جادو فروش 2 (به یک کارآموز جادوگری نیازمندیم)

اولین روز مدرسه است و سوفی به‌جز دوتا کدو حلوایی که با خود به مدرسه برده، هیچ دوست دیگری ندارد. همه­ ی بچه­ ها کنجکاو شده­ اند و از سوفی درباره ­ی کدو حلوایی­اش سؤال می­کنند. اِستیون همکلاسی سوفی، می­خواهد با او دوست شود، اما سوفی می­گوید من دوست­های خودم را دارم و به دوست تازه نیازی ندارم. ولی سوفی این را هم می‌دانست که دوست­­های بامزه­اش نمی­توانند مدت زیادی دوستش بمانند و نرم می­شوند و صورتشان لکه ­لکه می­شود…

روزی روزگاری یک آینه‌ی جادویی، من و داداشم را قورت داد و انداخت توی قصه‌ی سفید برفی. این طوری شد که ما نگذاشتیم سفید برفی سیب سمی را بخود. هوراااا...ولی نه، صبر کنید! اگر سفید برفی سیب را نخورد و نمی‌رد چطوری شاهزاده‌ی رویاهایش را می‌بیند و قصه‌شان به خوبی و خوشی به آخر می‌رسد؟ ای داد! حالا خودمان باید آخر داستان سفید برفی را درست کنیم. تازه، بعدش هم باید یک‌جوری برگردیم خانه

بن ریپلی یک سال برای اینکه جاسوس خفنی شود

آموزش‌دیده و از انواع و اقسام خطرات جان سالم به دربرده. برای همین‌الان که تابستان از راه رسیده، خود را برای تعطیلات آماده کرده. ولی ظاهراً از تعطیلات خبری نیست، چون کار جاسوس‌های تحت آموزش تمامی

ندارد و تهدیدات اسپایدر، یک سازمان جاسوسی دشمن، مانند گرمای تابستان غیرقابل‌اجتناب است. آیا بن می‌تواند هویت مخفی ... و

خونسردی‌اش را حفظ کند؟

سرگرد شروود اصلا خوش حال به نظر نمي اومد. همه مون رو بدو بدو فرستاد كلبه ش تا مراحل بازجويي رو شروع كنه.
وقتي داشتيم مي رسيديم به كلبه ي منحوسش، با خودم فكر كردم سرگرد شروود چه جور شكنجه هايي واسه اعتراف گرفتن از مظنونينش به كار مي بره…
كه يهو… تق! يهو ديدم يه كله م كه چسبيده به ديوار.
ديلاق آروم گفت: «گفتم كه بهتره اون روش رو بالا نياريم.» كه يهو شترق! يه سيلي محكم خورد وسط صورتش.
ديكتاتور داد زد: «صحبت نباشه! افتاد؟»
گفتم: «بله قربان.» كه يهو شترق!
«گفتم صحبت نباشه! افتاد؟»

توضیح احساس تنهایی و درک آن برای کودکان کار ساده‌ای نیست، حتی ما بزرگتر‌ها هم گاهی برای مواجهه با این حس با مشکل روبه‌رو می‌شویم، اما شعرهای لطیف این کتاب می‌تواند کودک را با حس تنهایی آشنا کند و به او بیاموزد که چطور انسان احساس تنهایی می‌کند و بهتر است چگونه با این حس برخورد کند.

آماده‌ای که مغزت را حسابی به کار بیندازی و تفریح کنی و سرگرم شوی؟ پس این کتاب را باز کن! ماجراجویی‌های جدید در انتظار تو است! سرگرمی، یادگیری و تقویت هوش! بشمارید، بخوانید، از هزارتوها رد شوید؛ تفاوت عکس ها را پیدا کنید و ده ها تمرین جذاب دیگر را کامل کنید.

 “داس مرگ” در دورانی به وقوع می پیوندد که انسان ها دیگر به دست طبیعت نمی میرند. پیری یک روند متداول برای مردم نیست و بیماری خبر از فرا رسیدن زمان  مرگ نمی دهد. اما واقعیتی که وجود دارد این است که بشر همچنان نیاز به مردن دارد، یعنی دنیای بدون مرگ و میر جایی در سرنوشت انسان ها ندارد و حالا باید کسانی باشند که برای حفظ توازن جمعیت این مسئولیت بر عهده شان گذاشته شود، کسانی که به داس معروفند و بنا به دلایلی سراغ افراد دیگر می روند تا جان آن ها را بگیرند. سیترا و روئن کارآموزانی هستند که از سوی یک داس برای انجام این کار انتخاب می شوند، نوجوانانی که می دانند اگر خوشه چینی را به درستی انجام ندهند باید منتظر مرگ خودشان باشند.

 بریستال اورگرین، دختر قاضی سخت‌گیر و قانون‌مدار شهر، عاشق کتاب خواندن است اما در سرزمین او کتاب خواندن برای زنان ممنوع است. روزی با دیدن آگهی استخدام خدمتکار در سردر کتابخانه‌ی شهر با نام مستعار و دور از چشم خانواده‌اش در آنجا مشغول کار می‌شود تا بتواند مخفیانه کتاب بخواند. کنجکاوی‌اش او را به اتاقی مخفی می‌رساند که کتاب‌هایی با برچسب ممنوعه در آن نگهداری می‌شوند. با خواندن یکی از این کتاب‌ها که در مورد سحر و جادو است پی ‌می‌برد که خودش هم پری است آن هم در زمانه‌ای که جادو جرم بزرگی است وقاضی‌های شهر برای جادوگران حکم‌های سنگین می‌بُرند. و این تازه آغاز ماجراست! سرنوشت اتفاقات کوچک و بزرگ بسیاری برای بریستال نوشته و دنیای جادو قرار است با پری جدیدش دنیای ما را زیرورو کند...

دنیای اطراف ما پر از چیز‌های متفاوت است و همین تفاوت‌هاست که دنیا را زیبا کرده.

بعضی حیوان‌ها بزرگ هستند، بعضی‌ها کوچک. بعضی از انسان‌ها جوان هستند، بعضی‌ها پیر. ما در این کتاب متضاد‌ها را یاد می‌گیریم.

متضاد‌هایی که زمین را جذاب و دوست‌داشتنی کرده است!

حالا آنقدر بزرگ شده‌ای که راز بزرگ زندگی را بدانی. این راز به تو قدرت جاودانگی خواهد داد. جادویی که در تمام تاریخ وجود داشته؛ ولی فقط تعداد کمی از آدم‌ها آن را می‌دانند: کسانی که پردیتا می‌شناختند و کسانی که کتاب زمانه ی جادو 4 (پایان بی پایان) را خوانده‌اند. اکنون به تو می‌گویم راز زندگی بی‌پایان این است که ...

سه شنبه ها معمولا روزی است که قصرِ شگفت انگیز تغییراتی را در خود ایجاد کرده و شروع به ساختن یا جابه جا کردن اتاق ها، راهروها و راه پله ها می کند و شاهدخت سیسیلیا تنها کسی است که قصر را به خوبی می شناسد. پدر و مادر سیلی برای تماشای فارغ التحصیلی پسرشان از دانشگاه جادوگری، راهی سفر می شوند اما پس از مدتی کالسکۀ سلطنتی آنها درحالی که چندین تیر در آن فرو رفته، بدون پادشاه و ملکه بازمی گردد!

پراسپر تنها عضو عادی خاندان بااصالت، ثروتمند و موفق ردینگ است. اوضاع مثل همیشه است تا این‌که می‌فهمد اهریمنی درونش لانه کرده. داستان این است که پدرِ پدرِ پدرِ پدرِ پدرِ پدربزرگش قراردادی با یک اهریمن بسته بوده تا ثروت و خوشبختی نصیب خاندانش شود و در مقابل، کل اعضای خاندان تا ابد به اهریمن خدمت کنند. اما این قرارداد را همان موقع نقض کرده و حالا «الستور»، اهریمن چهارهزارساله‌ای که درون پراسپر گرفتار شده، می‌خواهد بیرون بیاید. مشکل اصلی این‌جاست که الستور اصلاً اهل بخشش و فراموشی نیست و فقط چند روز دیگر مانده تا آزاد شود و انتقام بگیرد. چیزی هم که پراسپر اصلاً از آن خبر ندارد این است که هر شبی که می‌گذرد نیروی شیطانی الستور بیشتر و بیشتر می‌شود...!

در این کتاب بچه‌‌ها یاد می‌‌گیرند در کارهای خانه از قبیل تمیزکاری، شست‌‌و‌‌شوی ظرف‌‌ها و لباس‌‌ها، جارو زدن و غیره ماهر شوند و همچنین با مهارت‌‌های اجتماعی و برقراری ارتباط درست مانند نحوه‌‌ی صحبت پشت تلفن، سپاسگزاری، معذرت‌‌خواهی و... بیشتر آشنا شوند. هم‌چنین با یادگیری طرز استفاده از ابزارها، باطری‌‌ها و امثال آن‌‌، استعدادهای فنی خودشان را تقویت می‌‌کنند. در این کتاب به جزئیات هم توجه شده است تا جایی که تا کردن لباس‌‌ها، یا آشپزی سریع با مواد موجود در خانه یا دوخت و دوز وصله و خیلی مهارت‌‌های دیگر از چشم نویسنده دور نمانده است. بسیاری از بچه‌‌ها از امور مالی و راه‌‌های صرفه‌‌جویی یا سیستم بانکی بی‌‌اطلاع هستند، در این کتاب به این مباحث نیز پرداخته شده. در مجموع کتاب حاضر توانسته است با لحن شوخ و صمیمی به بچه‌‌ها تعداد زیادی مهارت را بیاموزد که مفید و کاربردی هستند و آن‌ها را برای ورود به زندگی به‌عنوان یک بزرگسال آماده می‌کند.  

قهوه‌چی گفت: «به سری هم سر خیابون از قبل وایسادن تو صف . ديدينشون ؟ فقط سه تا اسكل و بدبختن که نشستن تو پیاده‌رو . النا لبخند سرزنده‌ای زد و گفت: «ما هموناییم!» «چی؟» «ما همون سه تا اسکلیم... یعنی، دوتا از سه تا.» قهوه‌چی خجالت‌زده شد و قهوه‌ها را مجانی بهشان داد. النا گفت: «باشد که نیرو باورتان باشد!»

قصر كه به تازگي كارهاي عجيب و غريبي مي كند، برجي را كه شاهدخت سيلي، شاهزاده لولاث، لايلا و رالف در آن پناه گرفته اند، از اسلين به آركوور باشكوه مي آورد. آن ها كه در دنيايي جديد و متفاوت پاگذاشته اند، بايد براي بازگشت به خانه و نجات قصر، قسمت گمشده ي چشم متعلق به قلب قصر را پيدا كنند. جستجويي كه ماجراهاي هيجاني بسياري را برايشان رقم مي زند.

«بخواب کوچولو... لالا لالایی! قرار بود شب باحالی را با دوستم رابین که به خانه‌ی ما آمده بود، بگذرانم. می‌خواستیم تا صبح بیدار بمانیم و پچ پچ کنیم. دلم نمی‌خواست داداشم مزاحممان بشود یا آینه‌ی جادویی حواسمان را پرت کند. همه‌چیز عالی بود... تا اینکه آینه رابین را قورت داد و ما را به قصه‌ی زیبای خفته برد. بعدش هم بازوی رابین اتفاقی به دوک نخ‌ریسی خورد و... حالا ما حسابی به دردسر افتاده‌ایم. رابین به خواب عمیقی فرورفته و زیبای خفته بیدار است. برای حل این مشکل من باید این کارها را انجام بدهم: . یک تولد الکی برای جونا بگیرم. . شاهزاده‌ای پیدا کنم که رابین را از خواب بیدار کند. . حواسم باشد پری‌های جادویی طلسممان نکنند. ما فقط ده ساعت وقت داریم تا همه‌چیز را درست کنیم، وگرنه این روز تبدیل به یک کابوس وحشتناک می‌شود...»

"بچه ها از راه رسیدند. آنقدر زیاد بودند که مدرسه حتی فکرش را هم نمی‌کرد. آن‌ها همه جا سرک کشیدن. در همه اتاق‌ها و کمدهای مدرسه را باز و بسته کردند. از آبخوری‌هایشان آب خوردند و با وسایل ورزشی‌اش بازی کردند. مدرسه با خودش فکر کرد؛ پس اینها به این درد می‌خورند. چند تا از بچه‌های بزرگتر کنار حصار پشت مدرسه جمع شدند و قیافه‌های بی‌حوصله شان را نشان هم دادند. یکی گفت اینجا جای مزخرفی است! نفس مدرسه بند آمد. یکی دیگر که موهایش پف کرده بود و هر دوستش را قبول داشت در آمد که: "از مدرسه متنفرم" حال مدرسه گرفته شد..."

كال بقيه روز نشست و با تمركز، ماسه جابه جا كرد. به جاي اينكه روش روز اولش را پيش بگيرد، هر ماسه اي را با تلاش جدا مي كرد، به زحمت بلندش مي كرد، با همه ي توان مغز خسته اش آن را هل مي داد و سر جايش مي گذاشت. آن روز كال به خودش اجازه داد آزمايش كند. او سعي كرد آرام تر به ماسه ها نزديك شود. سعي كرد به جاي اينكه ماسه ها را بلند كند، با ذهنش آن ها را بغلتاند. سعي كرد با هربار تمركز، تعداد بيشتري ماسه را جابه جا كند. او قبلا هم اين كار را كرده بود. روش او به اين شكل عمل مي كرد كه به جاي تمركز روي سيصد دانه شن جدا از هم، چند دانه شن را شبيه يك چيز واحد، مثلا ابر ماسه اي، تصور مي كرد.

هانسل داخل جهنم ايستاده بود و به اطرافش نگاه مي كرد. او در جايي شبيه غار بود. مخروط هاي سنگي از سقف كوتاه و سنگين جهنم آويزان بودند و از مخروط ها مايع قرمز رنگي چكه مي كرد. اما با وجود سقف، هيچ ديواري آنجا نبود. هانسل مي توانست هروقت كه اراده مي كرد، هر طرف را ببيند. آنجا كه هانسل ايستاده بود، جلوي پايش هزاران مسير قرار داشت. مسيرهايي كه از ميليون ها ميليون دهانه ي آتشفشاني پر از آتش مايع و جوشان مي گذشتند. يكي از دو شيطانكي كه راهنماي هانسل بودند، گفت: «باحاله، نه؟» بعد هانسل را از بين گودال هايي از آتش گذراند و به طرف جاده اي كه مثل زغال نيم سوخته مي درخشيد، راهنمايي كرد.

این‌بار آینه‌ی جادویی، من و داداشم را انداخت توی داستان سیندرلا، ولی از شانس بد، چون سیندرلا پایش شکسته و حسابی ورم کرده، نمی‌تواند کفش شیشه‌ای را بپوشد؛ خب این‌جوری هم که دیگر شاهزاده متوجه نمی‌شود سیندرلا دختر رویاهایش است. همه‌اش هم تقصیر ماست! ما دو تا باید قبل از این‌که ساعت دوازده بشود، برای کمک به سیندرلا راه‌حلی پیدا کنیم؛ وگرنه قصه‌ی سیندرلا هیچ‌وقت به خوبی و خوشی به آخر نمی‌رسد!