«به مدرسه‌ی من خوش اومدین. شما الان دزدان دریایی کارآموز هستین. ما شما رو به یه دزد دریایی کامل در هفت دریا تبدیل می‌کنیم! اگه بخواهین عین خیارهای دریایی نِک‌ونال کنین یا اگه مثل نرم‌تن‌ها از زیر کار دربرین و ولو بشین، بهتره که همین‌حالا سریع بپرین سمت ساحل.»
آهای آنجا را ببین!
به مدرسه‌ی دزدان دریایی کاپیتان ریش‌آتشی خوش آمدید!
تامی برای گذراندن دوره‌ی اول آموزشش سوار کشتی صدف پوسیده شد تا یاد بگیرد چطور مثل دزدان دریاییِ حرفه‌ای راه برود، حرف بزند و ماجراجویی کند.
آیا او و دوستانش در امتحانات موفق می‌شوند و می‌توانند راز گنج گمشده را پیدا کنند؟
شما هم باید سوار کشتی شوید تا خودتان ببینید!
حلقه‌های گل و برگ با شاخه‌های توت، اتاق‌نشيمنم را آراسته بودند و بله، صدالبته يک درخت کريسمس هم داشتم. آن سال زيباترين درخت کاج بازار را خريده بودم، خوشگل‌ترين کاجی که قدوقواره‌اش هم به سوراخ‌موشم می‌خورد. حتی ريشه‌هايش هم هنوز به تنه‌اش آويزان بودند! بله، شايد وقتی کريسمس تمام می‌شد، مي‌کاشتمش توی باغچه‌ی خانه‌ام. ولی آن موقع با تکه‌پنیرهای پلاستيکی تزيينش کرده بودم.
چهار سابقه دار دنیا را از دست هیولای مارمالاد نجات دادند و همه غرق در جشن و شادی هستن به جز آقای مار.
اون اصلا حوصله‌ی این بزن و بکوب رو نداره ! اما… !!!
نه ! نه ! اون خیلی قوی شده و فکرهایی شومی توی سرشه ! میخواد دوازه رو باز کنه !
اسم من «تالولا»ست. من کشته‌مُرده‌ی خون‌آشام‌ها هستم. یک وبلاگ دارم به نام «دختر خون‌آشام» و یک انجمن مخفی به نام «انجمن مخفی هیولاها». یک راز بزرگ هم دارم. رازی که فقط من و «مارکوس» می‌دانیم. من و «مارکوس» خون‌آشام‌های شرور و مرگبار را شکست دادیم!
هنوز پنجه‌ام را توی اتاق نگذاشته بودم که پدربزرگ‌ویلیام نعره‌ی رعدآسایی کشید: «اوهوی خان‌نوه! چطور جرئت می‌کنی این موقعِ روز بیای سرِ کاروبار؟! ها؟»
خشکم زد. این صدای جیر را قبلاً جایی نشنیده بودم؟ دستپاچه گفتم: «ولی پدربزرگ! ساعت تازه نُهِ صبحه! دفتر روزنامه همین ساعت باز می‌شه.»
پدربزرگ‌ویلیام سری تکان داد و جیر زد: «مزخرف نگو! اصلاً می‌فهمی نصف روز رو به جات خفته بودی خان‌نوه؟ من از ساعت شیشِ کله‌سحر اینجا‌م!!!»
باز هم دیرم شد!
«پفک پنیری به دادم برس!» ساعت نُه صبح بود و من، جرونیمو استیلتُن، دوباره دیر می‌رسیدم سرِ کار! در کمتر از یک دقیقه، از تختخواب قِل خوردم پایین و در کمتر از دو دقیقه، لباس پوشیدم. درست است که موش سحر‌خیزی نیستم، ولی توی آماده‌شدن خیلی تر‌و‌فرزم.
همان‌طور که دندان‌هایم را با خمیر‌دندانی با طعم پنیر چدار مسواک می‌زدم، زیر لب غُرغُر کردم: «لعنت به هر چی پنیر کپک‌زده‌ست! از صبح‌های شنبه متنفرم!» بعدش تیز از پله‌ها دویدم پایین، پایم گیر کرد به دُمم و از آن‌بالا قِل خوردم و افتادم ...
هِی بچه‌جون! دیگه وقتش شده که بریم پارک ژوراسیک!
چون قسمت هفتم سریال چهار سابقه‌دار اومده! بزن بریم!
تری می‌گوید: «مگه چیِ امروز مهمه؟»
می‌گویم: «من هم می‌خوام همین رو بهم بگی!»
تری لحظه‌ای فکر می‌کند و می‌گوید: «روز عوض‌کردن زیرپوشه؟» می‌گویم: «اون که هر روزه!»
می‌گوید: «روز شستن زیرپوشه؟»
ـ نه!
ـ روز زیرپوشت رو بذار روی کله‌ته؟
ـ همچین روزی نداریم!
تری می‌گوید: «آره، می دونم.» ریزریز می خندد.
ـ ولی اگه داشتیم باحال می شد، نه؟
همه‌چیز با یک نامه شروع شد، یک نامه با عطر و بوی گل سنبل. شما عطر سنبل دوست دارید؟ من که دیوانه‌ی بوی سنبلم. واقعاً خیلی آرامش‌بخش است. فکر می‌کنم به‌خاطر همین هم هست که توی مرکز ماساژ تن‌آساموش، روغن سنبل به تن موش‌ها می‌مالند. من عاشق ماساژم. واقعاً خستگی‌ام را درمی‌کند. این قضیه‌ی ماساژ هم برای خودش داستانی دارد که بعدها برایتان می‌گویم.
اِوا بال‌قلنبه در سرزمین درختی با خانواده‌اش و لوسی بهترین دوست دنیا زندگی می‌کند. او در مدرسه‌ی جغدی بالادرختی درس می‌خواند و کلی ماجراهای جالب و باحال برایش پیش می‌آید که حیف است شما ندانید. شنبه جشنِ تولد اِوا است! او برای يک مهمانی بالشی بزرگ برنامه‌ريزی می‌کند. در اين مهمانی تماشای فيلم، بوفه‌ی بستنی، اتاقِ عکاسی و خيلی چيزهای ديگر هم هست. اِوا ديگر طاقت ندارد! همه‌ی دوست‌هايش هم خيلی هيجان‌زده هستند. البته... به جز سو. سو می‌گويد نمی‌تواند بيايد. آيا اِوا می‌تواند سر دربياورد چرا سو به مهمانی نمی‌آيد؟ آن هم برای مهمانی بال‌انگيزِ او!
آنجلا به جنابِ تام یاد داد درست رفتار کند. به او می‌گفت:
«لقمه‌های کوچک بردار!»
«موقع جویدن دهانت را ببند!»
خیلی چیزها بود که جنابِ تام باید یاد می‌گرفت.
تام بیشتر از هر کاری حمام‌کردن را دوست داشت. توی حمام به این‌طرف و آن‌طرف آب می‌پاشید و شلوغ‌کاری راه می‌انداخت.ش
ماشین را گذاشت و راه افتاد. هیچ زنی ندید. اهالی شهر فقط مرد بودند. همگی با نهایت احترام نزدیکش می‌آمدند و می‌گفتند: «روز خوش دُناسوالدیتو!»، «ممنون که برگشتید دُناسوالدیتو! نمی‌دانیم با چه زبانی از شما تشکر کنیم» فدریکو با خود گفت: «لابد من را با یک نفر دیگر به اسم دُناسوالدیتو اشتباه گرفته‌اند. از قرار آدم خیلی مهمی هم هست. فعلاً می‌گذارم من را با او اشتباه بگیرند تا بعد ببینیم چه می‌شود.»
وقتی صدای پای نگهبان به حد کافی نزدیک شد، گفت: «سوپی رو که ازتون خواستم، برام آوردین؟» بعد به نگهبان یادآوری کرد: «من به خمیر نون حساسیت دارم.» البته دروغ می‌گفت. «و میوه هم بهم نمی‌سازه!» صدای غرولند بلندی از راهرو شنید و بعد نگهبان گفت: «عقب وایسا دختره‌ی نادون!» زانو زد تا دریچه‌ی پایینِ در را باز کند و...
اولین زنگ تفریح سال، وقت جواب‌دادن به خیلی از سؤال‌هاست:
کی باحال‌ترین شلوارجین را پوشیده؟ (توی مدرسه لباس یک‌شکل نمی‌پوشیم.)
کی آلبوم کامل عکس‌برگردان‌های لیگ فوتبال را دارد؟ (امسال هیچ‌کس.)
کی تابستان را باحال‌تر از همه گذرانده؟ (قبلاً همیشه تونی بود، ولی امسال نتوانسته بود هیچ سفر هیجان‌انگیزی برود، چون اوضاع کارخانه‌ی چیپس پدرش خوب نبود و داشت می‌بست.)
ولی امسال هیچ‌کدام از این‌ها اهمیتی نداشت.
امسال فقط درباره‌ی یک چیز صحبت می‌کردیم. دانش‌آموز تازه‌وارد، وائو.
این‌همه برف یعنی مدرسه تعطیل. بله! حیف که مجبورم روزم را با مارکوس بگذرانم (که خیلی روی اعصاب است).به‌نظر عمو‌کِوین فکرِ خوبی است که به مناسبت پنجاهمین سالگرد ازدواج آفتاب‌های لب‌بوم یک عکس خانوادگی بگیریم. (من که فکر می‌کنم اسمِ چنین‌چیزی را نمی‌شود گذاشت هدیه).دِلیا هم خیلی مشتاق عکس خانوادگی نیست.بداخلاق شده (یعنی قیافه‌اش هیچ تغییری نکرده دیگر).
عُق!عکس خانوادگی نه!
زمین مورد حمله فضایی‌ها قرار گرفته است! شما این بار نه در نقش زمینی‌ها بلکه در نقش فضایی‌ها بازی می‌کنید و باید به سرعت و قبل از رقبای خود هدف مورد نظر روی زمین را به چنگ آورید! پاتک یک بازی هیجانی و سرعتی است که در آن بازیکنان باید در عین تمرکز و دقت، سریعا یکی از احجام بازی را که در کارت رو شده دیده نمی‌شود بردارند. این احجام عبارتند از مرغ، روبات، میز، آباژور و صندوقچه. سرعت بالای حل مساله، به همراه دقت لازم برای حل آن، این بازی را به یک تجربه‌ی پرهیجان وشاداب تبدیل می‌کند که در عین حال برای افزایش قدرت تمرکز و تحلیل تصویر نیز بسیار مفید است. بازی پاتک یک بازی مهمانی حساب می‌شود که قوانین بسیار کمی دارد و قابل بازی کردن برای 2 تا 8 نفر است. کارت‌های سوال بازی در دو دسته ساده و پیشرفته هستند و این امکان را به بازیکنان می‌دهند تا درجه سختی مورد نظر خود را انتخاب کنند. این بازی برای گروه سنی بالای هشت سال تا بزرگ‌سالان قابل بازی کردن است.
دیوارنویس همچنان می‌خواست تهدیدش را عملی کند؟ هر ساعت، یک دیوارنوشته‌ی جدید؟
توی حیاط مدرسه‌مان، دقیقاً پشت زمین فوتبال، دست‌شویی‌ها هستند. یک جای تقریباً پرت. جلوی دست‌شویی‌ها دیوار گنده‌ای است که مدرسه را از خیابان جدا می‌کند. یک دیوار آجری. دیواری عالی برای کسی که می‌خواهد رویش چیزی بنویسد.
دیوارنوشته‌ی بی‌نام‌وامضا ساعت ۹ صبح دقیقاً همان‌جا پیدا شد.
بعد مارک کلامپ حشره را پیشنهاد می‌کند.
کل این مدت را من دارم برای خودم فکر می‌کنم.
فکر می‌کنم چرا قیافه‌ی آقای فولرمن جوری است که انگار هیچ‌وقت هیچ‌وقت خسته نیست.
شاید دلیلش این باشد که چشم‌هایش خیلی گنده و عریض و تیزند؟
آقای فولرمن واقعاً گنده‌ترین چشم‌های ور‌قلمبیده‌ی دنیا را دارد. دارم به همین فکر می‌کنم. فقط هم فکر نمی‌کنم ها.
واقعاً می‌گویمش، با صدای بلند:
«چشم‌های ورقلمبیده!»
ماجراهای اندی و تری در طبقه‌دارترین خانهدرختی دنیا
13 طبقه‌ی دیگر به خانهدرختی 130 طبقه اضافه شد!
این خانه حالاحالاها بالا می‌رود و شما را می‌خنداند!
ویژگی بارز این بازی‌ها استفاده از سرگرمی و تفریح به منظور به‌کارگیری بخش‌های گوناگون مغز در رابطه با به قدرت ذهن‌خوانی و پیش‌بینی می‌باشد. در هر دو نسخه‌ی بازی، بازیکنان برای بازی کردن کارت‌هایشان در زمان صحیح، نیاز به ذهن‌خوانی، تصمیم‌گیری سریع و پیش‌بینی حرکت حریفان خود را دارند، همچنین بازیکنان با در نظر گرفتن و به خاطرسپاری کارت‌های بازی شده‌ی دیگر بازیکنان حرکت‌های بعدی حریفان خود را حدس می‌زنند، بنابراین حافظه نیز در این بازی تحت تأثیر قرار می‌گیرد. با این تفاوت که نسخه‌ی Ramodis، با تنوع بیشتر روش‌های بازی و افزایش جذابیت نسبت به نسخه‌ی پیشین جذابیتی دوچندان یافته است و به ابزاری هیجان‌‌انگیز برای تقویت مهارت‌های ذهنی و افزایش خلاقیت بازیکنان تبدیل گردیده است.
کاپوچین یک بازی هیجان انگیز با رنگ و زنگ و به سبک بازی‌های همزمان است. یعنی بازیکنان در آن قرار نیست تا منتظر نوبت خودشان باشند، بلکه همه همزمان شروع به چیدن لیوان‌هایشان روی هم، با نهایت سرعت و دقت می‌کنند. باید قبل از بقیه با لیوانک هایی که در دست دارید ترکیب مناسبی بسازید. زنگ را به صدا دربیاورید تا در آخر با امتیاز بیشتر برنده شوید. تصویرهای مختلف، با رنگ‌ها و ترکیب‌های متفاوت‌شان پیش روی شما هستند و البته حریفانی جدی و سرسخت. پس حواستان را جمع کنید! زنگ پیروزی کاپوچین فقط برای تیزترین چشم‌ها و سریع‌ترین دست‌ها به صدا در می‌آید! همچنین این بازی را می توانید در سه سطح سختی ساده، متوسط و پیچیده بازی کنید.
آماده باشید که از خنده منفجر شین. آخه قراره توی شهر، بَدترین موجودات، بهترین کارها رو بکنن.
اون هم با خنده‌دارترین روش‌های ممکن.
با بدها همراه باشید، تا با عضوِ عجیب‌و‌غریب و جدیدِ دار و دسته‌شون، کارهای خوب و مرموز بیشتری انجام بدهند.
حتی پلک هم نزنید؛ چون‌که شاید یه موجود خیلی شرور ترتیبشون رو بده و... پِخ پِخ!
مادرم روی سکو کاری جز دادوفریاد نمی‌کرد.
تقریباً از همان دقیقه‌ی اول گیر داد به پدر کامونیاس:
«کیکه! چطور این بچه را گذاشته‌ای یارگیری نفربه‌نفر کند؟ می‌بینی که نا ندارد.»
«کیکه! این‌قدر به داور اعتراض نکن. اخراجت می‌کند ها!»
«کیکه! بالاغیرتاً النا را بفرست تو. این دخترجدیده توی هپروت سِیر می‌کند!»
«کیکه! دفاع خطی بچین ارواح جدت!»
نمی‌دانم حق با او بود یا نه، ولی آدم دلش می‌خواست بهش بگوید «ساکت».
بابا پیشنهاد داد: «چه‌طوره که...بریم پیاده‌روی؟»
سؤالِ من این بود که: «پیاده‌روی؟ کجا؟»
بابا گفت: «یه جای قشنگ.»
من پیشنهاد دادم: «شکلات‌فروشی قشنگه؟»
«نه تام، منظورِ من یه جایی مثلِ پارک بود.»
به بابا گفتم: «من اگه سگ داشتم، خیلی هم خوشحال می‌شدم بریم بیرون پیاده‌روی.»
بابا یادم انداخت که: «ما نمی‌تونیم سگ بیاریم چون دِلیا به سگ حساسیت داره.»
من هم زیرِلب گفتم: «من که ترجیح می‌دم سگ داشته باشم تا دِلیا دوروبَرم باشه.»
بابا حرفم را نشنید چون سرش گرمِ برداشتنِ یک تکه نخ بود از روی قفسه...
همه چیز از آن روزی آغاز شد که دعوتنامه‌ای عجیب دریافت کردیم. با مربی‌هایمان در رختکن بودیم. من نامه را باز کردم و شروع به خواندن کردم. به بازی در تورنمنت «کمپ چهارم» دعوت شده بودیم. هیچ‌کداممان چیزی درباره‌ی این مسابقات نمی‌دانست؛ حتی آلیسیا که همیشه داستان‌هایی از تیم‌های افسانه‌ای و اسرارآمیز برایمان تعریف می‌کرد. این که هیچ‌یک از ما برای شرکت در مسابقات ثبت‌نام نکرده بود، نشان می‌داد شخص نامعلومی به مسابقه‌ی اسرارآمیزی دعوتمان کرده‌است، با قوانینی که با آن‌ها آشنایی نداشتیم.
لطفا ابتدا وارد شوید.
ورود به سیستمیک حساب کاربری رایگان برای ذخیره آیتم‌های محبوب ایجاد کنید.
ورود به سیستم
