از دروازه‌های اسرارآمیز مادر، منبع قدرتی باورنکردنی، محافظت می‌کنند. اما حالا دروازه‌های مادر در حال مرگ‌اند و هورس و بقیه‌ی ابزاربان‌ها می‌دانند که دروازه‌های ضعیف‌شده نیرویی خطرناک ساطع می‌کنند که جهان را خواهد بلعید و تمام ساکنانش را نابود خواهد کرد.
کتاب آخر و عاقبت گربه بازی! هفتمین جلد از مجموعه‌ی لوتا پیترمن اثر آلیس پانترمولر با ترجمه‌ی نونا افراز و تصویرگری دانیلا کوهل توسط نشر هوپا به چاپ رسیده است.
هنوز خیلی از زمان افتتاح قصرم نگذشته بود که یکی از پری‌های زیبای دریایی عاشق من شد. معلوم است که محلش نگذاشتم. افکار دیگری در سرم چرخ می‌زد. می‌خواستم درسی حسابی به علاءالدین، بیتابر و الکاسنیبنسهلم بدهم. اما این پری دریایی با نامه‌های عاشقانه‌اش بیچاره‌ام کرده بود، نامه‌هایی که حالا توی خانه‌‌ام هستند، اما کسی چیزی از آن‌ها نمی‌فهمد. زیرا به زبان نواحی زیرِ آب پکن نوشته شده‌‌اند.
نوروز به هوش آمد. تمام وجودش درد داشت. دست چپش غرق خون بود و احساس کرد چند دنده‌اش شکسته است. جلوی خون‌ریزی را گرفت. آرام بلند شد و آخرین پرش به عقبِ گل را دید. شیوه‌ی مبارزه‌اش برایش آشنا بود.گل پارچه‌ای سفید به محل زخم بست و اژدها دوباره گمش کرد. گل کمان کشید. این‌بار کمی بالاتر از چشم را نشانه گرفت. زه را کشید و صدای جیرجیر چوب دوباره بلند شد. نفس عمیقی کشید. به موی سیاه یاسمین‌بانو فکر کرد، به گونه‌های سفید قیصر که همیشه از شرم و خشم سرخ می‌شد و به نوروز وقتی که سبیل‌هایش را ریزریز به دند...
بعد از آن جنابِ تام همیشه توی حمام بود... آب‌بازی می‌کرد، خودش را خشک می‌کرد و موهایش را برس می‌کشید.
آنجلا از پشت در سروصدایش را می‌شنید که داشت سشوار می‌کشید، آب‌نمک قرقره می‌کرد، موهایش را شانه می‌زد و خودش را تروتمیز می‌کرد.
مروز صبح با اینکه تعطیل بود، بیدار که شدم به‌خاطر چند تا چیز خیلی حالم گرفته بود:۱. دیسی، خواهر یازده‌ساله‌ی اعصاب‌خردکنم، امروز دوبرابر همیشه رفته بود روی اعصابم، چون فردا می‌خواهد برود دیدنِ نمایش «میمون دیوانه» و واسه‌ی همین خیلی خوش‌خوشانش است.ب. من اجازه ندارم بروم دیدنِ نمایش «میمون دیوانه»، چون مامان می‌گوید آنجا امکان رخ‌دادن فاجعه خیلی زیاد است. تازه‌اش هم قیمت بلیطش ۸ پوند و 75 پنی است و من هنوز از آن باری که تصادفی زنگ زدم هند، 7 پوند و 50 پنی به مامان بدهکارم.۳. هیچی کورن‌فلکس و...
One, Two، شال و کلاه من کو؟
Three, Four، کوچه شد از برف، پُر
Five, Six, Seven, Eight، بریم رو برف‌ها اسکیت
?Are you ready، .Yes, I am
در مجموعه کتابهای «انگلارسی» کودک با خواندن و شنیدن شعرهای دلنشین و جذاب، با زبان انگلیسی آشنا میشود و کلمههای زیادی یاد میگیرد. با این مجموعه، کودک هم از شعر خواندن لذت میبرد و هم شوق یادگیری زبان انگلیسی در او بیدار میشود.
باز هم دیرم شد!
«پفک پنیری به دادم برس!» ساعت نُه صبح بود و من، جرونیمو استیلتُن، دوباره دیر می‌رسیدم سرِ کار! در کمتر از یک دقیقه، از تختخواب قِل خوردم پایین و در کمتر از دو دقیقه، لباس پوشیدم. درست است که موش سحر‌خیزی نیستم، ولی توی آماده‌شدن خیلی تر‌و‌فرزم.
همان‌طور که دندان‌هایم را با خمیر‌دندانی با طعم پنیر چدار مسواک می‌زدم، زیر لب غُرغُر کردم: «لعنت به هر چی پنیر کپک‌زده‌ست! از صبح‌های شنبه متنفرم!» بعدش تیز از پله‌ها دویدم پایین، پایم گیر کرد به دُمم و از آن‌بالا قِل خوردم و افتادم ...
ویژگی بارز این بازی‌ها استفاده از سرگرمی و تفریح به منظور به‌کارگیری بخش‌های گوناگون مغز در رابطه با به قدرت ذهن‌خوانی و پیش‌بینی می‌باشد. در هر دو نسخه‌ی بازی، بازیکنان برای بازی کردن کارت‌هایشان در زمان صحیح، نیاز به ذهن‌خوانی، تصمیم‌گیری سریع و پیش‌بینی حرکت حریفان خود را دارند، همچنین بازیکنان با در نظر گرفتن و به خاطرسپاری کارت‌های بازی شده‌ی دیگر بازیکنان حرکت‌های بعدی حریفان خود را حدس می‌زنند، بنابراین حافظه نیز در این بازی تحت تأثیر قرار میگیرد. با این تفاوت که نسخه‌ی Ramodis، با تنوع بیشتر روش‌های بازی و افزایش جذابیت نسبت به نسخه‌ی پیشین جذابیتی دوچندان یافته است و به ابزاری هیجان‌‌انگیز برای تقویت مهارت‌های ذهنی و افزایش خلاقیت بازیکنان تبدیل گردیده است.
رن گفت: «وای! وین!» و مشتاقانه اطراف را برانداز کرد. الکس گفت: «باید حداقل سه‌هزار کیلومتر از جایی که بودیم فاصله داشته باشه ... اون‌وقت ما همه‌ش یه دقیقه تو راه بودیم.» یاد منظره‌ی تاریک و عجیب‌و‌غریبی افتاد که با ناامیدی میانش دویده بودند ... آیا واقعاً میان جهان پس از مرگ سفر کرده بودند؟ ذهنش از سؤال‌های بزرگ و گیج‌کننده پر بود، ولی الان نگرانی‌های بزرگ‌تری داشت. وقتی نگاهش روی لبه‌های تاریک خیابان می‌چرخید، طلسم‌آویز باستانی‌اش را در کنار پوستش حس می‌کرد که گرم میشود. این یک هشدار بود...
خیلی حالم خرابه دکتر خزآرام، نه؟!
روی مبل مطبِ روان‌موش‌پزشکم، دکتر خزآرام، ولو شده بودم. با اینکه مبلِ راحتی بود و از پشمِ گرم و نرمِ گربه درست شده بود، اما من خیلی راحت نبودم، بیشتر نگران بودم.
ـ دکتر خزآرام! خیلی حالم خرابه! نه؟
دکتر خزآرام به پشتیِ صندلی‌اش تکیه داد و با آن لهجه‌ی خنده‌دارش گفت: «خُف اول فایَد چند تا سؤال ازت فِپُرسم. فِگو فِفینم، از کِی شروع شد؟»
آه کشیدم...
این کتاب ماجرای هیولاها، معما، یک جشنواره‌ی موسیقی، چیزهای گمشده، من، و مارکوس است (البته نه لزوماً به همین ترتیب)، و یک معلم کمکی خیلی سختگیر، ولی نگذارید این آخری از خواندن کتاب منصرف‌تان کند
این که آدم دو جفت مادربزرگ و پدربزرگ داشته باشد، برای من که خیلی خوب جواب داده!
پاتال‌ها خیلی از هدیه‌دادن خوششان می‌آید و دارند برنامه‌ی یک گردش خانوادگی هم می‌چینند که قرار است خیلی تماشایی باشد.
دلیا هم می‌خواهد بیاید. (چرا واقعا؟)
من که همیشه می‌توانم ندیده‌اش بگیرم.
جمشید خانیان، نویسنده‌ی پرکار و پرافتخار اهل آبادان، در کتاب در یک ظهر داغ تابستان دختری از بصره آمد داستان عاشقانه‌ای پرشور را روایت می‌کند که سه نوجوان هر یک به طریقی با آن درگیر هستند. آن‌ها که همگی در یک محله و در همسایگی یکدیگر زندگی می‌کنند، به صورت همزمان عاشق دختری می‌شوند که طی اتفاقاتی به همراه خانواده‌ی خود به‌تازگی در محله‌ی آن‌ها ساکن شده است.
تاریخ مستطاب کلاه
کلاه شاپو، کَپ، برت، فدورا، هامبورگ، کلاش، چولو...
تا حالا کدام یکی از این کلاه‌ها را سرت گذاشته‌ای؟ می‌دانی هرکدام چه‌شکلی‌اند؟ اصلاً تا حالا شده کسی کلاه بگذارد سرت؟
بعید است پاسخت منفی باشد، چون آدم‌های زیادی به این کار علاقه دارند و حتماً تا حالا یکی‌شان تو را مستفیض کرده.
تام هر کاری از دستش بربیاید می‌کند که توی دردسر نیفتد. ولی خب، بعضی وقت‌ها اتفاق‌هایی پیش می‌آید که توی جدول امتیازهای کلاس سه تا صورتک ناراحت میگیرد. اگر تام یک صورتک ناراحت دیگر بگیرد ، آقای فولِرمَن اجازه نمی‌دهد در اردوی مدرسه شرکت کند!
آن روز صبح عجب وضع شلم‌شوربایی جلوی دفترِ روزنامه‌ام درست شده بود! وقتی از ایستگاه مترو بیرون آمدم، ده‌ها موش با سر و پنجه‌های جورواجور دیدم که همه‌جای خیابان ایستاده بودند. همه‌شان پوزه‌هایشان را بالا گرفته بودند و زل زده بودند به پنجره‌ی دفترِ من! جمعیت با هم نعره می‌زدند:
«استیلتُن! بیا بیرون! استیلتُن! بیا بیرون!»
اوه! اوه! یک حسی بهم می‌گفت این موش‌ها برای امضاگرفتن از من آنجا جمع نشده‌اند.
خوشبختانه هیچ‌کدامشان من را نشناخت. آخر می‌دانید که... استیلتُن منم. جرونیمو استیلتُن!
با مومی‌ترول‌ها آشنا شوید! جانورهای گِرد و کوچکِ افسانه‌ای و بامزه که مثل اسب‌آبی پوزه‌ی کشیده دارند. اما اسب آبی نیستند! مومی‌ترول‌ها در روزگاران گذشته توی خانه‌ی آدم‌ها و کنار پریانِ خانگی، پشت بخاری زندگی می‌کردند. اما الآن زندگی‌شان عوض شده. ماجراهای جالب و هیجان‌انگیزشان را بخوانید.
تابه‌حال در یک شب پُرستاره به آسمان نگاه کرده‌اید و از خود پرسیده‌اید همه‌ی این‌ها از کجا آمده‌اند؟ چرا جهان وجود دارد؟ چرا به‌جای «هیچ»، «چیزی» وجود دارد؟
دانشمندان می‌گویند جهان با یک انفجار بزرگ، به نام مِه‌بانگ، آغاز شده که در آن ماده و انرژی و زمان و مکان (فضا) به‌وجود آمده‌اند. این اتفاق حدود سیزده‌میلیارد سال پیش رخ داده است. به‌عبارتِ‌دیگر، «سیزده هزار تا یک‌میلیون» سالِ پیش. یعنی مدت‌ها و مدت‌ها قبل!
بله!
می‌توانم درس‌ها را کلاً از ذهنم پاک کنم (چیزهای ناراحت‌کننده‌ای مثل مارکوس مِلدرو را هم) و تمرکزم را بگذارم روی کارهای خوبی مثل:
پیدا کردن راه‌های تازه‌ای برای عصبانی کردن خواهرم دِلیا. (خیلی راه‌های زیادی!)
کشیدن نقاشی (نقاشی‌هایی که دِلیا را عصبانی می‌کند). ها ها!
تماشای تلویزیون و خوردن ویفر کاراملی.
خوردن ویفر کاراملی و تماشای تلویزیون.
و مهم‌تر از همه...
تمرین گروه موسیقی سگ‌های آدمخوار با درِک (که بهترین دوست من و همسایه‌ی بغلی‌مان است)...
لطفا ابتدا وارد شوید.
ورود به سیستمیک حساب کاربری رایگان برای ذخیره آیتم‌های محبوب ایجاد کنید.
ورود به سیستم
