نیت که حیرت دوستانش را حس می‌کرد، پرسید: «چی دیدین؟» فِرِدی گفت: «وسط مِه یک دختری هست با شنلی از برف.» هارپر گفت: «پوستش قهوه‌ای‌طلاییه.» لیزل گفت: «گیس‌هایی داره که انگار پُر از رعدوبرقن.» نیت دهان باز کرد که چیزی بگوید، اما همان لحظه رعد مثل خرس بزرگی غرید و چتر سرخ به سویی دیگر پرت شد.
دختری بندباز هارپر و دوستانش را به سیرک رؤیاها می‌برد، که مثل هیچ سیرک دیگری نیست! آدم‌های عجیب‌وغریبی مثل آقای شیرینی‌پز، خانم آوازه‌خوان دریا، یک طالع‌بین مرموز و بچه‌های بندباز در سیرک هستند.
با هارپر و نوای موسیقی‌اش به سیرک رؤیاها سفر کنید تا به بزرگ‌ترین راز زندگی هارپر پی ببرید.
روزی روزگاری دختری بود به نام هارپر که استعداد بی‌نظیری در موسیقی داشت. او از لابه‌لای صدای باد، ترنم باران و بال‌زدن‌های پروانه‌ها نوای موسیقی می‌شنید. هارپر می‌توانست هر سازی را بنوازد، آن هم بی‌اینکه حتی یک بار آموزش دیده باشد. گاهی‌اوقات شب که می‌شد هارپر کنار گربه‌اش، نصفه‌شب، نوایی می‌شنید که قلبش را به تپش می‌انداخت. نوایی که گویا از ستارگان می‌آمد...
یک نامردی به تمام معنا! درست وقتی که شانس به من رو کرده و برنده‌ی سفر به شده‌ام، اصلاً و ابداً به من اجازه‌ی رفتن نمی‌دهند!
ولی من باید به هر قیمتی که شده بروم!
پیشِ کوآلاهای گوگوووولی و دختر عمه‌هایم! باید حتماً تشتکِ برنده‌ی قرعه‌کشی نوشابه‌ی کوآلاکولا را پیدا کنم و چون نوشابه بدجوری ضرر دارد، مامان حتی یک شیشه نوشابه هم برایم نمی‌خرد. خوشبختانه شایِن گفته اگر برنده شود من را هم با خودش می‌برد استرالیا.
این کتاب پر از داستان هایی هس که شما رو می خندونه
شهر اکفیلد یه نمایش بزرگ داره که همه دوست دارن توش شرکت کنن.
مخصوصا مارکوس. (اصلا چیز عجیبی نیست)
مامان و بابا به دلیا خیلی امر و نهی می کنن و این اصلا خوب نیست. و من فهمیدم اینکه بخوای با کلک یه اسکوپ بستنی کاراملی اضافه بگیری اصلا کار خوبی نیست.
ولی بالاخره نقاشی های من جز خارق العاده ترین ها شد.
من می‌خواهم برای اولین‌بار جشنواره‌ی شکوفه‌انگیز مدرسه‌جغدی بالا‌درختی راه بیندازم. خیلی بال‌بالی می‌شود! برنامه‌های جالبی داریم.شیرین‌کاری، شیرینی‌پزی، مسابقه‌ی لباس‌های خوشگل و مسابقه‌ی نقاشی …
اما فقط یک هفته وقت دارم. چطوری باید تا آن‌وقت این‌همه کار را تمام کنم؟
سوسک‌ها آنقدر تنوع دارند و رنگارنگ‌اند که شاید باورتان نشود؛ یک‌چهارم کل گونه‌های جانوری شناخته‌شده در جهان سوسک‌‌اند! درحال‌حاضر، زیست‌شناسان حدود 400هزار گونه سوسک روی کره‌ی زمین یافته‌اند، اما به گمان بعضی این تعداد بیش از دو میلیون گونه است.
چند تا سوسک بامزه:
سوسک سرگین‌غلتان شاخ‌دار می‌تواند بیش از هزار برابر وزن خودش را هل بدهد.
بگذارید ببینم. ماجرا دقیقاً از آنجا شروع شد که... شوخی نمی‌کنم ها! یک روز غروب، خوشحال و آسوده روی کاناپه‌ام لم داده بودم، کنترل تلویزیون را توی پنجه‌ام گرفته بودم و پشتِ سرِ هم کانال عوض می‌کردم که یک‌دفعه یک تبلیغ تلویزیونی چشمم را گرفت.
یک خانم جونده با موهای طلایی داشت مثل یک موش دیوانه عربده می‌کشید: «دارین کچل می‌شین؟ موهاتون کم‌پشت شده؟» بعد پوزه‌اش را آورد جلو و چسباند به دوربین و ...
اولین زنگ تفریح سال، وقت جواب‌دادن به خیلی از سؤال‌هاست:
کی باحال‌ترین شلوارجین را پوشیده؟ (توی مدرسه لباس یک‌شکل نمی‌پوشیم.)
کی آلبوم کامل عکس‌برگردان‌های لیگ فوتبال را دارد؟ (امسال هیچ‌کس.)
کی تابستان را باحال‌تر از همه گذرانده؟ (قبلاً همیشه تونی بود، ولی امسال نتوانسته بود هیچ سفر هیجان‌انگیزی برود، چون اوضاع کارخانه‌ی چیپس پدرش خوب نبود و داشت می‌بست.)
ولی امسال هیچ‌کدام از این‌ها اهمیتی نداشت.
امسال فقط درباره‌ی یک چیز صحبت می‌کردیم. دانش‌آموز تازه‌وارد، وائو.
هزار سال است خاکستر می‌بارد و هیچ گلی شکوفه نمی‌زند. هزار سال است اسکاها با تیره‌روزی به بردگی کشیده می‌شوند. هزار سال است که لرد فرمانروا قدرت مطلق را در دست دارد؛ فرمانروایی شکست‌ناپذیر که نهایت وحشت را حاکم کرده‌است. امید مدت‌هاست از دست رفته و حتی خاطره‌ای هم از آن باقی نمانده‌است؛ درست در همین موقع، نیمه‌اسکایی ترسو و دل‌شکسته، امید را در جهنمی‌ترین زندان لرد فرمانروا پیدا می‌کند. کِلسیر «برانگیخته» می‌شود و قدرت‌های یک مِه‌زاد را می‌یابد. او دزدی است با خصلت رهبری ذاتی و اکنون هدفی جز شکست لرد فرمانروا ندارد. کلسیر رؤیایش را برملا می‌سازد؛ سرنگونی معبود ظالم.
این که آدم دو جفت مادربزرگ و پدربزرگ داشته باشد، برای من که خیلی خوب جواب داده!
پاتال‌ها خیلی از هدیه‌دادن خوششان می‌آید و دارند برنامه‌ی یک گردش خانوادگی هم می‌چینند که قرار است خیلی تماشایی باشد.
دلیا هم می‌خواهد بیاید. (چرا واقعا؟)
من که همیشه می‌توانم ندیده‌اش بگیرم.
آماده باشید برای خوندن خنده‌دارترین، پُرشَر و شورترین و باحال‌ترین کتابی که تا حالا دیده‌اید.
وقت ملاقات با چهار سابقه‌دار رسیده...
۱. می‌توانید از این کتاب برای دررفتن از کارهای حوصله‌سَربَری مثلِ ناخن‌گرفتن استفاده کنید.
۲. همین که این کتاب را دست بگیرید، به‌نظر می‌آید مشغولِ کاری هستید.
۳. اگر مشغولِ خواندنش باشید، احتمالِ اینکه پدر و مادر و معلم‌ها مزاحمتان بشوند، کمتر است. (این واقعیت اثبات شده.)
۴. وانمود کنید خواندنِ کتابه جزوِ مشق‌های مدرسه‌تان است، حتی اگر نیست.
و ...
آنجلا ثراگمورتون با اوقات‌تلخی گفت: «اگر می‌خواهی فردا به مریخ بروی، باید شب زود بخوابی.»
برای یک بار هم که شده،
جنابِ تام کاری را که از او خواسته بودند، انجام داد.
ولی آنجلا اصلاً نتوانست بخوابد.
بعد از صبحانه، به جنابِ تام سفارش کرد که مراقب خودش باشد،
و بعد فضانورد کوچولو و شجاعش را بدرقه کرد.
واقعاً دلم نمی‌خواهد هیچ‌کدامِ عکس‌های بچگی‌ام را بیاورم مدرسه. هیچ‌وقت.
ولی آقای فولِرمَن گفت اگر یادمان برود، ایمیلِ یادآوری برای والدینمان می‌فرستد و این قضیه را خیلی خیلی وخیم‌تر می‌کند، چون مامان خیلی زیاد به ایمیلش سر می‌زند و درجا می‌رود معذب‌کننده‌ترین عکس‌هایی را که از بچگی‌ام هست، پیدا می‌کند.
این‌یکی نازه!
مامان: «ببین چقدر قشنگ روی کاسه‌ی توالت نشستی تام.»
من: «این‌یکی رو نفرست.»
مامان: «خیلی دیر گفتی.»
هشدار!
اگر از آروغ زدن و کشتی‌گرفتن خوشتان نمی‌آید، این کتاب را نخوانید!
واااااااای!
پرتاب ماهی و مسمومیت و کیک خرمگس هم همین‌طور!
بابک و باران همچنان دنبال ماجراجویی هستند. مزقون هم که روبه‌راه است و آماده‌ی یک سفر هیجان‌انگیز دیگر. در سفر سوم، بابک و باران به دیدن بتهوون می‌روند. آن‌ها در این سفر متوجه می‌شوند که بتهوون دارد برای سمفونی سومش تمرین می‌کند و قرار است این سمفونی را در حضور یکی از مارشال‌های بزرگ ناپلئون اجرا کند، اما نیاز به ویولنیست دوم دارد. بابک هم که قبلاً از جناب باخ یک ویولن هدیه گرفته، خب... چه شانسی از این بالاتر! هر کسی که عاشق موسیقی باشد چنین فرصتی را در هوا می‌قاپد. اگر‌چه نوازندگی برای استاد سختگیری مثل بتهوون چالش‌های خودش را دارد، اما بابک هم کسی نیست که به‌سادگی عقب بکشد، چون باری همیشه هوای او را دارد. البته این بار باران، به‌جز کمک به بابک، با خلاقیتش به جهان موسیقی هم خدمت بزرگی می‌کند.
خیلی از بازرگانان در میان آن جمع خواستند کنیز را بخرند، اما دختر به هیچ‌کدام راضی نشد. دستِ‌آخر صاحب کنیز رو کرد به دختر و گفت: «پس خودت یکی را انتخاب کن. به این جمع نگاه کن و خودت یکی را از میان آن‌ها انتخاب کن تا تو را به او بفروشم.»کنیز به‌دقت به چهره‌ی آدم‌هایی که دورتادورش را گرفته بودند نگاه کرد و یک‌دفعه چشمش به علی‌مجدالدین افتاد که گوشه‌ای ایستاده بود. یک آن احساس کرد قلبش به‌شدت به تپش افتاده. بی‌اختیار دستش را بلند کرد و انگشتش را به‌سمتِ او گرفت. گفت: «این همان مردی است که دلم می...
من از فلوت‌زدن متنفرم. به‌خاطر همین بیشتر خوشحال می‌شدم که یک سگ یا یک ببعی‌کوچولو کادو بگیرم. در این صورت یک حیوان داشتم که مال خود خودم بود.
دفعه‌ی بعد که خواستم مدرسه‌ام را عوض کنم، باید حتماً این مسائل را با کادودهندگان هماهنگ کنم. واسهی مامان هم متأسف شدم، چون اصلاً از کادویش خوشم نیامد.
واسهی مامان‌بزرگ اینگرید هم همین‌طور، که برای من این دفترچه‌یادداشت روزانه را فرستاده و برایم نوشته که توی این دفتر می‌توانم تمام رازهایم را بنویسم. شاید چون فکر کرده من هیچ دوست صمیمی‌ای ندارم!
لب‌ولوچه‌ام آويزان شد. آخر مگر من چه‌کار کرده بودم که گرفتار پینکی پیک شده بودم؟ خيلي روي مخ بود. بدجوري اعصاب‌خُردکن بود. می‌توانست يک موشِ کاملاً معمولي را آنقدر ديوانه کند که مرگِ‌موش بخورد!
بعد از آن جنابِ تام همیشه توی حمام بود... آب‌بازی می‌کرد، خودش را خشک می‌کرد و موهایش را برس می‌کشید.
آنجلا از پشت در سروصدایش را می‌شنید که داشت سشوار می‌کشید، آب‌نمک قرقره می‌کرد، موهایش را شانه می‌زد و خودش را تروتمیز می‌کرد.
سلام به همه. بله، من دکتر مارمالادم! من از صبح داشتم تو این کک‌دونی چیزهای قشنگ‌قشنگ پچ‌پچ می‌کردم و گرگ هم ثابت کرد که خیلی خیلی پسر حرف‌گوش‌کن و معرکه‌ای تشریف داره. اما آقای مار این مهمونی منه. متاسفانه باید ازت بخوام جمع و جور کنی بری پی کارت.
وقتش رسیده که با خوندن قسمتِ سوم چهار سابقه‌دار از خنده روده‌بُر شین!
چهار سابقه‌دار قراره روزِ خیلی گندی داشته باشن!
این داستان رو از دست ندید!
این‌قدر خنده‌داره که شلوارتون رو خیس می‌کنید!
نوروز به هوش آمد. تمام وجودش درد داشت. دست چپش غرق خون بود و احساس کرد چند دنده‌اش شکسته است. جلوی خون‌ریزی را گرفت. آرام بلند شد و آخرین پرش به عقبِ گل را دید. شیوه‌ی مبارزه‌اش برایش آشنا بود.گل پارچه‌ای سفید به محل زخم بست و اژدها دوباره گمش کرد. گل کمان کشید. این‌بار کمی بالاتر از چشم را نشانه گرفت. زه را کشید و صدای جیرجیر چوب دوباره بلند شد. نفس عمیقی کشید. به موی سیاه یاسمین‌بانو فکر کرد، به گونه‌های سفید قیصر که همیشه از شرم و خشم سرخ می‌شد و به نوروز وقتی که سبیل‌هایش را ریزریز به دند...
خانواده‌ی سلطنتی چهار نفره‌ای در قلعه‌ای وسطِ شهر زندگی می‌کنند. همه‌ی آن‌ها از تاج‌گذاشتن متنفرند. هربار از تاج‌گذاری فرار می‌کنند و به دریا و کوه و آتش‌فشان می‌روند. شاهزاده‌کوچولوهای بامزه، آلیس و لوییس‌کوچیکه، به هر بهانه‌ای دنبالِ بازی‌کردن هستند و بوزومخملی، فیلِ گنده‌ی عروسکی‌شان را همه‌جا با خودشان می‌برند.
این‌بار نوبت باباست که...
«هفت‌صد سال اولی که در این خمره بودم، با خودم عهد کردم هرکس مرا آزاد کند، او را از مال دنیا بی‌نیاز کنم، اما هیچ‌کس مرا آزاد نکرد. در هفت‌صد سال دوم با خودم گفتم که هرکس مرا از این خمره بیرون بیاورد، او را صاحب تمام گنج‌های زمین می‌کنم. اما باز این اتفاق نیفتاد. در طول چهارصد سال بعد مدام به خودم می‌گفتم حالا دیگر هرکس مرا از اینجا رها کند، او را به هر شیوه‌ای که خودش تعیین کند، می‌کشم. و قرعه به نام تو افتاد.»
بلندبلند خندید. گفت: «حالا دیگر آماده‌ی مرگ شو.»
این کتاب ماجرای هیولاها، معما، یک جشنواره‌ی موسیقی، چیزهای گم‌شده، من، و مارکوس است (البته نه لزوماً به همین ترتیب)، و یک معلم کمکی خیلی سختگیر، ولی نگذارید این آخری از خواندن کتاب منصرف‌تان کند
لطفا ابتدا وارد شوید.
ورود به سیستمیک حساب کاربری رایگان برای ذخیره آیتم‌های محبوب ایجاد کنید.
ورود به سیستم
