بچه‌ها سرزنشم می‌کنند، می‌گویند زیادی ریزبینم، همیشه موفق می‌شوم، سخت می‌گیرم و دنبال بهترین‌ها هستم. انگار که این‌ها چیزهای بدی‌اند! همه‌اش هم به‌خاطر این است که من یک نابغه‌ی تمام‌عیارم و بدبختانه هرجا می‌روم، خبر نابغه بودنم زودتر از خودم به آنجا رسیده است.
میلیسنت مین، دختر یازده‌ساله‌ی چینی، نابغه است. شاید فکر کنید نابغه‌ها باید زندگی هیجان‌انگیزی داشته باشند. اما میلیسنت این‌طور فکر نمی‌کند. همین نابغه بودن باعث شده که همه از او فراری باشند و هیچ دوستی به جز مادربزرگش نداشته باشد. حالا قرار است مادربزرگ به شهر دیگری سفر کند و خیلی زود میلی تنهای تنها خواهد شد. تازه مجبور می‌شود به استنفورد، پسر خنگی که ازش متنفر است درس خصوصی بدهد. اگر میلیسنت بتواند جایزه‌هایش را قایم کند، به استنفورد باج بدهد، حرف‌های مادربزرگش را نشنیده بگیرد و همه‌ی دروغ‌هایش را جفت‌وجور کند، شاید! شاید بتواند برای اولین‌بار در زندگی‌اش یک دوست پیدا کند! اما آیا همه‌چیز آن‌طور که می‌خواهد پیش می‌رود؟
پوملو، فیل فیلسوفِ صورتی، هنوز خوب دنیا را ندیده بود. یک روز صبح دلش خواست ببیند دور و بَرش چه خبر است!
اولش افتاد توی قوریِ آشپزخانه! بعد هم لنگه‌جورابی را دید که توی اتاق افتاده بود.
پوملو نمی‌دانست جوراب چیست؟ فکر کرد یک تونل تنگ و کوتاه است!!! رفت توی تونل... بو میداد!!
پوملو فیل صورتیِ کنجکاو و متفاوتی بود. او گشت و گشت و با چیزهای ناشناخته‌ی زیادی آشنا شد.
اگر تو هم دوست داری با دنیای ناشناخته‌ها آشنا شوی، خرطومِ پوملو را بگیر و همراه او برو به دیدن ناشناخته‌ها...
مامان گفت برایش مثلِ روز روشن بوده که من توی خانه‌ی آنها قشقرق به پا می‌کنم. بابا هم بهم گفت ای پنیِ قشقرق و یکی از آن خنده‌های غازی‌اش را سر داد. دیسی هم گفت:
همه‌اش تقصیرِ توئه، پنلوپه جونز! تو یه ابلهِ تمام‌عیاری!
گفتم: «من ابله نیستم. من قربانیِ شرایط شده‌ام.»
زندگی جناب تام بهتر از این نمی‌شد!
حالا یک تختخواب گرم و نرم برای شب‌های سرد داشت،
و یک استخر شنای خنک برای روزهای گرم!
هر وقت دیر به خانه بر می‌گشت، یک نفر نگرانش می‌شد
و هر وقت تا لنگ ظهر می‌خوابید یا کمی ناخوش بود، یک نفر صبحانه‌اش را برایش به رختخواب می‌آورد.
جناب تام ترجیح می‌دهد بعدازظهرها توی تختش دراز بکشد
کمی بعد آنجلا خوابش برد و جنابِ تام هم شروع کرد به گشت‌وگذار روی شن‌های ساحل.
یک قلعه آن‌نزدیکی‌ها بود.
از بالای آن می‌شد منظره‌ی زیبای ساحل را تماشا کرد.
جنابِ تام تصمیم گرفت زمین را بکَنَد و گنج پیدا کند.
و پیدا هم کرد، آن هم یک عالمه!
جمشید خانیان، نویسنده‌ی پرکار و پرافتخار اهل آبادان، در کتاب در یک ظهر داغ تابستان دختری از بصره آمد داستان عاشقانه‌ای پرشور را روایت می‌کند که سه نوجوان هر یک به طریقی با آن درگیر هستند. آنها که همگی در یک محله و در همسایگی یکدیگر زندگی می‌کنند، به صورت همزمان عاشق دختری می‌شوند که طی اتفاقاتی به همراه خانواده‌ی خود به‌تازگی در محله‌ی آنها ساکن شده است.
دوقلوهای دانشمند 1 (نیک و تسلا در آزمایشگاه برق فشار قوی)
نیک و خواهرش، تسلا، عاشق علـم‌اند، برای همین هـر روز با چالش جدیدی روبه‌رو می‌شوند. بعد از اینکه پدر و مادرشان به‌طرز مرموزی ناپدید می‌شوند، آن دو به خانه‌ی عموی نابغه‌شان می‌روند که مخترعی همه‌کاره است. نیک و تسلا در آزمایشگاه عمو نیوت دست به ماجراجویی می‌زنند و ابزارهایی جالب و کاربردی می‌سازند...
عصیانگران اتحادیه‌ای از اعجوبه‌ها هستند -انسان‌هایی دارای توانایی‌های برتر- که از دل خرابی‌های تمدنی فروریخته برخاسته‌اند و صلح و نظم را از زیر سلطه‌ی آشوب دوباره برپا ساخته‌اند. آنها به عنوان قهرمانان عدالت، به نماد امید و دلاوری برای همگان تبدیل شده‌اند... مگر برای اشراری که موجبات سقوط آنها را فراهم آورده‌اند.
نُوا برای نفرت از عصیانگران دلیل خاص خودش را دارد و در پی انجام مأموریتی انتقام‌جویانه علیه ایشان است. به هدفش که نزدیک می‌شود، با آدرین آشنا می‌شود، جوانی از اعضای عصیانگران که به عدالت -و به نوا- اعتقاد دارد. اما نوا با شروری عهد وفاداری دارد که قادر است هر دو را نابود کند.
بابک و باران همچنان دنبال ماجراجویی هستند. مزقون هم که روبه‌راه است و آماده‌ی یک سفر هیجان‌انگیز دیگر. در سفر سوم، بابک و باران به دیدن بتهوون می‌روند. آنها در این سفر متوجه می‌شوند که بتهوون دارد برای سمفونی سومش تمرین می‌کند و قرار است این سمفونی را در حضور یکی از مارشال‌های بزرگ ناپلئون اجرا کند، اما نیاز به ویولنیست دوم دارد. بابک هم که قبلاً از جناب باخ یک ویولن هدیه گرفته، خب... چه شانسی از این بالاتر! هر کسی که عاشق موسیقی باشد چنین فرصتی را در هوا می‌قاپد. اگر‌چه نوازندگی برای استاد سختگیری مثل بتهوون چالش‌های خودش را دارد، اما بابک هم کسی نیست که به‌سادگی عقب بکشد، چون باری همیشه هوای او را دارد. البته این بار باران، به‌جز کمک به بابک، با خلاقیتش به جهان موسیقی هم خدمت بزرگی می‌کند.
کاوشگر قطب موهای کم‌پشت بی‌حالتش را صاف کرد و کلاه هلالی‌اش را دوباره روی سرش گذاشت.
«من رو یک ماه توی وان چسب خوابونده بود، با یک صاعقه جون گرفتم و زنده شدم.»
لبخندی زد و دندان‌های سبز جلبک‌گرفته‌اش نمایان شد.
یکهو دیدمش. آنجا بود. از کوله‌پشتی‌ام آمده بود بیرون و به بدنش کش‌وقوس میداد و خودش را می‌تکاند تا از شرّ گردوخاکی که پوشانده بودش، خلاص شود. باورم نمی‌شد! چی بود؟ آدم‌فضایی؟ جن؟ یا... هیولا؟ نمی‌دانستم چه بگویم، ولی از بس حیرت کرده بودم، نمی‌توانستم دهانم را ببندم.
ـ چه‌ا‌ت شده بچه‌جان؟ چرا این‌جوری نگاهم می‌کنی؟ کتاب داری؟ کجاست؟ چند تا داری؟ بخوانیم؟ اسم من پَتی‌پَن است، ولی دوست‌هایم بهم می‌گویند آقای پتی‌پن. هیولای کتابم. اسم تو چیست؟
ـ ها... آ... آ... آ... آگوس پیانولا!
من می‌خواهم برای اولین‌بار جشنواره‌ی شکوفه‌انگیز مدرسه‌جغدی بالا‌درختی راه بیندازم. خیلی بال‌بالی می‌شود! برنامه‌های جالبی داریم.شیرین‌کاری، شیرینی‌پزی، مسابقه‌ی لباس‌های خوشگل و مسابقه‌ی نقاشی …
اما فقط یک هفته وقت دارم. چطوری باید تا آن‌وقت این‌همه کار را تمام کنم؟
بعد از آن جنابِ تام همیشه توی حمام بود... آب‌بازی می‌کرد، خودش را خشک می‌کرد و موهایش را برس می‌کشید.
آنجلا از پشت در سروصدایش را می‌شنید که داشت سشوار می‌کشید، آب‌نمک قرقره می‌کرد، موهایش را شانه می‌زد و خودش را تروتمیز می‌کرد.
یک‌دفعه چشمش به زنی افتاد که با چادری سفید رویش را محکم پوشانده بود. چشم‌های زن برق می‌زد و بینی بزرگ و گُلی‌اش از صورتش بیرون زده بود. نرگس از ترس جیغ کشید، پایش لرزید و از بالای پله‌ها افتاد پایین. زن مثل سایه‌ای شناور از کنارش گذشت و از پله‌ها بالا رفت. نرگس جیغ کشید: «تو کی هستی؟ کجا می‌ری؟» و دستش را دراز کرد وچادر زن را گرفت و کشید. چادر روی زمین افتاد. هیچ‌کس میان چادر نبود
اُتولین براون و بهترین دوستش، آقای مانرو، معمولاً از هم جدا نمی‌شوند... اما آقای مانرو مخفیانه رفته است نروژ تا ترول پشمالوی خیلی پاگنده‌ی دندان کج و معوجی را پیدا کند. اُتولین با زیردریایی، هواپیمای دریایی و حتی قایق می‌رود دنبالش تا قبل از اینکه آقای مانرو تک و تنها با ترول ترسناک تروندهایم رودررو شود او را پیدا کند.
سلام! من آگوس پيانولا هستم و اگر احياناً تا حالا افتخار آشنايی باهام را پيدا نکرده‌ايد، بايد خدمتتان عرض کنم که با چند تا هيولا زندگی می‌کنم. همه‌چيز داشت به خوبی و خوشی پيش می‌رفت، تا اينکه سروکله‌ی دکتر بروت خبيث و نقشه‌های بدجنسانه‌اش پيدا شد.
اين بار، يک دوره مسابقات بازی‌های روميزی ترتيب داده تا همه‌ی جايزه‌ها را، البته با دوز و کلک، مال خودش کند. باز خوب است که هيولاها را داريم تا جلوی دکتر بروت را بگيرند و نگذارند کاری از پيش ببرد.
درباره‌‌ی داسی دایناسی 6 (موهای جنگلی)
من نمي‌آم باباجون! دوست‌ندارم مهموني خسته شدم از بس كه بردي من‌و سلموني داسي دايناسي سبز كوچولو موهايش بلند شده است. اگر آنها را كوتاه نكند، مامان و بابا او را به مهماني نمي‌برند.
چند ثانیه بعد زنگ زدم به خواهرم، تِه‌آ. گفتم: «همینالان تراپولا بهم زنگ زد. فکر کنم توی دردسر افتاده.»خواهرم جیر کرد: «من رو از خواب ناز بیدار کردی که همین رو بهم بگی؟ داشتم یه رؤیای محشر می‌دیدم ها! خواب می‌دیدم توی یه قایق تفریحی بزرگ عروسی گرفتم. نذاشتی ببینم داماد خوش‌شانس کیه.»از جمله‌ی آخری خیلی تعجب نکردم. آخر خواهرم از تعداد پنیرهایی که من توی یخچال کَت‌وگُنده‌ام دارم هم بیشتر خواستگار دارد!ادامه دادم: «گوش کن تِه‌آ! تراپولا داشت از سرزمین موش‌های خون‌آشام زنگ می‌زد!»تِه‌آ جیر کشید: …...
سمانی و سمیلی، خرگوش‌های دوقلوی بامزه‌ای هستند که می‌خواهند توی هر کاری سَرَک بکشند؛ برای همین هم خیلی وقت‌ها دردسر می‌سازند. تورک‌ریزه، خارخارو، قوری‌قوری و مولی دوستان آنها هستند و با هم ماجراهای خنده‌دار و جالبی دارند. با اینکه خرابکاری‌های آنها بزرگترها را عصبانی می‌کند، اما انگار نتیجه‌اش آنقدرها هم بد نیست!
با مومی‌ترول‌ها آشنا شوید! جانورهای گِرد و کوچکِ افسانه‌ای و بامزه که مثل اسب‌آبی پوزه‌ی کشیده دارند. اما اسب آبی نیستند! مومی‌ترول‌ها در روزگاران گذشته توی خانه‌ی آدم‌ها و کنار پریانِ خانگی، پشت بخاری زندگی می‌کردند. اما الآن زندگی‌شان عوض شده. ماجراهای جالب و هیجان‌انگیزشان را بخوانید.
چه بلایی سر آقای مار اومده؟ واقعاً رفته توی دارودسته‌ی ارباب تاریکی؟
آقای مار چطوری صاحب این نیروهای خَفَنمَفَن و شیطانی شده؟
انگاری بقیهی رفقا هم چیزی نمی‌دانند، البته مثل همیشه... مأمور روباه که شاخ همه‌ی خفن‌هاست، از بقیه بیشتر می‌دونه!
فعلاً که مار حسابی رفته توی پوست شیطون
و مثل تمام اونهایی که قدرت‌های شیطانی دارند، یه شنل سیاه کشیده روی کله‌اش
درباره‌‌ی داسی دایناسی 8 (پارچ شیشه ای)
داسي‌دايناسي سبز کوچولو مي‌خواهد براي مرغابي چوبي زردش آب بياورد. يک پارچ شيشه‌اي آب خنک با دو تا ليوان. آيا داسي‌دايناسي مي‌تواند با پارچ شيشه‌اي هم مثل مرغابي چوبي بازي کند؟ اگر پارچ شيشه‌اي از دستش بيفتد و بشکند، داسي بايد چه کار کند؟
وقتی صدای پای نگهبان به حد کافی نزدیک شد، گفت: «سوپی رو که ازتون خواستم، برام آوردین؟» بعد به نگهبان یادآوری کرد: «من به خمیر نون حساسیت دارم.» البته دروغ می‌گفت. «و میوه هم بهم نمی‌سازه!» صدای غرولند بلندی از راهرو شنید و بعد نگهبان گفت: «عقب وایسا دختره‌ی نادون!» زانو زد تا دریچه‌ی پایینِ در را باز کند و...
پشت سر خانم تورن پا می‌گذارم به دویدن؛ ولی چند قدمی که می‌دوم، یک چیزی از پشت گوشم را می‌گیرد. جیغم درمی‌آید و دور خودم می‌چرخم. اما جز سایه‌های سیاه، هیچ‌چیز دوروبرم نیست؛ سایه‌های ترسناکی که رنگشان به سبزی می‌زند. بعد هوای سردی می‌آید و شبحی پچ‌پچ می‌کند: «قانون‌های من! قانون‌های مدرسه‌ی من! حواست باشد. هیچ‌وقتِ هیچ‌وقت زیر پا نگذارشان. دویدن ممنوع!»
نامه‌ای به دستت می‌رسد که دو سؤال اساسی و مهم از تو خواهد پرسید.
۱. تو کی هستی؟
۲. جهان چگونه به وجود آمده است؟
و این تازه شروع ماجراست!
لطفا ابتدا وارد شوید.
ورود به سیستمیک حساب کاربری رایگان برای ذخیره آیتم‌های محبوب ایجاد کنید.
ورود به سیستم
