آدم‌هایی بودند که هر کدام با سه یا چهار کلاه به‌طرف خانه‌هایشان می‌دویدند. برای هریک از اعضای خانواده کلاهی به دست آورده بودند. یک خواهر روحانی هم از راه رسید و کلاه‌های کوچکی برای بچه‌های یتیم جمع کرد. هرچه مردم بیشتر کلاه‌ها را جمع می‌کردند، از آسمان بیشتر کلاه می‌بارید. کلاه خیابان‌ها و بالکن‌ها را پر کرده بود؛ کلاه‌های بچه‌ها، برِه‌ها، شاپوها، کلاه‌های بوقی، کلاه‌های کابویی، کلاه‌های نوکدار، کلاه‌های نواردار، کلاه‌های بی‌نوار...
این کتاب بیست داستان بسیار جذاب از یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان ایتالیا دارد و هر داستان سه پایان متفاوت دارد. هر کدام از پایان‌ها را که پسندیدید، انتخاب کنید و اگر هیچ‌کدام را نپسندیدید، خودتان پایان داستان را خلق کنید.
* کتابی از برنده‌ی جایزه‌ی هانس کریستین اندرسن ۱۹۷۰
روزی روزگاری دختری بود به نام هارپر که استعداد بی‌نظیری در موسیقی داشت. او از لابه‌لای صدای باد، ترنم باران و بال‌زدن‌های پروانه‌ها نوای موسیقی می‌شنید. هارپر می‌توانست هر سازی را بنوازد، آن هم بی‌اینکه حتی یک بار آموزش دیده باشد. گاهی‌اوقات شب که می‌شد هارپر کنار گربه‌اش، نصفه‌شب، نوایی می‌شنید که قلبش را به تپش می‌انداخت. نوایی که گویا از ستارگان می‌آمد...
تاریخ مستطاب سبیل
سبیل هیتلری، سبیل چخماقی و داگلاسی، سبیل بال‌مگسی، سبیل دسته‌موتوری... آیا تا حالا هیچ‌یک از این سبیل‌ها را دیده‌ای؟ اصلاً می‌دانی فرق سبیل طرف‌داران متفقین در جنگ جهانی با سبیل طرف‌داران متحدین چی بود؟ یعنی چی شد که این‌ها با سبیل این‌جوری به جنگ آن‌ها با سبیل آن‌جوری رفتند؟
رن گفت: «وای! وین!» و مشتاقانه اطراف را برانداز کرد. الکس گفت: «باید حداقل سه‌هزار کیلومتر از جایی که بودیم فاصله داشته باشه ... اون‌وقت ما همه‌ش یه دقیقه تو راه بودیم.» یاد منظره‌ی تاریک و عجیب‌و‌غریبی افتاد که با ناامیدی میانش دویده بودند ... آیا واقعاً میان جهان پس از مرگ سفر کرده بودند؟ ذهنش از سؤال‌های بزرگ و گیج‌کننده پر بود، ولی الان نگرانی‌های بزرگ‌تری داشت. وقتی نگاهش روی لبه‌های تاریک خیابان می‌چرخید، طلسم‌آویز باستانی‌اش را در کنار پوستش حس می‌کرد که گرم می‌شود. این یک هشدار بود...
به دنیای پُر رمز و رازِ سرزمین رؤیایی استوژیت خوش آمدید! سرزمین نقش و نگارهای سحرآمیز... در این‌جا، کارت‌هایی با تصاویری عمیق، الهام‌بخش و مسحورکننده، به طرز جذاب و شگفت‌انگیزی توانایی تفکر خلاقانه و قدرت شهود شما را می‌آزمایند. برای موفقیت در این بازی باید از استعداد، قدرت تخیل و ذهن‌خوانی، و تجربیات پیشین خود به گونه‌ای متفاوت بهره ببرید...
"استوژیت" ترکیبی است از قدرت خلاقیت و ذهن‌خوانی! هر بازیکن در نوبتش براساس یکی از کارت‌های در دستش، کلمه‌ای را می‌گوید. بازیکنان دیگر باید با قدرت ذهن‌خوانی خود، کارت آن بازیکن را از میان کارت‌های دیگر بیابند.
زندگی جناب تام بهتر از این نمی‌شد!
حالا یک تختخواب گرم و نرم برای شب‌های سرد داشت،
و یک استخر شنای خنک برای روزهای گرم!
هر وقت دیر به خانه بر می‌گشت، یک نفر نگرانش می‌شد
و هر وقت تا لنگ ظهر می‌خوابید یا کمی ناخوش بود، یک نفر صبحانه‌اش را برایش به رختخواب می‌آورد.
جناب تام ترجیح می‌دهد بعدازظهرها توی تختش دراز بکشد
اِمیکا چِن، هکر نوجوانی است که می‌خواهد به هر ضرب‌وزوری شده پولی به‌دست بیاورد. او در این دنیای مجازی، در ازای دریافت جایزه، خلافکارهایی را گیر می‌اندازد که غیرقانونی از مسابقه‌ی جنگ‌سار پول درمی‌آورند...
...از موسیقی راک با صدای بلند خوشم نمی‌آید. لباس‌های خال‌خالی یا راه‌راه یا روشن تنم نمی‌کنم. و همیشه‌ی خدا یک برش پنیر آمریکایی ساده را به یک قالب پنیر فلفلی تند هالپانو ترجیح می‌دهم.
همان‌طور که می‌بینید ترجیح می‌دهم زندگی آرام و بی‌دردسری داشته باشم. می‌دانم شاید به نظر بعضی موش‌ها بی‌نمک یا حتی حوصله‌سَربَر باشم. شاید هم راست بگویند. ولی خب من این‌طوری دوست دارم!
حالا چرا دارم این‌ها را به شما می‌گویم؟
الان توضیح می‌دهم...
این کتاب پر از داستان هایی هس که شما رو می خندونه
شهر اکفیلد یه نمایش بزرگ داره که همه دوست دارن توش شرکت کنن.
مخصوصا مارکوس. (اصلا چیز عجیبی نیست)
مامان و بابا به دلیا خیلی امر و نهی می کنن و این اصلا خوب نیست. و من فهمیدم اینکه بخوای با کلک یه اسکوپ بستنی کاراملی اضافه بگیری اصلا کار خوبی نیست.
ولی بالاخره نقاشی های من جز خارق العاده ترین ها شد.
هنوز خیلی از زمان افتتاح قصرم نگذشته بود که یکی از پری‌های زیبای دریایی عاشق من شد. معلوم است که محلش نگذاشتم. افکار دیگری در سرم چرخ می‌زد. می‌خواستم درسی حسابی به علاءالدین، بیتابر و الکاسنیبنسهلم بدهم. اما این پری دریایی با نامه‌های عاشقانه‌اش بیچاره‌ام کرده بود، نامه‌هایی که حالا توی خانه‌‌ام هستند، اما کسی چیزی از آن‌ها نمی‌فهمد. زیرا به زبان نواحی زیرِ آب پکن نوشته شده‌‌اند.
بگذارید ببینم. ماجرا دقیقاً از آنجا شروع شد که... شوخی نمی‌کنم ها! یک روز غروب، خوش‌حال و آسوده روی کاناپه‌ام لم داده بودم، کنترل تلویزیون را توی پنجه‌ام گرفته بودم و پشتِ سرِ هم کانال عوض می‌کردم که یک‌دفعه یک تبلیغ تلویزیونی چشمم را گرفت.
یک خانم جونده با موهای طلایی داشت مثل یک موش دیوانه عربده می‌کشید: «دارین کچل می‌شین؟ موهاتون کم‌پشت شده؟» بعد پوزه‌اش را آورد جلو و چسباند به دوربین و ...
تاریخ مستطاب کلاه
کلاه شاپو، کَپ، برت، فدورا، هامبورگ، کلاش، چولو...
تا حالا کدام یکی از این کلاه‌ها را سرت گذاشته‌ای؟ می‌دانی هرکدام چه‌شکلی‌اند؟ اصلاً تا حالا شده کسی کلاه بگذارد سرت؟
بعید است پاسخت منفی باشد، چون آدم‌های زیادی به این کار علاقه دارند و حتماً تا حالا یکی‌شان تو را مستفیض کرده.
همین‌الان همه‌ی کتاب‌های جغرافی‌ام را انداختم دور.نبینم ناراحتشان باشی، چون همه‌اش تقصیر خودشان است.کل تعطیلات کریسمس را لم داده بودند توی اتاقم و کوهِ تکالیفی را که باید انجام می‌دادم مسخره می‌کردند.تا امروز که دیگر طاقتم طاق شد. شوتشان کردم توی سطل آشغال، کنار یک‌مشت چایی‌کیسه‌ای و یک چیز سوخته و خیلی بوگندو که امیدوار بودم سوپ باشد. حالا اتاقم احساس می‌کند حسابی بزرگ‌تر و سرحال‌تر شده.فقط وقتی برمی‌گردم مدرسه، کلی می‌افتم توی دردسر، نه؟ آخر چرا این کار را کردم؟ناراحتم؟بگی‌نگی، اما چیزهایی ..
دسته‌ای پرنده‌ی نقره‌ای بر فراز آسمان پرواز کردند. بعد یک طاووس، دُمِ آبی و ارغوانی و سبزش را با شکوه باز کرد، آن‌قدر که افق را پر کرد. ققنوسی تخمی طلایی گذاشت و بعد رنگ طلایی تخم به رنگ قرمز درآمد و به صورت فواره‌ای از ستاره محو شد. تخم در آسمان آویزان بود تا اینکه یک ققنوس جدید به رنگ قرمز و طلایی از آن بیرون آمد. قوچی نقره‌ای در میان غلغله‌ی شدید بلزایی‌ها به‌سوی آسمان سیاه گام برداشت.
و بعد، در اوج نمایش، یک اژدهای غول‌پیکر سبز در آسمان پدیدار شد.
تابه‌حال در یک شب پُرستاره به آسمان نگاه کرده‌اید و از خود پرسیده‌اید همه‌ی این‌ها از کجا آمده‌اند؟ چرا جهان وجود دارد؟ چرا به‌جای «هیچ»، «چیزی» وجود دارد؟
دانشمندان می‌گویند جهان با یک انفجار بزرگ، به نام مِه‌بانگ، آغاز شده که در آن ماده و انرژی و زمان و مکان (فضا) به‌وجود آمده‌اند. این اتفاق حدود سیزده‌میلیارد سال پیش رخ داده است. به‌عبارتِ‌دیگر، «سیزده هزار تا یک‌میلیون» سالِ پیش. یعنی مدت‌ها و مدت‌ها قبل!
آنجلا به جنابِ تام یاد داد درست رفتار کند. به او می‌گفت:
«لقمه‌های کوچک بردار!»
«موقع جویدن دهانت را ببند!»
خیلی چیزها بود که جنابِ تام باید یاد می‌گرفت.
تام بیشتر از هر کاری حمام‌کردن را دوست داشت. توی حمام به این‌طرف و آن‌طرف آب می‌پاشید و شلوغ‌کاری راه می‌انداخت.ش
هر کسی دلش می‌خواست داستان ترسناک‌تری تعریف کند. جورج داستان سنجاب‌های زامبی را گفت. مِیسی قصه‌ی یک عنکبوت غول‌پیکر را تعریف کرد. داستانِ لی‌لی درباره‌ی اژدها نیمه‌کاره ماند، چون … بوووم! انگار چیز خیلی بزرگی روی پشت‌بام بود.
مرتب نگه‌داشتن اتاق از خیلی از مشکلات جلوگیری می‌کند. اگر پدر و مادری وارد اتاقی بشوند و ببینند همه‌چیز مرتب و منظم است، اصولاً شک نمی‌کنند. خب البته پدر و مادرهایی هم هستند، مثل مال من، که همیشه یک چیزی پیدا می‌کنند.
اندی و تری خانه‌درختی بیست‌و‌شش‌طبقه‌ی باحالشان را سی‌و‌نه طبقه کرده‌اند. یک ترامپولین بدون تور محافظ اضافه کرده‌اند، آبشار شکلاتی، آتشفشان فعال بدون گدازه برای برشته‌کردن مارشمالوهای خوشمزه‌شان، باغ‌‌وحش بچه‌دایناسورها، موزه‌ی اگه جرأت داری باور نکن، فیلی بوکسور به نام آقای خرطومکس و کلی چیزهای باحال دیگر. اما مهم‌ترینشان طبقه‌ای فوقِ سری است که تری هنوز ساختش را تمام نکرده … طبقه‌ای که قرار است اتفاق‌هایی عجیب تویش بیفتد.
چه حالی پیدا می‌کنی اگر توی یکی از دفترچه‌های مرموز دایی‌ات این نوشته را پیدا کنی؟
«میکل‌آنژ» همیشه به من می‌گفت آسان‌ترین راهِ رسیدن به آینده، فکر‌نکردن به آن است.
«مانی» با خواندن خاطرات دایی شوکه می‌شود، «دایی‌سامان» کجا و «میکل‌آنژ» کجا؟
چه بدشانسی گنده‌ای! وقتی رفتیم مدرسه، دوشیزه‌پُشت‌پَرپَری خیلی‌خیلی ناراحت بود. «بچه‌ها! من یک خبر بد دارم. گردنبند عزیزم، همان گردنبند قدیمی که برای روز عروسی در نظر گرفته بودم … گم شده!» انجمن مخفی برنامه‌ریزی عروسی، بعد از مدرسه، در لانه‌درختی ما یک جلسه‌ی فوری برگزار کرد. حالا ما کارآگاهان مخفی برنامه‌ریزی عروسی بودیم.
سلام! همان‌طور که لابد دیگر خودتان می‌دانید، من آگوس پیانولا هستم و از وقتی با دوست‌های جدیدم، یعنی هیولاها، آشنا شده‌ام، کلی اتفاق باورنکردنی و هیجان‌انگیز برایمان افتاده‌است و خیلی وقت‌ها، حسابی به دردسر افتاده‌ایم. البته همیشه موفق شده‌ایم که نقشه‌های شوم دکتر بروت بدجنس و دستیارش نپ را نقش بر آب کنیم. این بار دکتر بروت یکی از دوست‌های خوبمان را با پارچه‌ی جادویی به زمان‌های دیگر فرستاده و ما باید هرطور شده، نجاتش بدهیم، وگرنه معلوم نیست از چه دوره‌ای در تاریخ سر درمی‌آورد و چه بلایی سرش می‌آید.
اِوا بال‌قلنبه در سرزمین درختی با خانواده‌اش و لوسی بهترین دوست دنیا زندگی می‌کند. او در مدرسه‌ی جغدی بالادرختی درس می‌خواند و کلی ماجراهای جالب و باحال برایش پیش می‌آید که حیف است شما ندانید. شنبه جشنِ تولد اِوا است! او برای يک مهمانی بالشی بزرگ برنامه‌ريزی می‌کند. در اين مهمانی تماشای فيلم، بوفه‌ی بستنی، اتاقِ عکاسی و خيلی چيزهای ديگر هم هست. اِوا ديگر طاقت ندارد! همه‌ی دوست‌هايش هم خيلی هيجان‌زده هستند. البته... به جز سو. سو می‌گويد نمی‌تواند بيايد. آيا اِوا می‌تواند سر دربياورد چرا سو به مهمانی نمی‌آيد؟ آن هم برای مهمانی بال‌انگيزِ او!
زندگی هوهویی اِوا بال‌قلنبه واقعاً هوهویی است. او همه‌ی همه‌چیز را برای دفترچه‌خاطراتش تعریف می‌کند. اگر می‌خواهید همه‌ی بال‌بالی‌های زندگی هوهویی‌اش را بخوانید، دفترچه‌خاطراتش را کش بروید!
لطفا ابتدا وارد شوید.
ورود به سیستمیک حساب کاربری رایگان برای ذخیره آیتم‌های محبوب ایجاد کنید.
ورود به سیستم
