می‌گویم: «آخه نمی‌تونید بدون من این فیلم رو بسازید! من هم اون جا بودم، من هم توی داستانم!»آقای غول‌تصویر می‌گوید: «ما هم نمی‌خواهیم بدون تو بسازیمش، مل گیبون رو آوردیم تا نقش تو رو بازی کنه.»می‌گویم: «مل گیبسون؟ واسه نقش من یه‌ذره پیره، نیست؟»آقای غول‌تصویر می‌گوید: «مل گیبسون نه، مل گیبون! ببین، اینهاش!»می‌گویم: «ولی این که میمونه!»آقای غول‌تصویر می‌گوید: «نه، میمون نیست، گیبونه ... نژادش فرق داره! یکی ازجذاب‌ترین موجودات اولیه‌ای که جدیداً توی سینما گل کرده. دستمزدش هم به بادوم حساب می‌شه!»...
یک کارگردان غول هالیوودی (یعنی خیلی خفن) به اسم آقای غول‌تصویر قرار است فیلم خانهدرختی را بسازد.
آقای غول‌تصویر عاشق تری می‌شود و تری ستاره‌ی فیلم می‌شود و کسی اندی را تحویل نمی‌گیرد. اندی سر خودش را گرم می‌کند و چه دردسرها که درست نمی‌کند تا فیلم ساخته می‌شود اما...
تری و اندی برای ما از خانه درختی سیزده‌طبقه‌شان می‌گویند. توی هر طبقه کلی خبر و ماجراست. حوضچه‌ی کوسه‌های آدم‌خوار، آزمایشگاه مخفی زیرزمینی، رصدخانه و منجنیق غول‌پیکر، مسیر گنده‌ی بولینگ، استخری که می‌شود داخلش را دید و کلی چیزهای باحال دیگر.
اندی و تری خانه درختی سیزده‌طبقه‌ی باحالشان را بیست‌و‌شش طبقه کرده‌اند. پیست ماشین‌برقی اضافه کرده‌اند، مسیر اسکیت با یک گودال کروکودیل زیرش، استادیوم گِل‌بازی، اتاقک ضد جاذبه، دریاچه‌ی یخی برای پاتیناژ با پنگوئن‌های پاتیناژکار واقعی و کلی طبقه‌ی باحال دیگر.
اندی و تری خانهدرختی بیست‌و‌شش‌طبقه‌ی باحالشان را سی‌و‌نه طبقه کرده‌اند. یک ترامپولین بدون تور محافظ اضافه کرده‌اند، آبشار شکلاتی، آتشفشان فعال بدون گدازه برای برشته‌کردن مارشمالوهای خوشمزه‌شان، باغ‌‌وحش بچه‌دایناسورها، موزه‌ی اگه جرأت داری باور نکن، فیلی بوکسور به نام آقای خرطومکس و کلی چیزهای باحال دیگر. اما مهم‌ترینشان طبقه‌ای فوقِ سری است که تری هنوز ساختش را تمام نکرده … طبقه‌ای که قرار است اتفاق‌هایی عجیب تویش بیفتد.
سلام. اسم من «اندی» است.
این هم «تری»، دوستم است.
ما توی یک درخت زندگی می‌کنیم.
خب، منظورم از درخت، یک خانهدرختی است. تازه وقتی می‌گویم خانهدرختی، منظورم یکی از آن قدیمی‌هایش نیست. یک 65 طبقه‌اش است!
(خانهدرختی ما قبلا 52 طبقه بود ولی ما 13 طبقه‌ی دیگر رویش ساختیم.)
خب، معطل چی هستید؟
بپرید بالا!
...اندی می‌گوید: «من هم همین‌طور. شرط می‌بندم الان خیلی باهوش‌ترتر از تواَم!»تری می‌گوید: «حرفش رو هم نزن! من یه میلیارد میلیون برابر باهوش‌ترتر از توام!»اندی می‌گوید: «عمراً! چون من یه تریلیارد میلیارد میلیون برابر باهوش‌ترتر از توام!»تری می‌گوید: «نه‌خیر. نیستی! من یه ییلیون زیلیون ویلیون تریلیون... (خمیازه) اسپیلیون کوییلیون فریلیون... (خمیازه، خمیازه) بیلیون میلیون... (خمیازه، خمیازه، خمیازه) خریلیپونففففففففففففف...»آلیس می‌گوید: «نگاه! تری وسط حرف‌زدن خوابش برد!»آلبرت می‌گوید: «اندی هم ...
روزی روزگاری، که یه روزگارِ خیلی دندونی‌ای بود، هیچ جنبنده‌ای توی خونه‌درختی تکون نمی‌خورد (حتی من) که سر و صدا درست نشه. آخه اندی به امیدِ فرشته‌ی دندون، دندونشو انداخته بود تو یه لیوان آب و توی تخت‌خوابش خوابیده بود.
همین‌طور سکه پشت سکه بود که توی خواب اندی ظاهر می‌شد...
من هم اون‌طرف، دراز کشیده بودم توی وان و سعی می‌کردم به‌جای دردسر درست‌کردن، حباب درست کنم. یعنی چی؟ یعنی اینکه واقعا، واقعا و واقعا ساکت باشم!
تا اینکه یهو...
صدای بلندی همه‌جا می‌پیچد.
«پلیسِ داستان اینجاست، زود در رو باز کنین! به ما دربارهی یه داستان احمقانه‌ی نقطه‌ای گزارش داده‌ان که با پایان‌بندیِ غیرقانونیِ «همه‌چی خواب بود» تموم می‌شه، توی همین خونه‌درختی! شما مظنون اصلی هستین و مقاومت بی‌فایده‌ست! ما درختتون رو محاصره کردیم!»
چه حالی پیدا می‌کنی اگر توی یکی از دفترچه‌های مرموز دایی‌ات این نوشته را پیدا کنی؟
«میکل‌آنژ» همیشه به من می‌گفت آسان‌ترین راهِ رسیدن به آینده، فکر‌نکردن به آن است.
«مانی» با خواندن خاطرات دایی شوکه می‌شود، «دایی‌سامان» کجا و «میکل‌آنژ» کجا؟
سلام. اسم من «اندی» است.
این هم «تری»، دوستم است.
ما توی یک درخت زندگی می‌کنیم.
خب، منظورم از درخت، یک خانهدرختی است. تازه وقتی می‌گویم خانهدرختی، منظورم یکی از آن قدیمی‌هایش نیست. یک 65 طبقه‌اش است!
(خانهدرختی ما قبلا 52 طبقه بود ولی ما 13 طبقه‌ی دیگر رویش ساختیم.)
خب، معطل چی هستید؟
بپرید بالا!
وقتی صدای پای نگهبان به حد کافی نزدیک شد، گفت: «سوپی رو که ازتون خواستم، برام آوردین؟» بعد به نگهبان یادآوری کرد: «من به خمیر نون حساسیت دارم.» البته دروغ می‌گفت. «و میوه هم بهم نمی‌سازه!» صدای غرولند بلندی از راهرو شنید و بعد نگهبان گفت: «عقب وایسا دختره‌ی نادون!» زانو زد تا دریچه‌ی پایینِ در را باز کند و...
سلام! من آگوس پیانولا هستم و با چند تا هیولا زندگی می‌کنم. تا حالا کلی ماجرا برایمان پیش آمده و با دکتر بروت مبارزه کرده‌ایم. عجب موجود نچسبی است این بروت! کاری کرد که زنبور پَنترَکس آقای پتی‌پن را نیش بزند. چی؟ نمی‌دانید منظورم چه جانوری است؟ پس کتاب را بخوانید! بخوانید...!
راستی! توی این داستان با سه تا هیولای دیگر، که برنده‌ی مسابقه‌ی طراحی هیولایی بوده‌اند، آشنا می‌شوید: هاپو و بابی و پینچیتو!
داسی‌دایناسیِ سبزِ کوچولو می‌خواهد برف‌بازی کند و یک غولِ بزرگ برفی درست کند. اما برای برف‌بازی باید چه کارهایی کرد؟ داسی‌دایناسی در این داستان یاد می‌گیرد که در سرما چه‌جوری باید برف‌بازی کرد.
آنجلا به جنابِ تام یاد داد درست رفتار کند. به او می‌گفت:
«لقمه‌های کوچک بردار!»
«موقع جویدن دهانت را ببند!»
خیلی چیزها بود که جنابِ تام باید یاد می‌گرفت.
تام بیشتر از هر کاری حمام‌کردن را دوست داشت. توی حمام به این‌طرف و آن‌طرف آب می‌پاشید و شلوغ‌کاری راه می‌انداخت.ش
در بازی هیجان انگیز پایاپای، بازیکنان در نقش تاجرانی قهار هستند که در یک بازار شلوغ و پر سر و صدا به دنبال کالای مورد نیاز خود می‌گردند. بازیکنان باید بدون در نظر گرفتن نوبت، به دنبال یک معامله‌ی پایاپای با دیگر تجار، مدام کالای مورد نیاز خود را اعلام و نهایتا با جا به جا کردن کارت‌های دستشان با کارت‌های دیگر بازیکنان، تمام کارت‌های یک محصول را جمع‌آوری کنند. محصولاتی مانند انار، پسته، زعفران، فرش و.... با اتکا به قدرت ذهن خوانی و توانایی مدیریت کارت‌های خود می‌توانید در این بازی برنده شوید. همچنین با اضافه شدن کارت‌های امین‌التجار و داروغه نیز می‌توان به اشکال دیگری پایاپای را بازی کرد.
وقتی مامان و بابا شروع کردند به سؤال کردن از من که چه‌کار کنند باحال به نظر برسند، اصلاً عین خیالم نبود. راستش خیلی باحال بود که می‌دیدم آن‌ها بالا‌و‌پایین می‌پرند و جفنگیات نوجوان‌ها را بلغور می‌کنند.
این تا وقتی بود که سر‌و‌کله‌ی بابا با لباس‌های اجق‌وجق دمِ مدرسه‌ی ما پیدا نشده بود!
اصلاً باحال نیست. بهترین دوستم، مدی، هم موافق است. آن‌ها دیگر شورش را درآورده‌اند. باید دست از این کارهایشان بردارند.
یک بازی کارتی با سبک نقش مخفی است که بازیکنان در رقابت با یکدیگر، تلاش می‌کنند تا با ساخت جذاب‌ترین و بهترین شهر به بهترین حکمران در قلمرو پادشاهی تبدیل شوند. در هر دورِ بازی، هر بازیکن یک نقش را انتخاب می‌کند تا از قابلیت ویژه‌ی آن نقش در طول آن دور از بازی استفاده کند. هر بازیکن، ساخت و ساز شهر خود را با بازی کردن کارت سازه‌ای که در دست دارد، پیش می‌برد. در انتهای بازی امتیازی هم ارزش با هزینه‌ی آن کارت به دست می‌آورد. زمانی که یک بازیکن بتواند هفتمین سازه را در شهرش بسازد بازی به پایان می‌رسد. بازیکنی که بیشترین امتیاز را کسب کرده، به عنوان برنده‌ی بازی و بهترین حکمران قلمرو شناخته می‌شود.در هر دور از بازی، هر بازیکن یک نقش را انتخاب می‌کند تا از قابلیت ویژه آن نقش در طول آن دور استفاده کند. هر بازیکن ساخت و ساز شهر خود را با بازی کردن کارت سازه‌ای که در دست دارد، پیش می‌برد، و در انتهای بازی امتیازی هم ارزش با هزینه آن کارت را بدست می‌آورد.
سلام! همان‌طور که لابد دیگر خودتان می‌دانید، من آگوس پیانولا هستم و از وقتی با دوست‌های جدیدم، یعنی هیولاها، آشنا شده‌ام، کلی اتفاق باورنکردنی و هیجان‌انگیز برایمان افتاده‌است و خیلی وقت‌ها، حسابی به دردسر افتاده‌ایم. البته همیشه موفق شده‌ایم که نقشه‌های شوم دکتر بروت بدجنس و دستیارش نپ را نقش بر آب کنیم. این بار دکتر بروت یکی از دوست‌های خوبمان را با پارچه‌ی جادویی به زمان‌های دیگر فرستاده و ما باید هرطور شده، نجاتش بدهیم، وگرنه معلوم نیست از چه دوره‌ای در تاریخ سر درمی‌آورد و چه بلایی سرش می‌آید.
من می‌خواهم برای اولین‌بار جشنواره‌ی شکوفه‌انگیز مدرسه‌جغدی بالا‌درختی راه بیندازم. خیلی بال‌بالی می‌شود! برنامه‌های جالبی داریم.شیرین‌کاری، شیرینی‌پزی، مسابقه‌ی لباس‌های خوشگل و مسابقه‌ی نقاشی …
اما فقط یک هفته وقت دارم. چطوری باید تا آن‌وقت این‌همه کار را تمام کنم؟
پشت سر خانم تورن پا می‌گذارم به دویدن؛ ولی چند قدمی که می‌دوم، یک چیزی از پشت گوشم را می‌گیرد. جیغم درمی‌آید و دور خودم می‌چرخم. اما جز سایه‌های سیاه، هیچ‌چیز دوروبرم نیست؛ سایه‌های ترسناکی که رنگشان به سبزی می‌زند. بعد هوای سردی می‌آید و شبحی پچ‌پچ می‌کند: «قانون‌های من! قانون‌های مدرسه‌ی من! حواست باشد. هیچ‌وقتِ هیچ‌وقت زیر پا نگذارشان. دویدن ممنوع!»
آن روز صبح عجب وضع شلم‌شوربایی جلوی دفترِ روزنامه‌ام درست شده بود! وقتی از ایستگاه مترو بیرون آمدم، ده‌ها موش با سر و پنجه‌های جورواجور دیدم که همه‌جای خیابان ایستاده بودند. همه‌شان پوزه‌هایشان را بالا گرفته بودند و زل زده بودند به پنجره‌ی دفترِ من! جمعیت با هم نعره می‌زدند:
«استیلتُن! بیا بیرون! استیلتُن! بیا بیرون!»
اوه! اوه! یک حسی بهم می‌گفت این موش‌ها برای امضاگرفتن از من آنجا جمع نشده‌اند.
خوشبختانه هیچ‌کدامشان من را نشناخت. آخر می‌دانید که... استیلتُن منم. جرونیمو استیلتُن!
بعد از آن جنابِ تام همیشه توی حمام بود... آب‌بازی می‌کرد، خودش را خشک می‌کرد و موهایش را برس می‌کشید.
آنجلا از پشت در سروصدایش را می‌شنید که داشت سشوار می‌کشید، آب‌نمک قرقره می‌کرد، موهایش را شانه می‌زد و خودش را تروتمیز می‌کرد.
به دنیای پُر رمز و رازِ سرزمین رؤیایی استوژیت خوش آمدید! سرزمین نقش و نگارهای سحرآمیز... در این‌جا، کارت‌هایی با تصاویری عمیق، الهام‌بخش و مسحورکننده، به طرز جذاب و شگفت‌انگیزی توانایی تفکر خلاقانه و قدرت شهود شما را می‌آزمایند. برای موفقیت در این بازی باید از استعداد، قدرت تخیل و ذهن‌خوانی، و تجربیات پیشین خود به گونه‌ای متفاوت بهره ببرید...
"استوژیت" ترکیبی است از قدرت خلاقیت و ذهن‌خوانی! هر بازیکن در نوبتش براساس یکی از کارت‌های در دستش، کلمه‌ای را می‌گوید. بازیکنان دیگر باید با قدرت ذهن‌خوانی خود، کارت آن بازیکن را از میان کارت‌های دیگر بیابند.
دایناسورها زمانی که ما انسان‌ها نبودیم، بر کل کره‌ی زمین فرمانروایی می‌کردند. آن‌ها حدود 65 میلیون سال پیش منقرض شدند. دایناسورها عظیم‌ترین جانوران و سهمگین‌ترین شکارچیان زمین بودند.
با مطالعه‌ی این کتاب با انواع دایناسور آشنا می‌شوی، مثل استگوسوروس، داینونیکوس، تی‌رکس، جیگانوتوسوروس و کلی دایناسور دیگر. به‌کمک نقشه‌های دقیق و نقاشی‌های رنگارنگ کتاب چیزهای جالبی دربارهی زندگی دایناسورها یاد می‌گیری.
پاراديس اضافه کرد: «و يک نگاهی به رديف دندون‌هاش بندازين.» با کمال احترام، دهان شندرپندر را باز کرد و گورستان ريشه‌های پوسيده و زرد و سياه دندان‌هايش را به نمايش گذاشت: «غول‌های قوزی خيلی بيشتر از اين حرف‌ها به بهداشت دهان و دندونشون توجه می‌کنن.»
بن گفت: «دقيقاً! می‌دونين دربارهی دندون‌های غولِ قوزی چی می‌گن؟ جالبه، اسم دندون‌هاشون که می‌آد می‌گن: ‘جل‌الخالق!’» عقب‌عقب از پله‌ها بالا رفت و به آن دو تا هم اشاره کرد که مثل او از پله‌ها بالا بروند.
دوقلوهای دانشمند 1 (نیک و تسلا در آزمایشگاه برق فشار قوی)
نیک و خواهرش، تسلا، عاشق علـم‌اند، برای همین هـر روز با چالش جدیدی روبه‌رو می‌شوند. بعد از اینکه پدر و مادرشان به‌طرز مرموزی ناپدید می‌شوند، آن دو به خانه‌ی عموی نابغه‌شان می‌روند که مخترعی همه‌کاره است. نیک و تسلا در آزمایشگاه عمو نیوت دست به ماجراجویی می‌زنند و ابزارهایی جالب و کاربردی می‌سازند...
یک خبر بال‌انگیز! «عید قلب‌های گرم» نزدیک است. من یک عالمه هدیه برای دوستانم ساخته‌ام. دل توی دلم نیست زودتر هدیه‌ها را برایشان ببرم. اما بعد می‌فهمم هدیه‌ی چند تا از پَرپَر‌ی‌ترین جغد‌های زندگی‌ام را فراموش کرده‌ام! ای وای! حالا چه خاکی به پرم بریزم؟
تابه‌حال در یک شب پُرستاره به آسمان نگاه کرده‌اید و از خود پرسیده‌اید همه‌ی این‌ها از کجا آمده‌اند؟ چرا جهان وجود دارد؟ چرا به‌جای «هیچ»، «چیزی» وجود دارد؟
دانشمندان می‌گویند جهان با یک انفجار بزرگ، به نام مِه‌بانگ، آغاز شده که در آن ماده و انرژی و زمان و مکان (فضا) به‌وجود آمده‌اند. این اتفاق حدود سیزده‌میلیارد سال پیش رخ داده است. به‌عبارتِ‌دیگر، «سیزده هزار تا یک‌میلیون» سالِ پیش. یعنی مدت‌ها و مدت‌ها قبل!
عصیانگران اتحادیه‌ای از اعجوبه‌ها هستند -انسان‌هایی دارای توانایی‌های برتر- که از دل خرابی‌های تمدنی فروریخته برخاسته‌اند و صلح و نظم را از زیر سلطه‌ی آشوب دوباره برپا ساخته‌اند. آن‌ها به عنوان قهرمانان عدالت، به نماد امید و دلاوری برای همگان تبدیل شده‌اند... مگر برای اشراری که موجبات سقوط آن‌ها را فراهم آورده‌اند.
نُوا برای نفرت از عصیانگران دلیل خاص خودش را دارد و در پی انجام مأموریتی انتقام‌جویانه علیه ایشان است. به هدفش که نزدیک می‌شود، با آدرین آشنا می‌شود، جوانی از اعضای عصیانگران که به عدالت -و به نوا- اعتقاد دارد. اما نوا با شروری عهد وفاداری دارد که قادر است هر دو را نابود کند.
دربارهی داسی دایناسی 6 (موهای جنگلی)
من نمي‌آم باباجون! دوست‌ندارم مهموني خسته شدم از بس كه بردي من‌و سلموني داسي دايناسي سبز كوچولو موهايش بلند شده است. اگر آن‌ها را كوتاه نكند، مامان و بابا او را به مهماني نمي‌برند.
لطفا ابتدا وارد شوید.
ورود به سیستمیک حساب کاربری رایگان برای ذخیره آیتم‌های محبوب ایجاد کنید.
ورود به سیستم
