چشم شب

آماده باشید برای خوندن خنده‌دارترین، پُرشَر و شورترین و باحال‌ترین کتابی که تا حالا دیده‌اید.

وقت ملاقات با چهار سابقه‌دار رسیده...

واقعاً دلم نمی‌خواهد هیچ‌کدامِ عکس‌های بچگی‌ام را بیاورم مدرسه. هیچ‌وقت.

ولی آقای فولِرمَن گفت اگر یادمان برود، ایمیلِ یادآوری برای والدینمان می‌فرستد و این قضیه را خیلی خیلی وخیم‌تر می‌کند، چون مامان خیلی زیاد به ایمیلش سر می‌زند و درجا می‌رود معذب‌کننده‌ترین عکس‌هایی را که از بچگی‌ام هست، پیدا می‌کند.

این‌یکی نازه!

مامان: «ببین چقدر قشنگ روی کاسه‌ی توالت نشستی تام.»

من: «این‌یکی رو نفرست.»

مامان: «خیلی دیر گفتی.»

آخ، دلم مثل سیر و سرکه می‌جوشد! فردا داریم برای تعطیلات می‌رویم سوئد، آن هم با یک کشتی خیلی بزرگ! از آن جالب‌تر اینکه شایِن را هم با خودمان می‌بریم. وقتی شایِن باشد، دیگر نمی‌ترسم که توی چادر بخوابم، حتی وسط طبیعت بکر و وحشی، با اینکه می‌گویند سوئد پُر است از خرس و گرگ و غول..

۱. می‌توانید از این کتاب برای دررفتن از کارهای حوصله‌سَربَری مثلِ ناخن‌گرفتن استفاده کنید.

۲. همین که این کتاب را دست بگیرید، به‌نظر می‌آید مشغولِ کاری هستید.

۳. اگر مشغولِ خواندنش باشید، احتمالِ اینکه پدر و مادر و معلم‌ها مزاحمتان بشوند، کمتر است. (این واقعیت اثبات شده.)

۴. وانمود کنید خواندنِ کتابه جزوِ مشق‌های مدرسه‌تان است، حتی اگر نیست.

و ...

جونده‌ها همدیگر را هل می‌دادند و کنار می‌زدند. وایسادم عقب. بله! من هم دوست داشتم جان عزیزم را بردارم و بزنم به چاک. ولی نمی‌خواستم زیر دست‌وپنجه‌ی جمعیت لِه شوم و کنسرو موش بیرون بیایم.همان لحظه پیرزنی که پنجه‌ی نوه‌اش را گرفته بود، با ناراحتی جیر زد: «الانه که گربه‌هه همه‌مون رو یه لقمه‌ی چپ کنه!» نوه‌ی کوچولویش جیر کشید: «بیا بریم مامان‌بزرگ.» ولی پیرزنِ بینوا از وحشت خشکش زده بود. فوری پنجه‌ی پیرزن را گرفتم و جیر زدم: «نگران نباشین بانو! همه‌چی درست می‌شه.» نوه‌اش را بغل کردم و هر دویشان ...

حلقه‌های گل و برگ با شاخه‌های توت، اتاق‌نشيمنم را آراسته بودند و بله، صدالبته يک درخت کريسمس هم داشتم. آن سال زيباترين درخت کاج بازار را خريده بودم، خوشگل‌ترين کاجی که قدوقواره‌اش هم به سوراخ‌موشم می‌خورد. حتی ريشه‌هايش هم هنوز به تنه‌اش آويزان بودند! بله، شايد وقتی کريسمس تمام می‌شد، مي‌کاشتمش توی باغچه‌ی خانه‌ام. ولی آن موقع با تکه‌پنیرهای پلاستيکی تزيينش کرده بودم.

یک خبر بال‌انگیز! «عید قلب‌های گرم» نزدیک است. من یک عالمه هدیه برای دوستانم ساخته‌ام. دل توی دلم نیست زودتر هدیه‌ها را برایشان ببرم. اما بعد می‌فهمم هدیه‌ی چند تا از پَرپَر‌ی‌ترین جغد‌های زندگی‌ام را فراموش کرده‌ام! ای وای! حالا چه خاکی به پرم بریزم؟

وقتی باد شمالی شروع به وزيدن می‌کند، در سويالاچيکا هر اتفاقی ممکن است بيفتد...

... مثلاً اينکه وسط يکی از بازی‌های سرنوشت‌ساز سوتوآلتو برای بقا در ليگ، نقطه‌ی پنالتی ناپديد بشود...

... و کسی نداند که رادو، سرايدار مدرسه و مسئول کشيدن نقطه‌ی پنالتی، کجا غيبش زده...

... و اينکه دوست‌های پدرت بريزند توی خانه‌تان و همه‌چيز را زيرورو کنند.

پس حواستان را جمع کنيد، عشق‌فوتبال‌ها! چون باد شمالی شروع به وزيدن کرده است!

همین‌که بیدار شدیم، بعد از آنکه رکورد جهانی زود صبحانه‌خوردن را شکستیم، هیولاها رفتند توی کوله‌پشتی‌ام و با هم از خانه زدیم بیرون.

ـ نمی‌فهمم چه اصراری داری همه‌جا عروسک‌هایت را با خودت ببری. بچه‌ای به‌سن تو...

ـ بهتان تکلیف نداده‌اند؟

ـ چرا! اتفاقاً برای همین دارم می‌روم پارک! باید درباره‌ی یکی از چیزهای مربوط به شهر مطلب بنویسیم. من پارک را انتخاب کرده‌ام.

ـ آفرین پسرم! انتخاب خیلی خوبی است!

سلام به همه. بله، من دکتر مارمالادم! من از صبح داشتم تو این کک‌دونی چیزهای قشنگ‌قشنگ پچ‌پچ می‌کردم و گرگ هم ثابت کرد که خیلی خیلی پسر حرف‌گوش‌کن و معرکه‌ای تشریف داره. اما آقای مار این مهمونی منه. متاسفانه باید ازت بخوام جمع و جور کنی بری پی کارت.

در درختستان طوفانِ بزرگی در راه است! اِوا می‌خواهد به همه کمک کند تا جایشان امن باشد. او می‌خواهد ثابت کند برای قَسمِ جُغدی آماده است. برای همین به اَسبچه‌ی گم‌شده‌ای کمک می‌کند تا به خانه برسد. اما آن‌قدر باد و باران زیاد است که آن‌ها در طوفان گیر می‌افتند!
آیا اِوا هنوز هم می‌تواند اَسبچه را نجات دهد؟

اولین زنگ تفریح سال، وقت جواب‌دادن به خیلی از سؤال‌هاست:

کی باحال‌ترین شلوارجین را پوشیده؟ (توی مدرسه لباس یک‌شکل نمی‌پوشیم.)

کی آلبوم کامل عکس‌برگردان‌های لیگ فوتبال را دارد؟ (امسال هیچ‌کس.)

کی تابستان را باحال‌تر از همه گذرانده؟ (قبلاً همیشه تونی بود، ولی امسال نتوانسته بود هیچ سفر هیجان‌انگیزی برود، چون اوضاع کارخانه‌ی چیپس پدرش خوب نبود و داشت می‌بست.)

ولی امسال هیچ‌کدام از این‌ها اهمیتی نداشت.

امسال فقط درباره‌ی یک چیز صحبت می‌کردیم. دانش‌آموز تازه‌وارد، وائو.

این کتاب پر از داستان هایی هس که شما رو می خندونه

شهر اکفیلد یه نمایش بزرگ داره که همه دوست دارن توش شرکت کنن.

مخصوصا مارکوس. (اصلا چیز عجیبی نیست)

مامان و بابا به دلیا خیلی امر و نهی می کنن و این اصلا خوب نیست. و من فهمیدم اینکه بخوای با کلک یه اسکوپ بستنی کاراملی اضافه بگیری اصلا کار خوبی نیست.

ولی بالاخره نقاشی های من جز خارق العاده ترین ها شد.

• همه به شاهزاده مارمالاد درود می‌فرستند!
• همه به عظمت شیطانی او تسلیم می‌شوند!
• همه جلوی شکوهِ لولوپی‌های لوبیاییِ او زانو می‌زنند!
• نه... مثل اینکه... این‌طوری‌ها هم نیست!
• شاید که چهارسابقه‌دار و دخترهای بد پوزه‌شون به خاک مالیده شده باشه،
• اما معنی‌اش این نیست که اون‌ها آروم گرفته باشند.

زندگی هوهویی اِوا بال‌قلنبه واقعاً هوهویی است. او همه‌ی همه‌چیز را برای دفترچه‌خاطراتش تعریف می‌کند. اگر می‌خواهید همه‌ی بال‌بالی‌های زندگی هوهویی‌اش را بخوانید، دفترچه‌خاطراتش را کش بروید!

مرتب نگه‌داشتن اتاق از خیلی از مشکلات جلوگیری می‌کند. اگر پدر و مادری وارد اتاقی بشوند و ببینند همه‌چیز مرتب و منظم است، اصولاً شک نمی‌کنند. خب البته پدر و مادرهایی هم هستند، مثل مال من، که همیشه یک چیزی پیدا می‌کنند.

بله! امروز روز فیلم‌برداریه!

سر صبحانه آن‌قدر ذوق‌زده بودم که نتوانستم هیچی بخورم. برادرهای خل‌وچلم هم هِی داشتند دری‌وری می‌گفتند. می‌گفتند حتماً به من نقش زامبی‌ها را می‌دهند، چون این‌جوری لازم نیست گریم کنم و لباس عوض کنم و از این چرت‌وپرت‌ها.

ایش! این‌ها که هیچی از فیلم و این‌جور چیزها سر درنمی‌آورند! الان هم حسودی‌شان شده، چون کسی نمی‌گذارد خودشان با آن جوش‌های قرمز روی صورتشان فیلم بازی کنند.

ته جدولی ها 9 (راز بارش شهابی)

با شروع تعطیلات تابستانی، عشق فوتبال‌ها برنامه‌های زیادی برای تفریح دارند، اما چیزی که اصلاً انتظارش را نداشتند، این بود برای شرکت در مراسم افتتاحیه‌ی یکی از هیجان‌انگیزترین بازی‌هایی که تابه‌حال اختراع شده است، به عنوان تیم مهمان حضور داشته باشند: بازیِ بارش شهابی! اما همه‌چیز طبق پیش‌بینی‌ها جلو نمی‌رود و سرقت جام قهرمانیِ مسابقات، باعث می‌شود که عشق‌فوتبال‌ها این بار هم علاوه بر فوتبال، مجبور به کشف راز جدیدی شوند. در جلد نهم از مجموعه‌ی ته‌جدولی‌ها، این ماجرای اسرارآمیز را دنبال کنید.

اسم من «تالولا»ست. من کشته‌مُرده‌ی خون‌آشام‌ها هستم. یک وبلاگ دارم به نام «دختر خون‌آشام» و یک انجمن مخفی به نام «انجمن مخفی هیولاها». یک راز بزرگ هم دارم. رازی که فقط من و «مارکوس» می‌دانیم. من و «مارکوس» خون‌آشام‌های شرور و مرگبار را شکست دادیم!

هِی بچه‌جون! دیگه وقتش شده که بریم پارک ژوراسیک!

چون‌ قسمت هفتم سریال چهار سابقه‌دار اومده! بزن بریم!

یک خبرِ پَرپَر‌انگیز! تازگی‌ها یک هم‌کلاسی تازه به مدرسه‌مان آمده. اسمش هایلی پوش‌پوشی است. خیلی دلم می‌خواهد با او دوست شوم. ولی انگار هایلی از جغدهای باحال خوشش می‌آید. بیشتر دوست دارد با لوسی، بال‌بالی‌ترین دوستِ من، بپرد. نکند لوسی من را یادش برود؟

کتاب آخر و عاقبت گربه بازی! هفتمین جلد از مجموعه‌ی لوتا پیترمن اثر آلیس پانترمولر با ترجمه‌ی نونا افراز و تصویرگری دانیلا کوهل توسط نشر هوپا به چاپ رسیده است.