لوتا پیترمن 4 (آرامش پس از خرگوش)
بله! امروز روز فیلمبرداریه!
سر صبحانه آنقدر ذوقزده بودم که نتوانستم هیچی بخورم. برادرهای خلوچلم هم هِی داشتند دریوری میگفتند. میگفتند حتماً به من نقش زامبیها را میدهند، چون اینجوری لازم نیست گریم کنم و لباس عوض کنم و از این چرتوپرتها.
ایش! اینها که هیچی از فیلم و اینجور چیزها سر درنمیآورند! الان هم حسودیشان شده، چون کسی نمیگذارد خودشان با آن جوشهای قرمز روی صورتشان فیلم بازی کنند.
امروز نباید میرفتم مدرسه، آخر آبلهمرغان گرفتهام. حوصلهام حسابی سر رفته. تعجبی هم ندارد چون من اصلاً یک سرگرمی درست و حسابی ندارم. هرچند مامان میگوید که دارم و آنهم فلوت زدن است. دوتایی با شایِن نشستیم ببینیم چه سرگرمیهای باحالی وجود دارد: چتربازی، غواصیکردن با کوسهها، بیرونکشیدن اسکلت دایناسورها از زیر خاک و اینجور چیزها. فقط مشکل اینجاست که نمیدانیم چه جوری باید این کارها را بکنیم. البته اصلاً مهم نیست چون ما فعلاً داریم معروف میشویم. قرار است هنرپیشه شویم و با خوشلباسترین بازگر دنیا فیلم بازی کنیم! (البته به گفتهی شایِن)