بستنی‌های جیووانی در شهر بهترین‌اند. برای همین، کوفسکی همیشه بستنی محبوبش را که یک توپ شکلات و یک توپ لیمو باشد، از او می‌خرد. یک روز جیووانی صورتک آفریقایی عجیب‌وغریبی هدیه می‌گیرد و از همان موقع اوضاع بی‌ریخت می‌شود: دستگاه قهوه‌ساز می‌ترکد و بستنی‌ساز خراب می‌شود. جیووانی می‌گوید همه‌اش زیر سر همین صورتک است. اما شمّ کارآگاهی کوفسکی فوری تشخیص می‌دهد که کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه است...
بستنی‌های جیووانی در شهر بهترین‌اند. برای همین، کوفسکی همیشه بستنی محبوبش را که یک توپ شکلات و یک توپ لیمو باشد، از او می‌خرد. یک روز جیووانی صورتک آفریقایی عجیب‌وغریبی هدیه می‌گیرد و از همان موقع اوضاع بی‌ریخت می‌شود: دستگاه قهوه‌ساز می‌ترکد و بستنی‌ساز خراب می‌شود. جیووانی می‌گوید همه‌اش زیر سر همین صورتک است. اما شمّ کارآگاهی کوفسکی فوری تشخیص می‌دهد که کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه است...
درباره‌‌ی داسی دایناسی 13 (گرگیناسور)
يه حيووني مي‌خوام که نباشه اسباب‌بازي بياد توي اتاقم با من بشه هم‌بازي داسي‌دايناسيِ سبزِ کوچولو از اسباببازيهايش خسته شده است. او فکر مي‌کند اسباببازيهايش تکراري هستند و جان ندارند. براي همين پايش را مي‌کند توي يک کفش که بابي‌ناسور و مامي‌دايناسي برايش يک حيوان خانگي بياورند. آن هم چي؟ يک سگ به اسم گرگيناسور.
خَر… خَر… خَربزه نه خَره و نه بُزه یه میوه‌ی شیرینه پوستش یه‌کم چروک و چین‌واچینه توی دلش تُخمه‌ی دون‌دون داره فَت و فراوون داره! و یک‌عالمه شعر و ترانه‌ی جذاب، شیرین و خواندنی که کودکان را با میوه‌های خوشمزه آشنا می‌کند. کی فکرش را می‌کرد که خرمالو، طالبی و گلابی هم شعر داشته باشند
اندی و تری خانه‌درختی بیست‌و‌شش‌طبقه‌ی باحالشان را سی‌و‌نه طبقه کرده‌اند. یک ترامپولین بدون تور محافظ اضافه کرده‌اند، آبشار شکلاتی، آتشفشان فعال بدون گدازه برای برشته‌کردن مارشمالوهای خوشمزه‌شان، باغ‌‌وحش بچه‌دایناسورها، موزه‌ی اگه جرأت داری باور نکن، فیلی بوکسور به نام آقای خرطومکس و کلی چیزهای باحال دیگر. اما مهم‌ترینشان طبقه‌ای فوقِ سری است که تری هنوز ساختش را تمام نکرده … طبقه‌ای که قرار است اتفاق‌هایی عجیب تویش بیفتد.
خبرِ بد؟ دنیا داره به آخر می‌رسه.
و خبرِ خوب؟ چهار سابقه‌دار برگشته‌ن که دنیا رو نجات بدن. خْب شاید اون‌ها مجبور باشن یه موشک قرض بگیرن... اما جدی‌جدی این ماجرا چقدر بیخ پیدا می‌کنه؟ چقدر؟ خیلی‌خیلی زیاد!
دستباف یک بازی استراتژیک، تماماً ایرانی و با موضوع قالی‌بافی است. در این بازی، هر بازیکن در نقش یک قالیباف و در کارگاه قالی‌بافی شهر خود، مشغول به کنارهم قراردادن نگاره‌های مختلف می‌باشد. بازیکنان بعد از حضور در بازار و خرید کلاف‌های رنگی و مدیریت صحیح آنها وهمچنین استفاده به موقع از ابزار و البته کمی شانس، باید کلاف‌های به دست‌آمده را تبدیل به لچک و ترنج کرده و بعد از تکمیل دارهای قالی دستباف خود، آنها را فروخته و بر اساس ترکیب رنگ و کیفیت قالی‌ها، امتیاز کسب کنند. اگر تجربه بازی‌هایی مانند جالیز و کاروبار که از مکانیزم‌های حول محور مزایده و خرید برخوردارند، برایتان دلچسب بوده و به دنبال یک بازی با موضوعی ایرانی هستید که در یک دورهمی خانوادگی و دوستانه به رقابت با عزیزانتان بپردازید و یا ازعلاقمندان به بازی‌های استراتژیکی هستید که ترکیبی از شانس و مهارت در بازی‌ها برایشان خوشایند است و همچنین عواقب تصمیم‌ها و انتخاب‌های لحظه‌ای شما را به وجد می‌آورد، دستباف را به شما پیشنهاد می‌کنیم.
«بیشتر شبیه یه سایه‌ی بزرگ و سیاه بود. تنها چیزی که تونستم واضح ببینم، دست‌هاش بود، دو تا دست اسکلتی و لاغر. داشتند با انگشت من رو نشون می‌دادن. یه چیزی هم ازشون چکه می‌کرد. یه چیزی شبیه... شبیه خون! خواستم فرار کنم که دست‌ها بالای سرم پیچ‌وتاب خوردن و انگار طلسم شده باشم، دیگه نتونستم تکون بخورم. همون‌جا سرِ جام میخکوب شدم. بعد یکی از دست‌ها مثل برق پرید جلو و گلوم رو گرفت. خیلی وحشتناک بود. همون لحظه رعدوبرقِ وحشتناکی زد و تونستم صورت ترسناک و رنگ‌پریده‌ش رو ببینم. خنده‌ش مو به تنم سیخ کرد....
به نظر فردی ترسناک‌تر از سید مالون کسی نیست. حالا همین سید مالون دارد می‌آید سراغ فردی. خوشبختانه فردی یک نقشه دارد:
چشم‌های اشعه لیزری
پارمیدا خَم شد و توی چاه را نگاه کرد. دستی از پشت هُلش داد. پارمیدا با سر توی چاه افتاد. درِ چاه بسته شد. پارمیدا دست‌وپازنان سقوط کرد و افتاد توی آبِ سردی که تهِ چاه بود و با سر رفت زیرِ آب و بیرون آمد. تمام تنش از ترس و سرما می‌لرزید.
یک‌دفعه دستی مچ پایش را گرفت. پارمیدا وحشت‌زده پایش را کنار کشید و عقب‌عقب رفت و به دیواره‌ی گِلی چاه چسبید. آب قُلقُلی کرد و جسد دختری با موهای بلند و سیاه بیرون آمد. صورت دختر کبود شده بود و شکمش باد کرده بود.
این قیافه‌ی مامان و بابا بود وقتی بهشان گفتم این هفته تعطیلات میان‌ترم است. دوست‌هایم همه یا رفته‌اند سفر یا گرفتار یک کارهایی‌اند و من هم چون نمی‌خواهم دِلیا بهم امر و نهی کند، کلی کار باحال برای خودم پیدا کرده‌ام بکنم؛ کارهایی مثل نقاشی کشیدن، بازی کردن و ساختن هیولا از کرک. (چون هر کسی یکی از این هیولاها لازم دارد دیگر، نه؟)
دوقلوهای همسان، ژن‌های کاملاً یکسانی دارند. توی دوروبری‌هایتان آدم‌های دوقلو سراغ دارید؟ می‌توانید آن‌دو را از هم تشخیص بدهید؟
اگر دانشمندان نسخه‌ای شبیه‌سازی‌شده از شما بسازند، ژن‌های یکسانی خواهید داشت و درنتیجه، شبیهِ همدیگر خواهید بود، درست مثلِ دوقلوهای همسان.
بهترین اختراع دنیا چیست؟ تا حالا از آن «لحظه‌هایی که ایده‌ی قشنگی در ذهنت جرقه می‌زند» داشته‌ای؟ شاید این ایده به نظر خیلی رؤیایی باشد، اما آیا می‌توانی یک آسمان‌خراش را وزن کنی یا مثل یک اَبَرقهرمان جَست بزنی؟
با الگوگرفتن از ذهن‌های درخشان تاریخ، با ما در سفری هیجان‌انگیز به جهان علم و دانش و دنیای اطرافت همراه شو.
این کتاب با نقاشی‌های معرکه، ایده‌های باحال و اظهارنظرهای جنجالی به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد.
آهی کشیدم و گفتم: «هیچ‌جا سوراخ‌موشِ خودِ موش نمی‌شه.» دیروقت بود و از اینکه برگشته بودم خانه خوشحال بودم.
ولی وقتی از راه‌پله‌ی جلویی خانه بالا رفتم، فوری فهمیدم یک جای کار می‌لنگد.
چرا درِ خانه باز بود؟ من که صبح قفلش کرده بودم. و چرا چراغ طبقه‌ی بالا روشن بود؟ من وقتی از خانه بیرون می‌روم، همیشه همه‌ی چراغ‌ها را خاموش می‌کنم.
نوکِ‌پنجه نوکِ‌پنجه جلو رفتم و ساکت و بی‌سروصدا رفتم توی خانه. از راهروی تاریک گذشتم. کنار درِ آشپزخانه ایستادم و یواشکی سر و پوزه‌ای آب دادم. درِ یخچال چارطاق باز بود!
چه بدشانسی گنده‌ای! وقتی رفتیم مدرسه، دوشیزه‌پُشت‌پَرپَری خیلی‌خیلی ناراحت بود. «بچه‌ها! من یک خبر بد دارم. گردنبند عزیزم، همان گردنبند قدیمی که برای روز عروسی در نظر گرفته بودم … گم شده!» انجمن مخفی برنامه‌ریزی عروسی، بعد از مدرسه، در لانه‌درختی ما یک جلسه‌ی فوری برگزار کرد. حالا ما کارآگاهان مخفی برنامه‌ریزی عروسی بودیم.
خل گفت: «اوه اوه! نگاه کن چل. چه رنجی اومد پیش ما. یه رنج خیلی گنده اومد. می‌بینی چه چشم‌هامون رو می‌سوزونه؟»چل سرفه کرد. شبیه وقت‌هایی که ماهی را با تیغ خورده بود و گفت: «آره خل. آره. توی گلومون هم رنج سوزشی اومده. می‌بینی دیگه هیچی و هیچی هوا نیست. فقط رنج سوزشی هست اینجا توی این ابر.»و آن‌وقت همان‌طور که روی یک پا ایستاده بودند، چشم‌هایشان را بستند و سرفه کردند. دیگر هیچ کلمه‌ای نمی‌توانستند بگویند. همان‌طور روی یک پا شبیه لک‌لک ایستاده بودند و رنج می‌کشیدند. خل قاتی سرفه‌هایش یک چیزی گفت ...
آن روز صبح عجب وضع شلم‌شوربایی جلوی دفترِ روزنامه‌ام درست شده بود! وقتی از ایستگاه مترو بیرون آمدم، ده‌ها موش با سر و پنجه‌های جورواجور دیدم که همه‌جای خیابان ایستاده بودند. همه‌شان پوزه‌هایشان را بالا گرفته بودند و زل زده بودند به پنجره‌ی دفترِ من! جمعیت با هم نعره می‌زدند:
«استیلتُن! بیا بیرون! استیلتُن! بیا بیرون!»
اوه! اوه! یک حسی بهم می‌گفت این موش‌ها برای امضاگرفتن از من آنجا جمع نشده‌اند.
خوشبختانه هیچ‌کدامشان من را نشناخت. آخر می‌دانید که... استیلتُن منم. جرونیمو استیلتُن!
سوسک‌ها آن‌قدر تنوع دارند و رنگارنگ‌اند که شاید باورتان نشود؛ یک‌چهارم کل گونه‌های جانوری شناخته‌شده در جهان سوسک‌‌اند! درحال‌حاضر، زیست‌شناسان حدود 400هزار گونه سوسک روی کره‌ی زمین یافته‌اند، اما به گمان بعضی این تعداد بیش از دو میلیون گونه است.
چند تا سوسک بامزه:
سوسک سرگین‌غلتان شاخ‌دار می‌تواند بیش از هزار برابر وزن خودش را هل بدهد.
در بخش پرونده‌های عجیب، مرموز و خیلیسخت، کارآگاه سیتو و سروان چین‌می‌ادو منتظر نشسته‌اند تا پرونده‌ی جدیدی بگیرند و ذره‌بین‌هایشان را به کار بیندازند. سروان روی یک تشکچه مدیتِیشِن می‌کند. مدیتیشن یعنی آدم مغزش را کاملاً خالی کند و به هیچ‌چیزی فکر نکند. کارآگاه هیچ‌وقت نتوانسته معنی مدیتیشن را درست بفهمد، چون همیشه توی سرش پر از فکرهای مهم است. همین الان هم که دارد دانشنامه‌ی کارآگاه‌های بزرگ را نگاه می‌کند - بدون اینکه حتی یک کلمه‌اش را بخواند- فکرش درگیر مسائل خیلی‌مهمی است: یک مرغ بریان بر...
سمانی و سمیلی، خرگوش‌های دوقلوی بامزه‌ای هستند که می‌خواهند توی هر کاری سَرَک بکشند؛ برای همین هم خیلی وقت‌ها دردسر می‌سازند. تورک‌ریزه، خارخارو، قوری‌قوری و مولی دوستان آنها هستند و با هم ماجراهای خنده‌دار و جالبی دارند. با اینکه خرابکاری‌های آنها بزرگترها را عصبانی می‌کند، اما انگار نتیجه‌اش آنقدرها هم بد نیست!
در بازی هیجان انگیز پایاپای، بازیکنان در نقش تاجرانی قهار هستند که در یک بازار شلوغ و پر سر و صدا به دنبال کالای مورد نیاز خود می‌گردند. بازیکنان باید بدون در نظر گرفتن نوبت، به دنبال یک معامله‌ی پایاپای با دیگر تجار، مدام کالای مورد نیاز خود را اعلام و نهایتا با جا به جا کردن کارت‌های دستشان با کارت‌های دیگر بازیکنان، تمام کارت‌های یک محصول را جمع‌آوری کنند. محصولاتی مانند انار، پسته، زعفران، فرش و.... با اتکا به قدرت ذهن خوانی و توانایی مدیریت کارت‌های خود می‌توانید در این بازی برنده شوید. همچنین با اضافه شدن کارت‌های امین‌التجار و داروغه نیز می‌توان به اشکال دیگری پایاپای را بازی کرد.
یک بازی کارتی با سبک نقش مخفی است که بازیکنان در رقابت با یکدیگر، تلاش می‌کنند تا با ساخت جذاب‌ترین و بهترین شهر به بهترین حکمران در قلمرو پادشاهی تبدیل شوند. در هر دورِ بازی، هر بازیکن یک نقش را انتخاب می‌کند تا از قابلیت ویژه‌ی آن نقش در طول آن دور از بازی استفاده کند. هر بازیکن، ساخت و ساز شهر خود را با بازی کردن کارت سازه‌ای که در دست دارد، پیش می‌برد. در انتهای بازی امتیازی هم ارزش با هزینه‌ی آن کارت به دست می‌آورد. زمانی که یک بازیکن بتواند هفتمین سازه را در شهرش بسازد بازی به پایان می‌رسد. بازیکنی که بیشترین امتیاز را کسب کرده، به عنوان برنده‌ی بازی و بهترین حکمران قلمرو شناخته می‌شود.در هر دور از بازی، هر بازیکن یک نقش را انتخاب می‌کند تا از قابلیت ویژه آن نقش در طول آن دور استفاده کند. هر بازیکن ساخت و ساز شهر خود را با بازی کردن کارت سازه‌ای که در دست دارد، پیش می‌برد، و در انتهای بازی امتیازی هم ارزش با هزینه آن کارت را بدست می‌آورد.
انتشارات هوپا کتاب کتابخانه ی نیمه شب را منتشر کرده است:
خلاصه ای از کتاب کتابخانه ی نیمه شب:
جایی در فاصله‌ی میان مرگ و زندگی، کتابخانه‌ای هست که داستان زندگی آدم‌ها را در خود جای داده؛ فکر کنید که پا به چنین کتابخانه‌ای می‌گذارید و می‌توانید یکی از این زندگی‌ها را برای زیستن انتخاب کنید. اگر می‌شد گذشته را عوض کرد یا آدم دیگری شد و به‌جای فرد دیگری زندگی کرد، آیا زندگی الانتان را کنار می‌گذاشتید؟ فکر می‌کنید اگر زندگی آدم دیگری را تجربه می‌کردید یا اگر می‌توانستید انتخاب کنید آدم دیگری باشید چه می‌شد؟
این درست وضعیتی است که نورا در آن قرار می‌گیرد. او می‌تواند انتخاب کند که زندگی‌اش را با زندگی دیگری عوض کند؛ شغل دیگری پیدا کند، گذشته و شکست‌هایش را از نو بسازد و رؤیاهای کودکی‌اش را زنده کند. نورا در این سفر افسون‌گر به درون خودش برمی‌گردد و آنچه را به زندگی‌اش معنا داده می‌کاود و در هزارتویی از قصه و زندگی‌های دیگر غرقمان می‌کند.
- برنده‌ی جایزه‌ی مخاطبان وب‌سایت گودریدز سال 2020
- پرفروش‌ترین رمان سال به انتخاب نیویورک تایمز
قورتش‌بده دولا شد و مرد را تکان داد. اما باز هم مرد بلند نشد. قورتش بده رفت سراغ یک زن و او را هم تکان داد و صدایش کرد. اما زن هم تکان نمی‌خورد. جواب قورتش‌بده را هم نداد. قورتش‌بده باز رفت سراغ یک نفر دیگر و یکی دیگر... و هر کسی که توی خیابان افتاده بود روی زمین. اما هیچ‌کدام بلند نشدند. قورتش‌بده با خودش فکر کرد شاید... شاید... آنها مرده باشند؟ تقصیر قورتش‌بده بود! قورتش‌بده آنها را کشته بود. قورتش‌بده‌ی قاتل! قورتش‌بده داد زد: «نه! نه!...» «من هیچ‌کسی را نکشتم... من هیچ‌کسی را نکشتم...»...
آماده باشید که از خنده منفجر شین. آخه قراره توی شهر، بَدترین موجودات، بهترین کارها رو بکنن.
اون هم با خنده‌دارترین روش‌های ممکن.
با بدها همراه باشید، تا با عضوِ عجیب‌و‌غریب و جدیدِ دار و دسته‌شون، کارهای خوب و مرموز بیشتری انجام بدهند.
حتی پلک هم نزنید؛ چون‌که شاید یه موجود خیلی شرور ترتیبشون رو بده و... پِخ پِخ!
وقتی صدای پای نگهبان به حد کافی نزدیک شد، گفت: «سوپی رو که ازتون خواستم، برام آوردین؟» بعد به نگهبان یادآوری کرد: «من به خمیر نون حساسیت دارم.» البته دروغ می‌گفت. «و میوه هم بهم نمی‌سازه!» صدای غرولند بلندی از راهرو شنید و بعد نگهبان گفت: «عقب وایسا دختره‌ی نادون!» زانو زد تا دریچه‌ی پایینِ در را باز کند و...
اسم من «مارکوس» است. تا شب جشن‌تولد سیزده‌سالگی‌ام، پسری معمولی بودم. تا اینکه مامان و بابایم راز بزرگ، وحشتناک و خانمان‌براندازی را برایم رو کردند! گفتند «نیمه‌خون‌آشام» هستند! و من هم به‌زودی به یک موجود «نیمه‌خون‌آشام» تبدیل می‌شوم. عجب کابوسی!
لطفا ابتدا وارد شوید.
ورود به سیستمیک حساب کاربری رایگان برای ذخیره آیتم‌های محبوب ایجاد کنید.
ورود به سیستم
