قصه‌ی دلدادگی «گل»، دختر پادشاه روم و یاسمین‌بانوی پارسی، به «نوروز» شاهزاده‌ی پهلوان ایران. بیشتر عاشقانه‌های کهن، قصه‌ی مردان عاشقی است که برای وصال به دلبرشان، دست به هر کاری می‌زنند. چه می‌شود اگر یک‌بار هم دختری برای آزمودن مهارت‌های جنگی‌اش قصر را ترک کند، به سفر دور دنیا برود و اسیر عشق مردی شود که پیشگویی‌ها می‌گویند به دست خود او کشته خواهد شد؟ آیا فرار از سرنوشت محتوم امکان دارد؟

یک بار خواجوی کرمانی در قرن هشتم، افسانه‌ی عامیانه‌ی گل و نوروز را به نظم کشید و حالا شهروز بیدآبادی مقدم بار دیگر قصه‌ی این دو دلداده را به شکل داستانی امروزی و با نثری شیوا و دلنشین بازآفریده است.