تام گیتس (مجموعه 1 تا 5 قابدار)

TOM GATES Everythings AMAZING

"Fans won't be disappointed in this third installment, which is packed to the gills with humor and Tom's trademark doodles." -- Booklist Things are looking up for Tom Gates.

TOM GATES Excellent excuses

No school for two whole weeks! Now Tom has plenty of time for the good stuff, like finding new ways (so many!) to annoy his big sister, Delia.

تام گیتس از آن پسربچه‌های وروجکی است که استاد بهانه آوردن و از زیر کار در رفتن است.با اینکه معلمش هم از دست او جانش به لبش رسیده،‌ از کارهایش خنده‌اش می‌گیرد. تام در زندگی دو چیز را خیلی دوست دارد: بیسکویت و شکلات! دوستی به نام درک هم دارد که اگر ولش کنی،‌می‌خواهد هر شب در خانه‌ی او بماند و خوش بگذراند.

حتی با اینکه از خانه‌ی ما فقط چهار دقیقه تا مدرسه‌ام راه است، من بیشتر وقت‌ها دیر می‌رسم به مدرسه.

معمولاً دلیلش این است که من و درِک (بهترین دوستم و همسایه‌ی دیواربه‌دیوارمان) سر راه مدرسه کمی (خب، کلی) «گپ» می‌زنیم. بعضی ‌وقت‌ها دلیلش این است که حواس من پرت می‌شود به آدامس‌های میوه‌ای و ویفرهای کاراملی مغازه. هر از گاهی هم دلیلش این است که من یک کوه کارهای خیلی مهم‌تر دارم.

واقعاً دلم نمی‌خواهد هیچ‌کدامِ عکس‌های بچگی‌ام را بیاورم مدرسه. هیچ‌وقت.

ولی آقای فولِرمَن گفت اگر یادمان برود، ایمیلِ یادآوری برای والدینمان می‌فرستد و این قضیه را خیلی خیلی وخیم‌تر می‌کند، چون مامان خیلی زیاد به ایمیلش سر می‌زند و درجا می‌رود معذب‌کننده‌ترین عکس‌هایی را که از بچگی‌ام هست، پیدا می‌کند.

این‌یکی نازه!

مامان: «ببین چقدر قشنگ روی کاسه‌ی توالت نشستی تام.»

من: «این‌یکی رو نفرست.»

مامان: «خیلی دیر گفتی.»

این که آدم دو جفت مادربزرگ و پدربزرگ داشته باشد، برای من که خیلی خوب جواب داده!

پاتال‌ها خیلی از هدیه‌دادن خوششان می‌آید و دارند برنامه‌ی یک گردش خانوادگی هم می‌چینند که قرار است خیلی تماشایی باشد.

دلیا هم می‌خواهد بیاید. (چرا واقعا؟)

من که همیشه می‌توانم ندیده‌اش بگیرم.

۱. می‌توانید از این کتاب برای دررفتن از کارهای حوصله‌سَربَری مثلِ ناخن‌گرفتن استفاده کنید.

۲. همین که این کتاب را دست بگیرید، به‌نظر می‌آید مشغولِ کاری هستید.

۳. اگر مشغولِ خواندنش باشید، احتمالِ اینکه پدر و مادر و معلم‌ها مزاحمتان بشوند، کمتر است. (این واقعیت اثبات شده.)

۴. وانمود کنید خواندنِ کتابه جزوِ مشق‌های مدرسه‌تان است، حتی اگر نیست.

و ...

این کتاب ماجرای هیولاها، معما، یک جشنواره‌ی موسیقی، چیزهای گم‌شده، من، و مارکوس است (البته نه لزوماً به همین ترتیب)، و یک معلم کمکی خیلی سختگیر، ولی نگذارید این آخری از خواندن کتاب منصرف‌تان کند

این قیافه‌ی مامان و بابا بود وقتی بهشان گفتم این هفته تعطیلات میان‌ترم است. دوست‌هایم همه یا رفته‌اند سفر یا گرفتار یک کارهایی‌اند و من هم چون نمی‌خواهم دِلیا بهم امر و نهی کند، کلی کار باحال برای خودم پیدا کرده‌ام بکنم؛ کارهایی مثل نقاشی کشیدن، بازی کردن و ساختن هیولا از کرک. (چون هر کسی یکی از این هیولاها لازم دارد دیگر، نه؟)

تام هر کاری از دستش بربیاید می‌کند که توی دردسر نیفتد. ولی خب، بعضی وقت‌ها اتفاق‌هایی پیش می‌آید که توی جدول امتیازهای کلاس سه تا صورتک ناراحت می‌گیرد. اگر تام یک صورتک ناراحت دیگر بگیرد ، آقای فولِرمَن اجازه نمی‌دهد در اردوی مدرسه شرکت کند! 

این کتاب پر از داستان هایی هس که شما رو می خندونه

شهر اکفیلد یه نمایش بزرگ داره که همه دوست دارن توش شرکت کنن.

مخصوصا مارکوس. (اصلا چیز عجیبی نیست)

مامان و بابا به دلیا خیلی امر و نهی می کنن و این اصلا خوب نیست. و من فهمیدم اینکه بخوای با کلک یه اسکوپ بستنی کاراملی اضافه بگیری اصلا کار خوبی نیست.

ولی بالاخره نقاشی های من جز خارق العاده ترین ها شد.

آقای فولرمن از تعجب خشکش زده که من را سر وقت توی کلاس می‌بیند.

می‌گوید: «چه غافل‌گیری قشنگی تام!»

و لبخند می‌زند.

(خیلی پیش نمی‌آید که آقای فولرمن لبخند بزند.)

بعد مارکوس برایم شکلک درمی‌آورد.

(خیلی پیش می‌آید که مارکوس شکلک دربیاورد.)

ولی امروز هیچ‌چیزی نمی‌تواند حالم را بد کند!

جز این دو تا کلمه: «درس ریاضی».

بعد اوضاع بدتر هم می‌شود...

«درس ریاضی

معلم: خانم ورثینگتن».

بدتر هم...

اگر نوشته‌هایم به‌ نظرتان یک‌کم لرزان می‌آید،

دلیلش این است که همین الان

حسابی جا خوردم!

برای اینکه آرام بشوم،

دارم دنبال بیسکویت‌های مخصوص مواقع اضطراری‌ می‌گردم که همیشه زیر تختم قایم می‌کنم.

(الان هم که قطعاً یک موقع اضطراری است.)

آخیش! بهتر شد.

خیلی‌خُب، بگذارید برایتان توضیح بدهم چی شد. من توی حمام بودم و وانمود می‌کردم دارم دوش می‌گیرم، ولی مشغول خواندن کتاب ‌مصورم بودم (عین همان کاری که خودتان هم می‌کنید دیگر).

بعد یکی شروع کرد خیلی محکم تق‌تق در زدن...

این‌همه برف یعنی مدرسه تعطیل. بله! حیف که مجبورم روزم را با مارکوس بگذرانم (که خیلی روی اعصاب است).به‌نظر عمو‌کِوین فکرِ خوبی است که به مناسبت پنجاهمین سالگرد ازدواج آفتاب‌های لب‌بوم یک عکس خانوادگی بگیریم. (من که فکر می‌کنم اسمِ چنین‌چیزی را نمی‌شود گذاشت هدیه).دِلیا هم خیلی مشتاق عکس خانوادگی نیست.بداخلاق شده (یعنی قیافه‌اش هیچ تغییری نکرده دیگر).

عُق!عکس خانوادگی نه!

بابا پیشنهاد داد: «چه‌طوره که...بریم پیاده‌روی؟»

سؤالِ من این بود که: «پیاده‌روی؟ کجا؟»

بابا گفت: «یه جای قشنگ.»

من پیشنهاد دادم: «شکلات‌فروشی قشنگه؟»

«نه تام، منظورِ من یه جایی مثلِ پارک بود.»

به بابا گفتم: «من اگه سگ داشتم، خیلی هم خوشحال می‌شدم بریم بیرون پیاده‌روی.»

بابا یادم انداخت که: «ما نمی‌تونیم سگ بیاریم چون دِلیا به سگ حساسیت داره.»

من هم زیرِلب گفتم: «من که ترجیح می‌دم سگ داشته باشم تا دِلیا دوروبَرم باشه.»

بابا حرفم را نشنید چون سرش گرمِ برداشتنِ یک تکه نخ بود از روی قفسه...

بعضی‌وقت‌ها تصمیم گرفتن خیلی راحت نیست. به‌خصوص وقت‌هایی که خواهر بداخلاقم دِلیا یک‌جور تهدیدآمیزی می‌آید سروقتم.

حرف نزن، کارت رو بکن!

مامان عزمش را جزم کرده کل خانه را مرتب کند. می‌گوید اگر نمی‌توانم تصمیم بگیرم چه چیزهایی را رد کنم بروند، خودش جایم تصمیم می‌گیرد. فاجعه می‌شود ها!

خوشبختانه آفتاب‌های لب‌بوم برای نجاتم سرمی‌رسند (بیش‌تر از یک بار هم)

پیشنهادهای من برای بهترینِ کلاس شدن

(متأسفانه خودم هیچ‌کدام این کارها را نکردم.)

سرِ کلاس‌ها بیدار بمانید. (کمک می‌کند دیگر!) دارم زور می‌زنم.

از معلم‌هایتان نقاشی‌های خنده‌دار نکشید.

دوروبر قلدر کلاس نپلکید تا توی دردسر نیفتید.

نگذارید مامان و بابا چیزی توی دفتر گزارش تحصیلی‌تان بنویسند.

نگذارید خواهر بداخلااقتان بهتان امر و نهی کند.

(ربط مستقیمی به مدرسه ندارد، ولی باز مهم است!)

تام سایر پسرک یتیمی است که از مدرسه و کار نفرت دارد و در حسرت زندگی پسر ولگرد و هم‌سن و سالش هاکلبری‌فین است. اما او و دوست جدیدش هاک، تصمیم دارند دزد دریایی شوند، آن‌ها تصادفی به رازهای وحشتناک پی می‌برند و درگیر اتفاقات تازه‌ای می‌شوند…

گریملکین،‌ جادوگر قاتل،‌ هرگز شکست نخورده است. اما آیا این بار هم از شر موجودی که برای نابودی‌اش خلق شده،‌ جان سالم به در می‌برد؟ تام و محافظ هم فریب می‌خورند و با هم پا در منطقه‌ی خطر می‎گذارند؛ منطقه‌ی موجودات خونخوار.

آیا تام می‌تواند برای نجات منطقه،‌ کسی را که با او دل بسته قربانی کند؟

نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

خنجر را به خاک بسپار! به خود نهیب می‌زنم: ما امروز سه برادر نیستیم. ما امروز سه سرزمینیم. ما امروز ایران و روم و تورانیم. تور فریاد می‌زند: «تا دیر نشده خنجر را بردار!» خنجر را بر می‌دارم، به چشم‌های سرخ رنگ سلم می‌نگرم و خنجر را در ستون چوبی خیمه می‌کوبم: «نه، من در این دام نمی‌افتم. از جانم می‌گذرم اما با خنجر پدرانم، برادر نمی‌کشم.»

تا به حال دل‌تان خواسته که به چیز دیگری تبدیل شوید؟ شرط می‌بندم که آن‌چیز لاک‌پشت نبوده! این داستان درباره‌ی مردی خجالتی است که عاشق زنی مهربان شده است.
کم‌کم سر و کله‌ی لاک‌پشت هم در داستان پیدا می‌شود. آیا لاک‌پشت‌ها می‌توانند، مرد را به زن برسانند؟ چه‌طوری؟

پایین، بالا یکی از کتاب‌های ساندرا بوینتون است که از آشناترین و ماندگارترین کتاب‌های تصویری و آموزشی‌اند. شعرهای مریم هاشم‌پور هم شیرینی مجموعه‌ی مثل آب نبات را بیشتر کرده‌اند.

بالا می‌ره بادکنک

تا ابر رو ببینه

بادش که خالی می‌شه

پایین می‌آد می‌شینه

جودی ابوت پس از ازدواجش با جرویس پندلتون،‌ دوست صمیمی‌اش سالی مک‌براید را به سرپرستی نوانخانه برمی‌گزیند و او کارهایی را که انجام داده در قالب نامه به جودی گزارش می‌دهد.

رابطه‌ی سالی و پزشک نوانخانه که او را دشمن عزیز نامیده توأم با لجبازی است اما رفته‌رفته اعترافات دلپذیر سالی درباره‌ی این مرد از لابه‌لای نوشته‌هایش سر بر می‌آورد.

این‌ کتاب‌ چهارمین‌ جلد از مجموعه‌ی‌ قصه‌های‌ شاهنامه‌ است‌ که‌ داستان‌ زندگی‌ جریره‌ همسر سیاوش‌ و تنها پسرش‌ فرود را روایت‌ می‌کند.

در شهر داستانی، همه برای زندگی بهتر به هم کمک می‌کنند. در هر کتاب از کتاب‌های این مجموعه بچه‌ها در دل قصه با یکی از شغل‌ها آشنا می‌شوند.

نسیم خنکی را احساس می کردم که به صورتم می خورد و بویی شبیه بوی چمن توی دماغم پیچیده بود. دخترم داشت از یک جایی خیلی دور صدایم می کرد. صدای قدم هایش را می شنیدم که داشت به من نزدیک می شد. چند لحظه بعد احساس کردم جایی چند قدمی ام ایستاده. دوباره مرا صدا کرد. آن وقت صدای قدم هایش را شنیدم که دور شدند. هنوز داشت صدایم می زد. بعد احساس کردم یک جایی ایستاده و دارد گریه می کند. خواستم سرم را بلند کنم و صدایش کنم. بگویم اینجا هستم. بگویم بیاید پیشم، اما نمی توانستم. حال آدمی را داشتم که فلج شده باشد. با تمام توانم سعی کردم دست ها و پاهایم را تکان بدهم، اما نمی توانستم. صدای دخترم داشت دور می شد. حتی دیگر صدای قدم هایش را نمی شنیدم. تا اینکه یک دفعه دست کوچکش را حس کردم که روی شانه ام قرار گرفت. گفت: «پاشو، بابا! دیگه وقتشه. پا شو!»

در جنگ جهانی اول، جویی را که یک اسب مزرعه است، به ارتش فروخته‌اند تا به جبهه فرستاده شود. وقتی او را به زور از مزرعه دور می‌کنند، قلبش به خاطر آلبرت، پسر مزرعه‌دار که مجبور است در خانه بماند، از اندوه لبریز می‌شود!

مثل نامه‌ای ولی

توی هیچ پاکتی

جا نمی‌شوی

جعبه‌ی جواهری

قفل نیستی ولی

وا نمی‌شوی

مثل میوه خواستم بچینمت

میوه نیستی، ستاره‌ای

از درخت آسمان جدا نمی‌شوی

سطح 2 از مجموعه کتاب کلاس اولی، کتاب اولی: برای کودکان نوسوادی که درس‌های 6 تا 10 کتاب فارسی اول دبستان را تمام کرده‌اند و می‌خواهند مهارت بیشتری در خواندن جمله‌های تازه پیدا کنند.

کمتر کودکی است که شعری از مصطفی رحماندوست از برَ نباشد یا کتابی از او در کتابخانه‌اش نداشته باشد.
رحماندوست اما این بار در تک تک شعرهای این مجموعه با خداوند بخشنده و مهربان حرف می‌زند و با زبانی صمیمی و دلنشین او را کودکانه نیایش می‌کند.

استینک، برادر جودی دمدمی و قد کوتاه‌ترین بچه‌ی کلاس دوم است.جودی یک شب قد برادرش را اندازه می‌گیرد و می‌بیند استینک کوتاه‌تر شده! استینک حسابی نگران می‌شود. نخود و شیر می‌خورد، بلوز و شلوار راه راه می‌پوشد.

نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

ترانه‌های شاد و تصاویر خیال انگیز مجموعه کتاب‌های «بچه‌های جینگیلی» خلاقیت کودکان را افزایش می‌دهند. در هر صفحه از کتاب‌ها یکی از بچه‌ها، با لباس عروسکی مخصوص، نقش جدیدی را بازی می‌کند. در واقع فعالیت‌هایی چون آموزش حیوانات، میوه‌ها، شغل‌ها و… به تجربه‌ای متفاوت و لذت بخش تبدیل می‌شوند.

کتاب خوب بلدم روی لگن بنشینم (دایان دیگه بزرگه 2)، اثر آندرئا پینینگتن ، با ترجمه مهدی حجوانی ، در بازار نشر ایران، توزیع شده است. این محصول در سال 1401 توسط انتشارات افق ، به چاپ رسیده است.

جنگاوران یا رنجرها، با رفتارهای مرموزشان، همیشه ویل را عصبانی كرده‌اند.

از قضا، ویل پانزده‌ساله برای شاگردی رنجر پذیرفته می‌شود. او هنوز نمی‌داند كه رنجرها نگهبانان واقعی سرزمینش هستند و تا رسیدن ارتش با دشمن می‌جنگند.

نبرد بزرگی در پیش است. مورگاراث فرمانروای كوهستان باران و ظلمت، نیروهایش را جمع كرده تا به سرزمین پادشاهی حمله كند. او عزم كرده كه این‌بار از جنگ دست خالی برنگردد…

کلاس اول دبستان فرصتی طلایی برای کتاب خوان شدن کودکان ماست، در حالی که کتاب درسی برای پرورش مهارت روان خوانی و کتاب خوانی کودکان کافی نیست.

راکی می‌خواهد در مسابقه تردستی شرکت کند. جودی به او پیشنهاد می‌کند که دستیارش باشد اما جودی خرابکاری می‌کند. راکی یک اسکناس یک دلاری از جودی می‌گیرد تا آن را غیب کند،‌جودی با اکراه می پذیر. راکی اسکناس را غیب می کند و …زززز

گودرز می‌خواهد مرا از رفتن باز دارد. شبرنگ سم به زمین می‌کشد. گیو دنبالم می‌آید: «بگذار همراهت باشم…»

دیگر نمی‌شنوم. سوار بر شبرنگ دیوار باد و خاک را می‌شکافم و می‌تازم. پاره آتشی چون تیر چهره‌ام را نشانه گرفته است. سپر بر سر می‌گیرم و می‌غرّم: «برو،‌تندتر برو!‌ تو با سیاوش از آتش گذشتی،‌ از دروازه‌های دژ اهریمن هم می‌گذری.»