سرمگس و ویز رفتند فوتبال بازی کنند.
مربی‌شان گفت: «برای بازیِ بزرگمان یک بازیکن کم داریم.»
ویز گفت: «سَرمگس می‌‌تواند بازی کند.»
مربی‌شان قاه‌قاه خندید: «مگس‌‌ها که نمی‌‌توانند فوتبال بازی کنند.»
ویززز توی تیم فوتبال توپچی‌هابه‌پیش بازی می‌کند.
سَرمگس هم باهاش تمرین می‌کند.
یعنی مربی روز مسابقه‌ی بزرگ، سَرمگس را می‌گذارد توی تیم؟
یک‌دفعه چشمش به زنی افتاد که با چادری سفید رویش را محکم پوشانده بود. چشم‌های زن برق می‌زد و بینی بزرگ و گُلی‌اش از صورتش بیرون زده بود. نرگس از ترس جیغ کشید، پایش لرزید و از بالای پله‌ها افتاد پایین. زن مثل سایه‌ای شناور از کنارش گذشت و از پله‌ها بالا رفت. نرگس جیغ کشید: «تو کی هستی؟ کجا می‌ری؟» و دستش را دراز کرد وچادر زن را گرفت و کشید. چادر روی زمین افتاد. هیچ‌کس میان چادر نبود
جاشوا می دانست راز یعنی چه
راز چیزی بود که باید پیش خودت نگهش می داشتی. راز یک جور قول بود و قول ،آنطور که ایزابل برایش گفته بود،مثل نور تابانی بود در تاریکی نوری که راه را نشانت می داد.اگر چشم از آن نور بر نمی داشتی و همانطور به سمتش میرفتی، هرگز گم نمیشدی، و دوست هایت هم همینطور
ولی حالا که جاشوا اینجا در سکوت سرد وارِن تک و تنها دراز کشیده و غرق فکر بود،برایش سوال شد که از کجا باید بفهمد چه کسی دوستش است!
تِل... تِل... تلویزیون
روشن شده تو خونه‌مون
یه فیل داره نشون می‌ده
خرطوم‌شو تکون می‌ده
کاشکی می‌شد بیاد بیرون
از توی این تلویزیون
و یک‌عالمه شعر و ترانه‌ی جذاب، شیرین و خواندنی که کودکان را با اشیاء خانه آشنا می‌کند.
کی فکرش را می‌کرد که بخاری، صندلی و قالیچه هم شعر داشته باشند؟
درباره‌‌ی داسی دایناسی 6 (موهای جنگلی)
من نمي‌آم باباجون! دوست‌ندارم مهموني خسته شدم از بس كه بردي من‌و سلموني داسي دايناسي سبز كوچولو موهايش بلند شده است. اگر آنها را كوتاه نكند، مامان و بابا او را به مهماني نمي‌برند.
بازی فکری آمون رع :والیان مصر برای جلب رضایت ایزد حاصلخیزی (آمون) پیشکش‌هایی را به معبد آمون می‌برند. آمون برکتی به رود نیل می‌بخشد که باعث افزایش رزق و روزی می‌شود و زمین داران می‌توانند افتخار ساختن هرم‌های بیشتری را ولایت‌های تحت تملک خود کسب کنند. آمون رع نسخه‌ی ایرانی بازی Amun-Re: The Card Game اثر طراح شناخته شده Reiner Knizia است.
...از موسیقی راک با صدای بلند خوشم نمی‌آید. لباس‌های خال‌خالی یا راه‌راه یا روشن تنم نمی‌کنم. و همیشه‌ی خدا یک برش پنیر آمریکایی ساده را به یک قالب پنیر فلفلی تند هالپانو ترجیح می‌دهم.
همانطور که می‌بینید ترجیح می‌دهم زندگی آرام و بی‌دردسری داشته باشم. می‌دانم شاید به نظر بعضی موش‌ها بی‌نمک یا حتی حوصله‌سَربَر باشم. شاید هم راست بگویند. ولی خب من این‌طوری دوست دارم!
حالا چرا دارم این‌ها را به شما می‌گویم؟
الان توضیح می‌دهم...
ماری‌آن کاترین را به‌طرف چادر تماشاچی‌ها هل داد. همه‌ی صندلی‌ها پر شده بود و یک عالمه مهمان پشت صندلی‌ها سرپا ایستاده بودند. پنج داور روی سکو و پشت میزی با رومیزی زیبا نشسته بودند: پادشاه، سرباز دل، دوک تاسکنی، آقای کترپیلر، لاک‌پشتی که کاترین دستمالش را به او قرض داده بود. جلوی هرکدامشان کیک کوچکی با رویه‌ی خامه‌ای آبی‌رنگ و دانه‌های شکر صورتی تمشکی بود که با چنگال سوراخی روی آن انداخته بودند؛ البته به‌جز لاک‌پشت که توی بشقابش فقط تکه‌های کوچک خامه‌ی آبی مانده بود. بیشتر دانه‌های شکر به لب ب...
هزار سال است خاکستر می‌بارد و هیچ گلی شکوفه نمی‌زند. هزار سال است اسکاها با تیره‌روزی به بردگی کشیده می‌شوند. هزار سال است که لرد فرمانروا قدرت مطلق را در دست دارد؛ فرمانروایی شکست‌ناپذیر که نهایت وحشت را حاکم کرده‌است. امید مدت‌هاست از دست رفته و حتی خاطره‌ای هم از آن باقی نمانده‌است؛ درست در همین موقع، نیمه‌اسکایی ترسو و دل‌شکسته، امید را در جهنمی‌ترین زندان لرد فرمانروا پیدا می‌کند. کِلسیر «برانگیخته» می‌شود و قدرت‌های یک مِه‌زاد را می‌یابد. او دزدی است با خصلت رهبری ذاتی و اکنون هدفی جز شکست لرد فرمانروا ندارد. کلسیر رؤیایش را برملا می‌سازد؛ سرنگونی معبود ظالم.
ترولک از خواب بیدار شد و بی‌آنکه بداند کجاست، مدتی به سقف خیره ماند. او صد روز و صد شب را در خواب گذرانده بود و اکنون رؤیاها دور‌و‌برش پرسه می‌زدند و با جار و جنجال او را به دنیای خواب باز می‌خواندند. اما همین‌که چرخید تا خودش را در حالتِ راحتی قرار دهد، چیزی دید که رؤیاها پاک از سرش پریدند، خواب هم همینطور. شامه‌زاد توی تختش نبود! نه خودش بود، نه کلاهش! ترولک گفت: «باید بفهمم چه خبر شده.» رفت طرف پنجره و بیرون را نگاه کرد. مثل روز روشن بود که شامه‌زاد از نردبان طنابی استفاده کرده بود. ترولک...ش
با مومی‌ترول‌ها آشنا شوید! جانورهای گِرد و کوچکِ افسانه‌ای و بامزه که مثل اسب‌آبی پوزه‌ی کشیده دارند. اما اسب آبی نیستند! مومی‌ترول‌ها در روزگاران گذشته توی خانه‌ی آدم‌ها و کنار پریانِ خانگی، پشت بخاری زندگی می‌کردند. اما الآن زندگی‌شان عوض شده. ماجراهای جالب و هیجان‌انگیزشان را بخوانید.
چهار سابقه دار دنیا را از دست هیولای مارمالاد نجات دادند و همه غرق در جشن و شادی هستن به جز آقای مار.
اون اصلا حوصله‌ی این بزن و بکوب رو نداره ! اما… !!!
نه ! نه ! اون خیلی قوی شده و فکرهایی شومی توی سرشه ! میخواد دوازه رو باز کنه !
وقتی نخودی داشت تخم‌مرغ آپ‌پزش را با نان‌ریزه می‌خورد، مامان یک‌دفعه به بابا گفت: «تصمیم گرفته‌ام توی کتابکودیل بخشی برای کتاب‌های دست‌دوم راه بیندازم!»
پدرم لبخند زد، نخودی مثل اینکه تازه خبر خوبی بهش داده باشند، دست زد و من مثل سنگ خشکم زد.
توضیح اول: نخودی برادر من است. پیداست که اسم واقعی‌اش این نیست؛ ولی از بچگی گردالو و چروکیده بود و من این‌جوری صداش کردم. خیلی‌ها هستند که به‌خیالشان اسم واقعی‌اش یک راز است…
چه حالی پیدا می‌کنی اگر توی یکی از دفترچه‌های مرموز دایی‌ات این نوشته را پیدا کنی؟
«میکل‌آنژ» همیشه به من می‌گفت آسان‌ترین راهِ رسیدن به آینده، فکر‌نکردن به آن است.
«مانی» با خواندن خاطرات دایی شوکه می‌شود، «دایی‌سامان» کجا و «میکل‌آنژ» کجا؟
هنوز خیلی از زمان افتتاح قصرم نگذشته بود که یکی از پری‌های زیبای دریایی عاشق من شد. معلوم است که محلش نگذاشتم. افکار دیگری در سرم چرخ می‌زد. می‌خواستم درسی حسابی به علاءالدین، بیتابر و الکاسنیبنسهلم بدهم. اما این پری دریایی با نامه‌های عاشقانه‌اش بیچاره‌ام کرده بود، نامه‌هایی که حالا توی خانه‌‌ام هستند، اما کسی چیزی از آنها نمی‌فهمد. زیرا به زبان نواحی زیرِ آب پکن نوشته شده‌‌اند.
دسته‌ای پرنده‌ی نقره‌ای بر فراز آسمان پرواز کردند. بعد یک طاووس، دُمِ آبی و ارغوانی و سبزش را با شکوه باز کرد، آن‌قدر که افق را پر کرد. ققنوسی تخمی طلایی گذاشت و بعد رنگ طلایی تخم به رنگ قرمز درآمد و به صورت فواره‌ای از ستاره محو شد. تخم در آسمان آویزان بود تا اینکه یک ققنوس جدید به رنگ قرمز و طلایی از آن بیرون آمد. قوچی نقره‌ای در میان غلغله‌ی شدید بلزایی‌ها به‌سوی آسمان سیاه گام برداشت.
و بعد، در اوج نمایش، یک اژدهای غول‌پیکر سبز در آسمان پدیدار شد.
...اندی می‌گوید: «من هم همینطور. شرط می‌بندم الان خیلی باهوش‌ترتر از تواَم!»تری می‌گوید: «حرفش رو هم نزن! من یه میلیارد میلیون برابر باهوش‌ترتر از توام!»اندی می‌گوید: «عمراً! چون من یه تریلیارد میلیارد میلیون برابر باهوش‌ترتر از توام!»تری می‌گوید: «نه‌خیر. نیستی! من یه ییلیون زیلیون ویلیون تریلیون... (خمیازه) اسپیلیون کوییلیون فریلیون... (خمیازه، خمیازه) بیلیون میلیون... (خمیازه، خمیازه، خمیازه) خریلیپونففففففففففففف...»آلیس می‌گوید: «نگاه! تری وسط حرف‌زدن خوابش برد!»آلبرت می‌گوید: «اندی هم ...
سلام! من آگوس پيانولا هستم و اگر احياناً تا حالا افتخار آشنايی باهام را پيدا نکرده‌ايد، بايد خدمتتان عرض کنم که با چند تا هيولا زندگی می‌کنم. همه‌چيز داشت به خوبی و خوشی پيش می‌رفت، تا اينکه سروکله‌ی دکتر بروت خبيث و نقشه‌های بدجنسانه‌اش پيدا شد.
اين بار، يک دوره مسابقات بازی‌های روميزی ترتيب داده تا همه‌ی جايزه‌ها را، البته با دوز و کلک، مال خودش کند. باز خوب است که هيولاها را داريم تا جلوی دکتر بروت را بگيرند و نگذارند کاری از پيش ببرد.
آنجلا ثراگمورتون با اوقات‌تلخی گفت: «اگر می‌خواهی فردا به مریخ بروی، باید شب زود بخوابی.»
برای یک بار هم که شده،
جنابِ تام کاری را که از او خواسته بودند، انجام داد.
ولی آنجلا اصلاً نتوانست بخوابد.
بعد از صبحانه، به جنابِ تام سفارش کرد که مراقب خودش باشد،
و بعد فضانورد کوچولو و شجاعش را بدرقه کرد.
سلام! من آگوس پیانولا هستم و با چند تا هیولا زندگی می‌کنم. تا حالا کلی ماجرا برایمان پیش آمده و با دکتر بروت مبارزه کرده‌ایم. عجب موجود نچسبی است این بروت! کاری کرد که زنبور پَنترَکس آقای پتی‌پن را نیش بزند. چی؟ نمی‌دانید منظورم چه جانوری است؟ پس کتاب را بخوانید! بخوانید...!
راستی! توی این داستان با سه تا هیولای دیگر، که برنده‌ی مسابقه‌ی طراحی هیولایی بوده‌اند، آشنا می‌شوید: هاپو و بابی و پینچیتو!
توی افسانه‌ها آمده که سال‌های سال پیش، جن‌ها و پری‌های جنگل‌های اطرافمان به‌خاطر این سکه با هم درگیر شدند و آخرسر جنگی درگرفت که بهش می‌گویم جنگ جنگل.
البته نیاز به گفتن نیست که این‌ها افسانه است، ولی خب داستانش تقریباً این‌جوری بود که...
همه‌چیز از وقتی شروع شد که دقیقاً در یک لحظه، یک جن و یک پری سکه‌ای زرّین پیدا کردند که وسط جنگل می‌درخشید.
جن و پری شروع کردند به جروبحث. کم‌کم کارشان بالا گرفت و آخرسر همه‌ی جن‌ها و پری‌های جنگل افتادند به جان هم و جنگ وحشتناکی را شروع کردند.
سمانی و سمیلی، خرگوش‌های دوقلوی بامزه‌ای هستند که می‌خواهند توی هر کاری سَرَک بکشند؛ برای همین هم خیلی وقت‌ها دردسر می‌سازند. تورک‌ریزه، خارخارو، قوری‌قوری و مولی دوستان آنها هستند و با هم ماجراهای خنده‌دار و جالبی دارند. با اینکه خرابکاری‌های آنها بزرگترها را عصبانی می‌کند، اما انگار نتیجه‌اش آنقدرها هم بد نیست!
نوروز به هوش آمد. تمام وجودش درد داشت. دست چپش غرق خون بود و احساس کرد چند دنده‌اش شکسته است. جلوی خون‌ریزی را گرفت. آرام بلند شد و آخرین پرش به عقبِ گل را دید. شیوه‌ی مبارزه‌اش برایش آشنا بود.گل پارچه‌ای سفید به محل زخم بست و اژدها دوباره گمش کرد. گل کمان کشید. این‌بار کمی بالاتر از چشم را نشانه گرفت. زه را کشید و صدای جیرجیر چوب دوباره بلند شد. نفس عمیقی کشید. به موی سیاه یاسمین‌بانو فکر کرد، به گونه‌های سفید قیصر که همیشه از شرم و خشم سرخ می‌شد و به نوروز وقتی که سبیل‌هایش را ریزریز به دند...
لطفا ابتدا وارد شوید.
ورود به سیستمیک حساب کاربری رایگان برای ذخیره آیتم‌های محبوب ایجاد کنید.
ورود به سیستم
