قبل از اینکه «مگه امشب چه فرقی با بقیه‌ی شب‌ها داره؟» را بخوانید، پرسش‌های زیر را از خودتان بپرسید:
1. وقتی یک قطار راه افتاده و با تمام سرعت حرکت می‌کند، می‌شود باز هم سوارش شد؟
2. اگر همه‌ی آدم‌های توی قطار مشکوک باشند، از کجا می‌فهمید باید دنبال کی بگردید؟
3. «قتل!»
4. صبر کنید! کی گفت «قتل»؟ نکند همه‌چیز از مسیر خودش خارج شده باشد؟
شهری بود و یک قطار و یک قتل. من در قطار بودم و فکر می‌کردم اگر معمای قتل را حل کنم، می‌توانم شهر را نجات دهم. باید این سؤال را می‌پرسیدم که «کدامش شیطانی‌تر است؟ اینکه خودت قاتل باشی یا اینکه بگذاری قاتل فرار کند؟» به‌جایش سؤال اشتباه را پرسیدم؛ کم‌وبیش چهار سؤال اشتباه. این گزارشِ آخرینشان است.
سلام. من این کتاب رو به همراه جلد دوم و سوم همین مجموعه (همه پرسش های اشتباه/۲ آخرین بار کی دیدیش - همه پرسش های اشتباه/۳ الان نباید مدرسه باشی؟) خریدم هر سه کتاب برگه های خیلی تمیز و خوبی داشتند ولی متاسفانه بخش رنگی رو جلد هر کتاب که رویش اسم کتاب نوشته شده بود کثیف بود اما قیمت خیلی خوب بود و پول پست کتاب ها هم خیلی کم بود و در کل بسیار عالی و ممنون از فروشگاه شازده کوچولو
سلام. من این کتاب رو به همراه جلد دوم و سوم همین مجموعه (همه پرسش های اشتباه/۲ آخرین بار کی دیدیش - همه پرسش های اشتباه/۳ الان نباید مدرسه باشی؟) خریدم هر سه کتاب برگه های خیلی تمیز و خوبی داشتند ولی متاسفانه بخش رنگی رو جلد هر کتاب که رویش اسم کتاب نوشته شده بود کثیف بود اما قیمت خیلی خوب بود و پول پست کتاب ها هم خیلی کم بود و در کل بسیار عالی و ممنون از فروشگاه شازده کوچولو
سلام به همه. بله، من دکتر مارمالادم! من از صبح داشتم تو این کک‌دونی چیزهای قشنگ‌قشنگ پچ‌پچ می‌کردم و گرگ هم ثابت کرد که خیلی خیلی پسر حرف‌گوش‌کن و معرکه‌ای تشریف داره. اما آقای مار این مهمونی منه. متاسفانه باید ازت بخوام جمع و جور کنی بری پی کارت.
بعد از آن جنابِ تام همیشه توی حمام بود... آب‌بازی می‌کرد، خودش را خشک می‌کرد و موهایش را برس می‌کشید.
آنجلا از پشت در سروصدایش را می‌شنید که داشت سشوار می‌کشید، آب‌نمک قرقره می‌کرد، موهایش را شانه می‌زد و خودش را تروتمیز می‌کرد.
داسی دایناسی 2 (پارک دایناسوری)
داسی‌دایناسیِ سبزِ کوچولو به پارک می‌رود. اما با تاب و سرسره و چرخ‌وفلک چه‌جوری باید بازی کرد؟ آیا داسی‌دایناسیِ کوچولو بلد است با آنها بازی کند؟ داسی‌دایناسی در این داستان یاد می‌گیرد که چطور در پارک با تاب و سرسره و چرخ‌وفلک بازی کند.
محترم‌ترین نویسنده‌های جهان می‌آیند تا سگ‌های نازپرورده‌شان را در نمایش سگ‌های ادیبِ عمارت غمکده‌ی مخوف به رخ بکشند. اما اتفاق عجیبی در عمارت غمکده‌ی مخوف در حال وقوع است؛ رد پنجه‌های اسرارآمیز، زوزه‌های شبانه و کفش‌هایی که به‌طرز مشکوکی جویده شده بودند. آیا اِیدا می‌تواند تا ماه کامل نشده، از ماجرا سر دربیاورد؟
سمانی و سمیلی، خرگوش‌های دوقلوی بامزه‌ای هستند که می‌خواهند توی هر کاری سَرَک بکشند؛ برای همین هم خیلی وقت‌ها دردسر می‌سازند. تورک‌ریزه، خارخارو، قوری‌قوری و مولی دوستان آنها هستند و با هم ماجراهای خنده‌دار و جالبی دارند. با اینکه خرابکاری‌های آنها بزرگترها را عصبانی می‌کند، اما انگار نتیجه‌اش آنقدرها هم بد نیست!
دیوارنویس همچنان می‌خواست تهدیدش را عملی کند؟ هر ساعت، یک دیوارنوشته‌ی جدید؟
توی حیاط مدرسه‌مان، دقیقاً پشت زمین فوتبال، دست‌شویی‌ها هستند. یک جای تقریباً پرت. جلوی دست‌شویی‌ها دیوار گنده‌ای است که مدرسه را از خیابان جدا می‌کند. یک دیوار آجری. دیواری عالی برای کسی که می‌خواهد رویش چیزی بنویسد.
دیوارنوشته‌ی بی‌نام‌وامضا ساعت ۹ صبح دقیقاً همان‌جا پیدا شد.
همین‌که بیدار شدیم، بعد از آنکه رکورد جهانی زود صبحانه‌خوردن را شکستیم، هیولاها رفتند توی کوله‌پشتی‌ام و با هم از خانه زدیم بیرون.
ـ نمی‌فهمم چه اصراری داری همه‌جا عروسک‌هایت را با خودت ببری. بچه‌ای به‌سن تو...
ـ بهتان تکلیف نداده‌اند؟
ـ چرا! اتفاقاً برای همین دارم می‌روم پارک! باید دربارهی یکی از چیزهای مربوط به شهر مطلب بنویسیم. من پارک را انتخاب کرده‌ام.
ـ آفرین پسرم! انتخاب خیلی خوبی است!
دربارهی داسی دایناسی 6 (موهای جنگلی)
من نمي‌آم باباجون! دوست‌ندارم مهموني خسته شدم از بس كه بردي من‌و سلموني داسي دايناسي سبز كوچولو موهايش بلند شده است. اگر آنها را كوتاه نكند، مامان و بابا او را به مهماني نمي‌برند.
کر کردم من هم بدم نمی‌آید زندگیِ تازه‌ای شروع کنم و خیلی خوب است که مرتب سرِ آدم داد نزنند. برای همین گفتم من هم از این به بعد دیگر هیچ‌وقت دردسر درست نمی‌کنم.
هشدار!
اگر از آروغ زدن و کشتی‌گرفتن خوشتان نمی‌آید، این کتاب را نخوانید!
واااااااای!
پرتاب ماهی و مسمومیت و کیک خرمگس هم همین‌طور!
ویلیام شکسپیر با زبانِ ویژه و منحصربه‌فردش بیش از هر کمدی‌نویس دیگری عشقِ رمانتیک را به سخره می‌گیرد و به شکلی کمدی‌وار با طنزی دوپهلو و نیش‌دار بازسازی می‌کند. او به ذهن و قلب شخصیت‌هایش رسوخ کرده، درونیات آنها را در حال خوش‌گذرانی و دلقک‌بازی آشکار می‌کند. رازِ شگفت هنر ویلیام شکسپیر در نگرشی خلاق به زندگی نهفته است.
در این مجموعه، کمدی‌های شاد و بازیگوشانه‌ی ویلیام شکسپیر به زبانی ساده و شیرین به داستان برگردانده شده است تا همه‌ی خوانندگان به‌راحتی با آنها ارتباط برقرار کنند.
بابا پیشنهاد داد: «چه‌طوره که...بریم پیاده‌روی؟»
سؤالِ من این بود که: «پیاده‌روی؟ کجا؟»
بابا گفت: «یه جای قشنگ.»
من پیشنهاد دادم: «شکلات‌فروشی قشنگه؟»
«نه تام، منظورِ من یه جایی مثلِ پارک بود.»
به بابا گفتم: «من اگه سگ داشتم، خیلی هم خوشحال می‌شدم بریم بیرون پیاده‌روی.»
بابا یادم انداخت که: «ما نمی‌تونیم سگ بیاریم چون دِلیا به سگ حساسیت داره.»
من هم زیرِلب گفتم: «من که ترجیح می‌دم سگ داشته باشم تا دِلیا دوروبَرم باشه.»
بابا حرفم را نشنید چون سرش گرمِ برداشتنِ یک تکه نخ بود از روی قفسه...
هنوز پنجه‌ام را توی اتاق نگذاشته بودم که پدربزرگ‌ویلیام نعره‌ی رعدآسایی کشید: «اوهوی خان‌نوه! چطور جرئت می‌کنی این موقعِ روز بیای سرِ کاروبار؟! ها؟»
خشکم زد. این صدای جیر را قبلاً جایی نشنیده بودم؟ دستپاچه گفتم: «ولی پدربزرگ! ساعت تازه نُهِ صبحه! دفتر روزنامه همین ساعت باز می‌شه.»
پدربزرگ‌ویلیام سری تکان داد و جیر زد: «مزخرف نگو! اصلاً می‌فهمی نصف روز رو به جات خفته بودی خان‌نوه؟ من از ساعت شیشِ کله‌سحر اینجا‌م!!!»
پیشنهادهای من برای بهترینِ کلاس شدن
(متأسفانه خودم هیچ‌کدام این کارها را نکردم.)
سرِ کلاس‌ها بیدار بمانید. (کمک می‌کند دیگر!) دارم زور می‌زنم.
از معلم‌هایتان نقاشی‌های خنده‌دار نکشید.
دوروبر قلدر کلاس نپلکید تا توی دردسر نیفتید.
نگذارید مامان و بابا چیزی توی دفتر گزارش تحصیلی‌تان بنویسند.
نگذارید خواهر بداخلااقتان بهتان امر و نهی کند.
(ربط مستقیمی به مدرسه ندارد، ولی باز مهم است!)
تو ای فرزند نابخرد که پدرت را جدی و باوقار می‌دانی، داستان این سه پدر را بخوان تا دریابی پدران هنگام نوجوانی چگونه بوده‌اند. من به خود، به هم‌عصران و به نسل‌های آینده دِینی دارم که باید آن را با نوشتن زندگی‌نامه‌ی دوران جوانی‌ام که سرشار است از ماجراهای خارق‌العاده، ادا کنم. اطمینان دارم که بسیاری با خواندن آن، متفکرانه پوزه‌شان را بالا گرفته و به فریاد خواهند گفت: «آفرین بر ترول جوان!» و یا «به این می‌گن زندگی!» در پایان می‌خواهم از کسانی که در تبدیلِ زندگی من به یک شاهکار هنری نقشی داشته‌ان...
دایناسورها زمانی که ما انسان‌ها نبودیم، بر کل کره‌ی زمین فرمانروایی می‌کردند. آنها حدود 65 میلیون سال پیش منقرض شدند. دایناسورها عظیم‌ترین جانوران و سهمگین‌ترین شکارچیان زمین بودند.
با مطالعه‌ی این کتاب با انواع دایناسور آشنا می‌شوی، مثل استگوسوروس، داینونیکوس، تی‌رکس، جیگانوتوسوروس و کلی دایناسور دیگر. به‌کمک نقشه‌های دقیق و نقاشی‌های رنگارنگ کتاب چیزهای جالبی دربارهی زندگی دایناسورها یاد می‌گیری.
چیزی نمانده که تعطیلات عالی هفته‌ی آخر سال به فاجعه‌ای تمام‌عیار تبدیل شود. اینکه همه‌چیز به روال طبیعی خود برگردد، به عشق‌فوتبال‌ها بستگی دارد. قرار بود تعطیلاتِ فراموش‌نشدنی‌ای باشد. قرار بود آخرین مسابقه‌ی فوتبال سال را برگزار کنند: مسابقه‌ی بچه‌ها با پدر و مادرها. بعدش هم قرار بود با هم به ورزشگاه اتلتیکو مادرید بروند تا فینال جام‌حذفی را تماشا کنند. این‌ها به کنار، سیرک بزرگ آتش هم به سویالاچیکا آمده تا برنامه‌های جذاب و هیجان‌انگیزی ترتیب دهد، اما با شروع آتش‌سوزی‌های مرموز در شهر، همه‌چیز به هم ریخته است. عشق‌فوتبال‌ها که پیمان بسته‌اند تا همیشه کنار هم باشند، این بار در جلد هشتم از مجموعه‌ی ته‌جدولی‌ها باید دست‌به‌کار شوند و مقصر آن خراب‌کاری‌ها را پیدا کنند.
ویژگی بارز این بازی‌ها استفاده از سرگرمی و تفریح به منظور به‌کارگیری بخش‌های گوناگون مغز در رابطه با به قدرت ذهن‌خوانی و پیش‌بینی می‌باشد. در هر دو نسخه‌ی بازی، بازیکنان برای بازی کردن کارت‌هایشان در زمان صحیح، نیاز به ذهن‌خوانی، تصمیم‌گیری سریع و پیش‌بینی حرکت حریفان خود را دارند، همچنین بازیکنان با در نظر گرفتن و به خاطرسپاری کارت‌های بازی شده‌ی دیگر بازیکنان حرکت‌های بعدی حریفان خود را حدس می‌زنند، بنابراین حافظه نیز در این بازی تحت تأثیر قرار می‌گیرد. با این تفاوت که نسخه‌ی Ramodis، با تنوع بیشتر روش‌های بازی و افزایش جذابیت نسبت به نسخه‌ی پیشین جذابیتی دوچندان یافته است و به ابزاری هیجان‌‌انگیز برای تقویت مهارت‌های ذهنی و افزایش خلاقیت بازیکنان تبدیل گردیده است.
یک بازی کارتی با سبک نقش مخفی است که بازیکنان در رقابت با یکدیگر، تلاش می‌کنند تا با ساخت جذاب‌ترین و بهترین شهر به بهترین حکمران در قلمرو پادشاهی تبدیل شوند. در هر دورِ بازی، هر بازیکن یک نقش را انتخاب می‌کند تا از قابلیت ویژه‌ی آن نقش در طول آن دور از بازی استفاده کند. هر بازیکن، ساخت و ساز شهر خود را با بازی کردن کارت سازه‌ای که در دست دارد، پیش می‌برد. در انتهای بازی امتیازی هم ارزش با هزینه‌ی آن کارت به دست می‌آورد. زمانی که یک بازیکن بتواند هفتمین سازه را در شهرش بسازد بازی به پایان می‌رسد. بازیکنی که بیشترین امتیاز را کسب کرده، به عنوان برنده‌ی بازی و بهترین حکمران قلمرو شناخته می‌شود.در هر دور از بازی، هر بازیکن یک نقش را انتخاب می‌کند تا از قابلیت ویژه آن نقش در طول آن دور استفاده کند. هر بازیکن ساخت و ساز شهر خود را با بازی کردن کارت سازه‌ای که در دست دارد، پیش می‌برد، و در انتهای بازی امتیازی هم ارزش با هزینه آن کارت را بدست می‌آورد.
در بخش پرونده‌های عجیب، مرموز و خیلی سخت، آرامش حکم‌فرماست. کارآگاه سیتو دانش‌نامه‌ی کارآگاه‌های بزرگ را می‌خواند که در آن عجیب‌ترین پرونده‌های مشهورترین کارآگاه‌ها را نوشته‌اند. یک روز هم کسی داستان‌های کارآگاه سیتو را در این کتاب می‌نویسد.
سروان چین‌می‌ادو با یک جورچین چینی ور می‌رود.
- کارآگاه! می‌خواهی توی چفت کردن تکه‌های این جورچین کمکم کنی؟
- نه، ممنون. الان فقط می‌خواهم دندان‌هایم را روی یک املت سیب‌زمینی چفت کنم.
اما در کلانتری مرکزی، آرامش هیچ‌وقت خیلی طول نمی‌کشد.
چند ثانیه بعد زنگ زدم به خواهرم، تِه‌آ. گفتم: «همینالان تراپولا بهم زنگ زد. فکر کنم توی دردسر افتاده.»خواهرم جیر کرد: «من رو از خواب ناز بیدار کردی که همین رو بهم بگی؟ داشتم یه رؤیای محشر می‌دیدم ها! خواب می‌دیدم توی یه قایق تفریحی بزرگ عروسی گرفتم. نذاشتی ببینم داماد خوش‌شانس کیه.»از جمله‌ی آخری خیلی تعجب نکردم. آخر خواهرم از تعداد پنیرهایی که من توی یخچال کَت‌وگُنده‌ام دارم هم بیشتر خواستگار دارد!ادامه دادم: «گوش کن تِه‌آ! تراپولا داشت از سرزمین موش‌های خون‌آشام زنگ می‌زد!»تِه‌آ جیر کشید: …...
اتولین و سسیلی غذای مخصوص لاک‌پشت را که آقای مانرو آورده بود، به لاک‌پشت‌ها دادند. سسیلی داستان باحالی برای اتولین تعریف کرد. داستان دربارهی پسری بود با پاهای گنده. آنقدر گنده که ازشان برای سایه‌بان استفاده می‌کرد.
بله!
می‌توانم درس‌ها را کلاً از ذهنم پاک کنم (چیزهای ناراحت‌کننده‌ای مثل مارکوس مِلدرو را هم) و تمرکزم را بگذارم روی کارهای خوبی مثل:
پیدا کردن راه‌های تازه‌ای برای عصبانی کردن خواهرم دِلیا. (خیلی راه‌های زیادی!)
کشیدن نقاشی (نقاشی‌هایی که دِلیا را عصبانی می‌کند). ها ها!
تماشای تلویزیون و خوردن ویفر کاراملی.
خوردن ویفر کاراملی و تماشای تلویزیون.
و مهم‌تر از همه...
تمرین گروه موسیقی سگ‌های آدمخوار با درِک (که بهترین دوست من و همسایه‌ی بغلی‌مان است)...
لطفا ابتدا وارد شوید.
ورود به سیستمیک حساب کاربری رایگان برای ذخیره آیتم‌های محبوب ایجاد کنید.
ورود به سیستم
