آ مثل آمبر 5 (آمبر و قانون های کلاس دوم)

نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

کمتر کودکی است که شعری از مصطفی رحماندوست از برَ نباشد یا کتابی از او در کتابخانه‌اش نداشته باشد.
رحماندوست اما این بار در تک تک شعرهای این مجموعه با خداوند بخشنده و مهربان حرف می‌زند و با زبانی صمیمی و دلنشین او را کودکانه نیایش می‌کند.

یتیم‌خانه نود و هشت بچه دارد که دختر هفده ساله جروشا ابوت،‌از همه بزرگتر است. او از صبح تا شب سر پاست تا دستورات رئیس عصبانی پرورشگاه را اجرا کند. او با همه‌ی تلخی‌ها، قلمی شیرین دارد و خوب می‌نویسد. یکی از اعضای هیئت امنای پرورشگاه تصمیم می‌گیرد او را به دانشگاه بفرستد و تنها خواسته اش اینکه جروشا برایش نامه بنویسد.

ایمی نیمی دوست جدید جودی،‌او را در انجمن اسم- من- یک – شعر – است عضو می کند. جودی آن‌قدر با ایمی صمیمی می‌شود که نمی‌تواند از او دل بکند. اما لاکی و فرانک هم که حسودی‌شان شده با جودی قهر می‌کنند. آن‌ها قرار بود با هم روی پروژه‌ی «دور دنیا در هشت روز» کار کنند، اما حالا؟… داستان پیچ خورد، نه؟

جودی دمدمی یک «انگشتر حال‌نما» جایزه می‌برد. هر کس نگین انگشتر را فشار دهد،‌ رنگ نگین عوض می‌شود و انگشتر حالش را نشان می‌دهد.

جودی می‌خواهد به کمک این انگشتر،‌ آینده‌ی دیگران را پیشگویی کند. جالب اینکه بعضی از پیشگویی‌هایش درست از آب در می‌آید!

نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

جودی دمدمی حوصله ندارد؛ حال و حوصله‌ی ریاضی را که هیچ رقم!‌به جای آقای تاد دوست‌داشتنی، معلم جدیدی آمده که به نظرش،‌هم ریاضی جودی افتضاح است و هم رفتارش!

نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

ویل در نخستین ماموریت خود به جنوبی‌ترین منطقه‌ی پادشاهی می‌رود تا تنها رنجر آنجا باشد. همه‌چیز آرام است و جز باتل، که به زودی حساب کار دستش می‌آید، همه‌ی اهالی با رنجر تازه‌وارد کنار می‌آیند. ناگهان آلیس با پیامی محرمانه از راه می‌رسد. ویل به دیدار استادانش می‌رود و می‌فهمد که این‌بار باید برای پی بردن به راز جادوگری خطرناک، در هیات نوازنده‌ای دروه‌گرد، به سرزمین‌های شمالی برود.

جین ایر دختری زیبا و جوان به عنوان معلم سرخانه به عمارت اشرافی آقای دوچستر می‌رود. خیلی زود بین این دو رابطه‌ای عاشقانه شکا می‌گیرد. اما افشای رازهایی از زندگی گذشته‌ی دوچستر و سرنوشت همسرش این رابطه را بر هم می‌زند. جین ایر از آنجا می‌رود،‌اما خاطره‌ی عشق دوچستر آسوده‌اش نمی‌گذارد.

اولین روزی است که جورج به مهدکودک می رود. پپا فکر می کند جورج خیلی کوچک است و دوست ندارد برادر کوچولویش را با خودش به مهدکودک ببرد. اما وقتی دوست هایش جورج را می بینند، خیلی ذوق می کنند و می گویند دلشان می خواهد برادری مثل جورج داشته باشند. فکر می کنی پپا دوست دارد جورج باز هم با او به مهدکودک برود؟

و بالاخره آرتمیس با بزرگ‌ترین دشمنش روبه‌رو می‌شود:
با خودش!
آرتمیس فاول دیگر از پری‌های مسلح و ترول‌های آدم‌خوار و گابلین‌های آتش‌ساز خسته شده و می‌خواهد همه‌ی کارهای خلافش را کنار بگذارد. ولی درست همین حالا مادرش سخت بیمار شده و او باید داروی مادرش را از چنگ یک تبهکار بیرون بیاورد.

اسمش چیه؟ مجموعه‌ای است از 52 شعر. این سروده‌ها مثل هیچانه‌ها، تخیلاتی آهنگین‌اند که برمبنای ویژگی‌های بازی‌های کودکانه و برای رشد و سامان بخشیدن به تخیل بی‌مرز خردسالان و درک بهتر آنها از هستی و آفریده‌ها سروده شده‌اند.

توماس وارد بیش از دو سال با موجودات دنیای تاریکی مبارزه کرده است. او شاگرد محافظ بوده و با خطراتی عجیب برخورد کرده و زنده مانده است. این‌بار چشم خونی منطقه را تهدید می‌کند و هر چیزی را که سر راهش قرار بگیرد، از بین می‌برد. توماس باید پیش استاد پرتوقع و سختگیز دیگری مهارت‌های رزمی را فراگیرد. اما آیا او می‌تواند از پس خشم‌خونی برآید؟

حال که صلحی زمین گیرکننده، توپچی های باشگاه توپ را به کاهلی و بی عملی کشانده است، رئیس باشگاه، طرحی هیجانی را مطرح می کند: “فتح ملکه ی آسمان شب برای اولین بار و برقراری ارتباطی مستقیم میان زمین و ماه از طریق ارسال یک پرتابه به ماه”. پیشنهادی که بانگ و آواهای تشویق اعضای باشگاه و مردم آمریکا را سبب می شود و شوری بی سابقه به آن ها می بخشد.

حین طراحی عملیات پرتاب خمپاره، یک مرد فرانسوی از طریق ارسال تلگراف، پیشنهاد جایگزین پرتابه ای استوانه – مخروطی را به جای سفینه ی کره سان می دهد و از حضور خود در این پرتابه سخن می گوید.

بوگندو، چندش آور، حال به هم زن!
استینک در نمایشگاه حال به هم زن موزه ی علوم، از ماشین استفراغ و دستگاه آروغ سنج دیدن می کند. او در میان آن همه بوی گند، می فهمد که دماغش حرف ندارد و حس بویایی اش معرکه است!
استینک حالا می خواهد مثل بهترین دوستش سوفی در مسابقه‌ی بوگندوترین کتانی شرکت کند، اما مگر برنده شدن در چنین مسابقه ای به این سادگی هاست؟

هدف از انتشار مجموعه کتاب‌های خودم می‌خوانم ترویج کتاب‌خوانی، افزایش لذت خواندن و ایجاد عادت به مطالعه در کودکان است.

نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

هدف از انتشار مجموعه کتاب‌های خودم می‌خوانم ترویج کتاب‌خوانی، افزایش لذت خواندن و ایجاد عادت به مطالعه در کودکان است. نوسوادانِ کلاس اول، به تدریج که خواندن را می‌آموزند و با شکل حروف و صداها و کلمه‌ها آشنا می‌شوند؛ خواند توانست نوشته‌های ساده‌ی غیردرسی را هم بدون کمک گرفتن از دیگران می‌خوانند.

دنیای پپا 33 (پپا آشپزی می کند) سی‌وسومین جلد از مجموعه‌ی «دنیای پپا» است. کودکان خردسال با مطالعه‌ی این کتاب، با شخصیت‌های داستانی خانواده‌ی پپا همراه می‌شوند تا آشپزی و همکاری کردن را تمرین کنند.

اتل‌متل ترانه،‌ شعرهای کودکانه مجموعه‌ای از اشعار خیال‌انگیز و کودکانه است. شاعران این مجموعه کوشیده‌اند تا دریچه‌ی چشم کودکی کنجکاو به واقعیت‌های تلخ و شیرین و عجیب و غریب دوربرشان نگاه کنند.

جودی عاشق کتاب‌های کارآگاهی و حل معماهای پلیسی است. حالا هم آقای چیپس، سگ اداره‌ی پلیس گم شده و جودی شک ندارد که دست دزدهای بین‌المللی در کار است.

جودی تصمیم می‌گیرد با دوست‎هایش یک گروه کارآگاهی تشکیل دهد و دست دزدها را رو کند. او برای این کار یک نقشه‌ی معرکه کشیده…

می‌می‌نی سفارش‌های مادرش را از یاد می‌برد و در شلوغی خیابان مقابل فروشگاه اسباب‌بازی می‌ایستد و گم می‌شود. حالا می‌می‌نی باید چه کار کند؟

گودرز می‌خواهد مرا از رفتن باز دارد. شبرنگ سم به زمین می‌کشد. گیو دنبالم می‌آید: «بگذار همراهت باشم…»

دیگر نمی‌شنوم. سوار بر شبرنگ دیوار باد و خاک را می‌شکافم و می‌تازم. پاره آتشی چون تیر چهره‌ام را نشانه گرفته است. سپر بر سر می‌گیرم و می‌غرّم: «برو،‌تندتر برو!‌ تو با سیاوش از آتش گذشتی،‌ از دروازه‌های دژ اهریمن هم می‌گذری.»

مثل نامه‌ای ولی

توی هیچ پاکتی

جا نمی‌شوی

جعبه‌ی جواهری

قفل نیستی ولی

وا نمی‌شوی

مثل میوه خواستم بچینمت

میوه نیستی، ستاره‌ای

از درخت آسمان جدا نمی‌شوی