کارآگاه بازیل موش نابغه 2 (بازماندگان کشتی سملو)

مبارزه با هیولاها شغل مناسبی برای شاهزاده‌های صورتی‌پوش مودب و باوقار نیست. برای همین وقتی دردسری پیش می‌آید شاهزاده مانگولیا تبدیل به همزاد خود شاهزاده‌سیاه‌پوش می‌شود و با هیولاها می جنگد.

درباره دو خط شاهنامه از بیژن

اگر یک دوست پهلوان می‌خواهی که زرنگ باشد  و خوش‌شانس هم باشد و با‌دقت هم باشد  و خوش اشتها هم باشد و داماد هم باشد  پس این کتاب را بردار و بخوان. پهلوان بیژن سلام! 

شاهزاده سیاه‌پوش در شرایط بدی است. یک ابر بسیار بدبو چراگاه بزها را فراگرفته است؛ بویی که حتی از یک‌عالمه پوشک کثیف یا سطل‌های زباله هم بدبوتر است. هر وقت شاهزاده سیاه‌پوش و دوستش انتقام‌گیرنده‌ی بزها از شر این بوی بد خلاص می‌شوند، بدون اینکه متوجه شوند آن را به سرزمین شاهزاده‌ی دیگری می‌فرستند! بقیه‌ی قهرمان‌های نقاب‌دار و حیوان‌های خانگی باوفایشان برای کمک می‌آیند، ولی وقتی هیچ کدام از فن‌های نینجایی کارساز نیست چطور می‌توانید با یک بوی بد بجنگید؟

در این جلد از مجموعه، درباره‌ی زندگی رُزا پارکس می‌خوانیم. او یکی از فعالان اجتماعی رنگین‌پوست سرشناس بوده که بخاطر رنگ پوستش، از کودکی رفتارهای تبعیض‌آمیز زیادی را در جامعه تحمل می‌کرده. او در این کتاب از سرگذشتش و وضعیت جامعه‌ی امریکایی در آن زمان می‌گوید و اینکه چه اتفاقی افتاد که در برابر این نابرابری ایستاد و صدای عدالت‌خواهی‌اش را به گوش همه‌ی دنیا رساند.

دروغ های بزرگ خطرناک اند. و اگر قرار باشد به ازای هر دروغ بزرگ، با یک حقیقت بزرگ مواجه شویم می توانند خطرناک تر هم بشوند! 

«افسانه‌ها یخ می‌زنند... بااینکه من و برادرم تصمیم گرفته بودیم بی‌خیال آینه‌ی جادویی بشویم، گربه‌ی کوچکمان نقشه‌ی دیگری داشت. او پرید توی آینه و ما چاره‌ای نداشتیم جز اینکه دنبالش برویم. وقتی به جمهوری کولاک رسیدیم، فهمیدیم که احتمالاً به قصه‌ی ملکه‌ی برفی آمده‌ایم. جالب اینجاست که این قصه اصلاً شبیه فیلمش نیست. ملکه‌ی برفی واقعاً بدجنس است و گربه‌ی ما را تبدیل به یک مجسمه‌ی یخی می‌کند. برای همین ما باید: يخ دوست پشمالویمان را آب کنیم. . سوار یک گوزن پرحرف بشویم. اسکی روی یخ یاد بگیریم. از دست دارو دسته‌ی دزدها فرار کنیم. تازه اگر مراقب نباشیم... ممکن است یخ بزنیم!»

عاشق ورزش یا تماشای مسابقه‌های ورزشی هستی؟ هیجان و روحیه‌ی تیمی و حس پیروزی برایت مهم است؟ خب اگر این‌طور است، می‌توانی این عشق و علاقه را تبدیل کنی به شغل آینده‌ات! می‌پرسی کدام شغل‌ها؟ ما کمکت می‌کنیم! در کتاب کار و بار من ورزش را دوست دارم (چه شغل هایی مرتبط با ورزش سراغ داری؟) 24 شغل مختلف ورزشی را معرفی کرده‌ایم. 

كال مي خواست جيغ بكشد. مي دانست كه بايد جيغ و داد كند، اما شوك و ترس نفسش را بريده بود. سايه مجددا حركت كرد و از پشت سنگ پر از پستي و بلندي سقف، پيچ و تابش باز شد. هرچه سر مي خورد و به خزه ي شب تاب نزديك تر مي شد، اميد واهي كال كه گمان مي كرد شايد آن سايه فقط بازي نور است، نااميدتر شد.

او يك عنصر هوايي بسيار بزرگ بود كه به سرعت حركت مي كرد و بعضي جاهايش اصلا شكل خاصي نداشت. شبيه يك مارماهي بسيار بزرگ از اعماق اقيانوس بود؛ البته اگر مارماهي ها در هر سمت بدن طويلشان دهان هاي بزرگ و پر از دنداني داشته باشند.

«دلبر ما واقعاً دلبر است؟ از وقتی‌که آینه‌ی جادویی خاطرات برادرم جونا را پاک‌کرده، او باورش نمی‌شود که ما چند بار به داستان‌های مختلف سفرکرده‌ایم. برای همین وقتی آینه ما را می‌بلعد و با خودش به سرزمین قصه‌ها می‌برد، نفس راحتی می‌کشم. این بار ما به داستان دیو و دلبر می‌رویم. هورا! یا شاید هم نه هورا! چون وقتی جونا یک گل رز از باغ دیو می‌چیند، داستان را خراب می‌کند. دیو که حسابی عصبانی شده، جونا را به‌جای دلبر گروگان می‌گیرد. ولی اگر دیو، دلبر را نبیند و بهش علاقه‌مند نشود، طلسمش هیچ‌وقت باطل نخواهد شد و جونا تا ابد توی قصر زندانی می‌ماند. حالا من باید این کارها را بکنم: و دلبر را پیدا کنم. .

درباره کتاب زنده باد حسودها، بدجنس ها و بی معرفت ها:

انتشارات پرتقال منتشر کرد:

خورشيد وسط آسمان است و داغ داغ. فكر كنم اين يعني الان وسط روز هستيم. احتمالا ساعت دوازده يا يك ظهر. به ساعتم نگاه مي كنم؛ توي خانه ساعت 12:20 شب است. ما سر ساعت 12 از خانه بيرون زديم و اين يعني فقط 20 دقيقه از آن موقع گذشته است. من حدود يك ساعت توي چاه بودم. پس يعني زمان اينجا از توي اسميت ويل سريع تر مي گذرد؛ شايد سه برابر سريع تر. مامان و بابا ساعت هفت صبح از خواب بيدار مي شوند. پس يعني ما شش ساعت و چهل دقيقه زمان اسميت ويلي فرصت داريم تا به خانه برويم. اگر اين زمان را ضرب در سه كنيم… مي شود بيست ساعت. ما بيست ساعت وقت داريم تا توي اين داستان بمانيم. كافي است، نه؟

پدر و مادر ایبی برای انجام مأموریتی، به سفری چند روزه خارج از شهر رفته ­اند و مادربزرگ، برای نگهداری از بچه­ ها از شیکاگو به دیدنشان آمده است. ایبی از طرف دوستش پنی، به یک مهمانی دوستانه دعوت شده اما مادربزرگ که برای تعطیلی آخر هفته کلی برنامه ­ریزی کرده، اجازه نمی ­دهد او به آن مهمانی برود. مادربزرگ معتقد است همیشه اولویت با خانواده است. شب‌هنگام، وقتی همه برای خواب به اتاق‌هایشان می‌روند، ایبی تصمیم می‌گیرد از آینه‌ی جادویی و ماری ­رُز بخواهد او را به خانه­ ی دوستش پنی ببرد...

نبرد سهمگین هادس سرانجام با فداکاری مایکل به پایان رسیده است. الکتروکلن که در نبود مایکل و با از دست دادن تانر و جرواسو و پشت سر گذاشتن جنگ، بسیار خسته و درهم‌شکسته است، قصد دارد سوار بر ژول به‌سرعت از جزیره و از دسترس هتچ دور شود.
هتچ که تعداد کثیری از نیروهایش را در جنگ از دست داده، با استفاده از محفظه‌ی نجات، خودش را به جزیره‌ نایک رسانده است تا فعالیت‌های شرکت الجن را از سر بگیرد و دوباره نیروهایش را گرد هم بیاورد.

دستم را انداختم دور کمرش و زور زدم.انگار شیری را بغل کرده بودم؛یک تن وزن داشت. کرنشا پنجه هایش را فرو کرده بود توی لحافی که بچگی ها،عمه بزرگه ام،ترودی،برایم یافته بود.ناامید شدم و ولش کردم. کرنشا پنجه هایش را کشید بیرون و گفت:«ببین!من نمی تونم تا وقتی کمکت نکرده،برم.دست من نیست که» «پس دست کیه؟» کرنشا با همان چشم های تیله ای و سبزش به من خیره شد؛پنجه هایش را گذاشت روی شانه ام.بوی کف صابون و نعناع می دادو گفت:«تو جگسون...دست توئه»

برادران گریم هشداری برای سرزمین قصه‌ها دارند!
آن‌ها توسط ارتش فرانسه دزدیده شده و تحت فشار قرار گرفته‌اند که راه دنیای قصه‌ها را نشان دهند. ارتش فرانسه می‌خواهد به دنیای قصه‌ها حمله کند.
برادران گریم مجبور می‌شوند راه را به ارتش نشان دهند اما فرشته‌ی مهربان کاری می‌کند که گذر از این مسیر دویست سال طول بکشد تا اهالی سرزمین قصه‌ها وقت کافی برای آماده‌شدن داشته باشند. حالا آن دویست سال تمام شده و ارتش می‌تواند به دنیای قصه‌ها برود.

دوباره من و داداشم افتادیم توی دردسر... ما از اولش هم قصد نداشتیم قصه‌ها را به هم بریزیم؛ دو دفعه‌ی قبل هم تصادفی بود! ولی این‌بار، وقتی آینه ما را کشید و برد توی قصه‌ی پری دریایی، چاره‌ای نداشتیم جز این که داستان را یک جور دیگر بنویسیم؛ فقط همین‌قدر بدانید که داستان اصلی به خوبی و خوشی به آخر نمی‌رسید. حالا باید: پری دریایی را اراضی کنیم دمش را نگه دارد. برای یک عروسی مجلل برنامه‌ریزی کنیم. و از دست کوسه‌ها هم فرار کنیم تا یک لقمه‌ی چپ نشویم.

«شاهدخت سیلی»، «لایلا» و «رالف»، از تکه‎های قصر، یک کشتی عظیم ساخته‎اند و آماده‎اند تا سفر شگفت‎انگیزشان را آغاز کنند. اما کشتی خودبه‎خود به سمت آب‎هایی می‎رود که کشف‌‎نشده‎اند. سیلی و خواهرش، امیدوارند که کشتی به سرزمین‎هایی روانه شود که روزگاری اسب‎های تک‎شاخ در آن زندگی می‎کردند. اما سفر طولانی‎تر می‎شود و کشتی به مقصدی نمی‎رسد. آذوقه‎شان رو به اتمام است و کم‎کم نگران می‎شوند. آیا می‎توانند همانگونه که به قصر اعتماد داشتند به این کشتی نیز اعتماد کنند؟ 

هیچ جا خونه خود آدم نمی شه!، این چیزی است که سیلی بعد از مدت ها دوری از قصر شگفت انگیز و جادویی اش و تجربه گرسنگی و کشمکش های گوناگون کاملا حس می کند، اما مدت زیادی از اقامتش در خانه ی جادویی نگذشته که خبر گم شدن و فرار جادوگر از سیاه چاله آرامش قصر را به هم می زند و خانواده شاهزاده سیلی را تهدید می کند. تنها در یک صورت آرامش دوباره به قلعه باز می گردد و آن هم بازگرداندن جادوگر به سیاه چاله است.

«الکس» و «کانر» باید جلوی مرد نقابدار را که در سرزمین قصه‌ها آزادانه می‌گردد، بگیرند. دوقلوهای بِیلی راز او را کشف کرده‌اند: او با اکسیر قدرتمند جادویی‌اش می‌تواند هر کتابی را به درگاه تبدیل کند، یک ارتش بزرگ از شرورترین شخصیت‌های منفی قصه‌ها تشکیل دهد و آن‌ها را به دل کتاب بفرستد! به این ترتیب، تعقیب و گریز آغاز می‌شود: از سرزمین جادویی اُز تا سرزمین دیوانه‌کننده‌ی عجایب. آیا الکس و کانر می‌توانند به مرد نقابدار برسند، یا همیشه یک قدم از او عقب می‌مانند؟

هری پاتر و جام آتش:تعطیلات تابستان است و هری پاتر به‌زودی چهارمین سال تحصیلش در مدرسه‌ی جادوآموزی و افسونگری هاگوارتز را آغاز خواهد کرد. هری روزها را به این امید می‌شمارد: می‌خواهد طلسم‌های جدید یاد بگیرد، کوییدیچ بازی کند و به قسمت‌های کشف‌نشده‌ی قلعه‌ی هاگوارتز سرک بکشد.

هانسل داخل جهنم ايستاده بود و به اطرافش نگاه مي كرد. او در جايي شبيه غار بود. مخروط هاي سنگي از سقف كوتاه و سنگين جهنم آويزان بودند و از مخروط ها مايع قرمز رنگي چكه مي كرد. اما با وجود سقف، هيچ ديواري آنجا نبود. هانسل مي توانست هروقت كه اراده مي كرد، هر طرف را ببيند. آنجا كه هانسل ايستاده بود، جلوي پايش هزاران مسير قرار داشت. مسيرهايي كه از ميليون ها ميليون دهانه ي آتشفشاني پر از آتش مايع و جوشان مي گذشتند. يكي از دو شيطانكي كه راهنماي هانسل بودند، گفت: «باحاله، نه؟» بعد هانسل را از بين گودال هايي از آتش گذراند و به طرف جاده اي كه مثل زغال نيم سوخته مي درخشيد، راهنمايي كرد.