می‌گویم: «آخه نمی‌تونید بدون من این فیلم رو بسازید! من هم اون جا بودم، من هم توی داستانم!»آقای غول‌تصویر می‌گوید: «ما هم نمی‌خواهیم بدون تو بسازیمش، مل گیبون رو آوردیم تا نقش تو رو بازی کنه.»می‌گویم: «مل گیبسون؟ واسه نقش من یه‌ذره پیره، نیست؟»آقای غول‌تصویر می‌گوید: «مل گیبسون نه، مل گیبون! ببین، اینهاش!»می‌گویم: «ولی این که میمونه!»آقای غول‌تصویر می‌گوید: «نه، میمون نیست، گیبونه ... نژادش فرق داره! یکی ازجذاب‌ترین موجودات اولیه‌ای که جدیداً توی سینما گل کرده. دستمزدش هم به بادوم حساب می‌شه!»...
یک کارگردان غول هالیوودی (یعنی خیلی خفن) به اسم آقای غول‌تصویر قرار است فیلم خانهدرختی را بسازد.
آقای غول‌تصویر عاشق تری می‌شود و تری ستاره‌ی فیلم می‌شود و کسی اندی را تحویل نمی‌گیرد. اندی سر خودش را گرم می‌کند و چه دردسرها که درست نمی‌کند تا فیلم ساخته می‌شود اما...
تری و اندی برای ما از خانه درختی سیزده‌طبقه‌شان می‌گویند. توی هر طبقه کلی خبر و ماجراست. حوضچه‌ی کوسه‌های آدم‌خوار، آزمایشگاه مخفی زیرزمینی، رصدخانه و منجنیق غول‌پیکر، مسیر گنده‌ی بولینگ، استخری که می‌شود داخلش را دید و کلی چیزهای باحال دیگر.
اندی و تری خانه درختی سیزده‌طبقه‌ی باحالشان را بیست‌و‌شش طبقه کرده‌اند. پیست ماشین‌برقی اضافه کرده‌اند، مسیر اسکیت با یک گودال کروکودیل زیرش، استادیوم گِل‌بازی، اتاقک ضد جاذبه، دریاچه‌ی یخی برای پاتیناژ با پنگوئن‌های پاتیناژکار واقعی و کلی طبقه‌ی باحال دیگر.
اندی و تری خانهدرختی بیست‌و‌شش‌طبقه‌ی باحالشان را سی‌و‌نه طبقه کرده‌اند. یک ترامپولین بدون تور محافظ اضافه کرده‌اند، آبشار شکلاتی، آتشفشان فعال بدون گدازه برای برشته‌کردن مارشمالوهای خوشمزه‌شان، باغ‌‌وحش بچه‌دایناسورها، موزه‌ی اگه جرأت داری باور نکن، فیلی بوکسور به نام آقای خرطومکس و کلی چیزهای باحال دیگر. اما مهم‌ترینشان طبقه‌ای فوقِ سری است که تری هنوز ساختش را تمام نکرده … طبقه‌ای که قرار است اتفاق‌هایی عجیب تویش بیفتد.
سلام. اسم من «اندی» است.
این هم «تری»، دوستم است.
ما توی یک درخت زندگی می‌کنیم.
خب، منظورم از درخت، یک خانهدرختی است. تازه وقتی می‌گویم خانهدرختی، منظورم یکی از آن قدیمی‌هایش نیست. یک 65 طبقه‌اش است!
(خانهدرختی ما قبلا 52 طبقه بود ولی ما 13 طبقه‌ی دیگر رویش ساختیم.)
خب، معطل چی هستید؟
بپرید بالا!
...اندی می‌گوید: «من هم همین‌طور. شرط می‌بندم الان خیلی باهوش‌ترتر از تواَم!»تری می‌گوید: «حرفش رو هم نزن! من یه میلیارد میلیون برابر باهوش‌ترتر از توام!»اندی می‌گوید: «عمراً! چون من یه تریلیارد میلیارد میلیون برابر باهوش‌ترتر از توام!»تری می‌گوید: «نه‌خیر. نیستی! من یه ییلیون زیلیون ویلیون تریلیون... (خمیازه) اسپیلیون کوییلیون فریلیون... (خمیازه، خمیازه) بیلیون میلیون... (خمیازه، خمیازه، خمیازه) خریلیپونففففففففففففف...»آلیس می‌گوید: «نگاه! تری وسط حرف‌زدن خوابش برد!»آلبرت می‌گوید: «اندی هم ...
روزی روزگاری، که یه روزگارِ خیلی دندونی‌ای بود، هیچ جنبنده‌ای توی خونه‌درختی تکون نمی‌خورد (حتی من) که سر و صدا درست نشه. آخه اندی به امیدِ فرشته‌ی دندون، دندونشو انداخته بود تو یه لیوان آب و توی تخت‌خوابش خوابیده بود.
همین‌طور سکه پشت سکه بود که توی خواب اندی ظاهر می‌شد...
من هم اون‌طرف، دراز کشیده بودم توی وان و سعی می‌کردم به‌جای دردسر درست‌کردن، حباب درست کنم. یعنی چی؟ یعنی اینکه واقعا، واقعا و واقعا ساکت باشم!
تا اینکه یهو...
صدای بلندی همه‌جا می‌پیچد.
«پلیسِ داستان اینجاست، زود در رو باز کنین! به ما دربارهی یه داستان احمقانه‌ی نقطه‌ای گزارش داده‌ان که با پایان‌بندیِ غیرقانونیِ «همه‌چی خواب بود» تموم می‌شه، توی همین خونه‌درختی! شما مظنون اصلی هستین و مقاومت بی‌فایده‌ست! ما درختتون رو محاصره کردیم!»
بازی فکری کهن دژ ترکیب ظریفی است از سبک بازی های نقش مخفی و شهرسازی. اولین بار Bruno Faidutti ، طراح باسابقه‌ی عرصه‌ی بازیهای رومیزی، در سال 2000 این بازی را طراحی و تولید کرد. این بازی از همان ابتدا با استقبال زیادی در سراسر دنیا روبه‌رو شد.
گربه‌ها ماجراجواند و مادرزادی بلدند چه‌طور جان سالم به‌در ببرند. خیلی‌هایشان زندگی‌هایی باورنکردنی، الهام‌بخش و جذاب داشته‌اند، منتها تاریخ یا فراموششان کرده یا نادیده‌شان گرفته. غیرمنصفانه است، نه؟
این کتاب قصه‌ی راستی‌راستیِ بیش از 30 پیشی واقعی را تعریف می‌کند که قهرمان داستان‌های خودشان‌اند.
اینجا از اسطوره‌های جنگ جهانی دوم، دریانوردان بی‌باک آب‌های آزاد، رکورددارانِ جهانی گینس، گربه‌هایی که مایه‌ی الهام کتاب‌های پرفروش شدند و کلی چیز دیگر- حتی «گربه‌ای فضانورد» که به خارجِ جو زمین سفر کرد (و موفق شد به زمین برگردد تا قصه‌اش را تعریف کند) خواهید دانست.
حاضرید؟ پس آماده‌ی چند حقیقت چشمگیر دربارهی پیشی‌سانان و ماجراجویی‌های موسیخ‌کن باشید!
کاوشگر قطب موهای کم‌پشت بی‌حالتش را صاف کرد و کلاه هلالی‌اش را دوباره روی سرش گذاشت.
«من رو یک ماه توی وان چسب خوابونده بود، با یک صاعقه جون گرفتم و زنده شدم.»
لبخندی زد و دندان‌های سبز جلبک‌گرفته‌اش نمایان شد.
قهرمان این داستان خود تویی! 1 (جادوگر کوه آتشین قله)
آیا آن‌قدر شجاع هستی که به جنگ هیولاها و جادوی کوه آتشین‌قله بروی؟
زاگور، جادوگر قدرتمند باید کشته شود، ولی اول باید از غارهای دژ کوهستانی‌اش عبور کنی. ماجراجویی کنی، قبل از اینکه در هزارتو، پیچ اشتباهی را بپیچی و زیر چنگال‌های خادمان نفرت‌انگیز جادوگر کشته شوی...
مرد نفس آهسته و خُرخُرمانندی کشید، هوا در حفره‌های معیوب بینی‌اش پیچید و مثل لوله‌های کهنه سوت کشید و بعد سرش را بالا آورد. حالا بنی نگاه دقیق‌تری به پوست مرد انداخت. حتی در نور کمرنگ شب هم ناهمواری‌های وحشتناک پوستش معلوم بود که بعضی جاها زمخت و بعضی جاها خیلی آویزان بود و بعد چشم‌هایش را دید.
خدای بزرگ! چشم‌هاش ...
صدای جیغی پهنه‌ی شب را شکافت و به دنبالش چند واق‌واق کوتاه و زیر.
سمک سرش را برای آتشک خم کرد و رو به خورشید که جلوی پایش دوزانو نشسته بود، دست دراز کرد. خورشید دست سمک را فشرد و برخاست. سمک گفت: «با تو پیمان مردانگی و وفاداری می‌بندم. بدون این قوی‌ترین عهدیه که عیار با مرد دیگه‌ای می‌بنده. تا تو و مه‌پری رو به هم نرسونم، دست برنمی‌دارم.»خورشید دست روی قبضه‌ی شمشیر گوهرنشانش گذاشت و بلند گفت: «پس به شروانه و مهران و فغفور حمله می‌کنیم و تا آخرین قطره‌ی خون …»– کجا با این شتاب شاهزاده؟ اگر می‌خواهی به شهدخت برسی باید اینجا قوی باشه.سمک به شقیقه‌اش اشاره کرد....
یک خبر بال‌انگیز! «عید قلب‌های گرم» نزدیک است. من یک عالمه هدیه برای دوستانم ساخته‌ام. دل توی دلم نیست زودتر هدیه‌ها را برایشان ببرم. اما بعد می‌فهمم هدیه‌ی چند تا از پَرپَر‌ی‌ترین جغد‌های زندگی‌ام را فراموش کرده‌ام! ای وای! حالا چه خاکی به پرم بریزم؟
به دنیای پُر رمز و رازِ سرزمین رؤیایی استوژیت خوش آمدید! سرزمین نقش و نگارهای سحرآمیز... در اینجا، کارت‌هایی با تصاویری عمیق، الهام‌بخش و مسحورکننده، به طرز جذاب و شگفت‌انگیزی توانایی تفکر خلاقانه و قدرت شهود شما را می‌آزمایند. برای موفقیت در این بازی باید از استعداد، قدرت تخیل و ذهن‌خوانی، و تجربیات پیشین خود به گونه‌ای متفاوت بهره ببرید...
"استوژیت" ترکیبی است از قدرت خلاقیت و ذهن‌خوانی! هر بازیکن در نوبتش براساس یکی از کارت‌های در دستش، کلمه‌ای را می‌گوید. بازیکنان دیگر باید با قدرت ذهن‌خوانی خود، کارت آن بازیکن را از میان کارت‌های دیگر بیابند.
کاپوچین یک بازی هیجان انگیز با رنگ و زنگ و به سبک بازیهای همزمان است. یعنی بازیکنان در آن قرار نیست تا منتظر نوبت خودشان باشند، بلکه همه همزمان شروع به چیدن لیوان‌هایشان روی هم، با نهایت سرعت و دقت می‌کنند. باید قبل از بقیه با لیوانک هایی که در دست دارید ترکیب مناسبی بسازید. زنگ را به صدا دربیاورید تا در آخر با امتیاز بیشتر برنده شوید. تصویرهای مختلف، با رنگ‌ها و ترکیب‌های متفاوت‌شان پیش روی شما هستند و البته حریفانی جدی و سرسخت. پس حواستان را جمع کنید! زنگ پیروزی کاپوچین فقط برای تیزترین چشم‌ها و سریع‌ترین دست‌ها به صدا در می‌آید! همچنین این بازی را می توانید در سه سطح سختی ساده، متوسط و پیچیده بازی کنید.
پارادیس به جنگلی که هر لحظه تاریک‌تر می‌شد اشاره کرد و گفت: «همین‌حالا، من می‌رم سراغ هیولای خرسیِ کلّه‌کوسه‌ای. قبل از اینکه شهردار رو بخوره. شما دو تا، مثل شیر با من می‌آیین یا هنوز دهنتون بوی شیر می‌ده؟»
بن دستش را بالا برد: «من مثل شیر می‌آم.»
ویسلی دستش را بالا برد: «من دهنم بوی شیر می‌ده.» چپ‌چپ به بن نگاه کرد. آهی کشید و گفت: «خیلی خب. من هم با شما همراه می‌شوم. اما بهتون هشدار می‌دهم، اگر من زنده‌زنده خورده شدم، شما دو نفر شخصاً مسئولید.»ش
باز هم دیرم شد!
«پفک پنیری به دادم برس!» ساعت نُه صبح بود و من، جرونیمو استیلتُن، دوباره دیر می‌رسیدم سرِ کار! در کمتر از یک دقیقه، از تختخواب قِل خوردم پایین و در کمتر از دو دقیقه، لباس پوشیدم. درست است که موش سحر‌خیزی نیستم، ولی توی آماده‌شدن خیلی تر‌و‌فرزم.
همان‌طور که دندان‌هایم را با خمیر‌دندانی با طعم پنیر چدار مسواک می‌زدم، زیر لب غُرغُر کردم: «لعنت به هر چی پنیر کپک‌زده‌ست! از صبح‌های شنبه متنفرم!» بعدش تیز از پله‌ها دویدم پایین، پایم گیر کرد به دُمم و از آن‌بالا قِل خوردم و افتادم ...
تاریخ مستطاب کلاه
کلاه شاپو، کَپ، برت، فدورا، هامبورگ، کلاش، چولو...
تا حالا کدام یکی از این کلاه‌ها را سرت گذاشته‌ای؟ می‌دانی هرکدام چه‌شکلی‌اند؟ اصلاً تا حالا شده کسی کلاه بگذارد سرت؟
بعید است پاسخت منفی باشد، چون آدم‌های زیادی به این کار علاقه دارند و حتماً تا حالا یکی‌شان تو را مستفیض کرده.
می‌خورم فقط، Oil و گازوئیل
راه می‌روم، با چهار Wheel
Car هستم از، جنس آهنم
من به جای حرف، بوق می‌زنم...
در مجموعه کتاب‌های «انگلارسی» کودک با خواندن و شنیدن شعرهای دل‌نشین و جذاب، با زبان انگلیسی آشنا می‌شود و کلمه‌های زیادی یاد می‌گیرد. با این مجموعه، کودک هم از شعر خواندن لذت می‌برد و هم شوق یادگیری زبان انگلیسی در او بیدار می‌شود.
وقتی مامان و بابا شروع کردند به سؤال کردن از من که چه‌کار کنند باحال به نظر برسند، اصلاً عین خیالم نبود. راستش خیلی باحال بود که می‌دیدم آن‌ها بالا‌و‌پایین می‌پرند و جفنگیات نوجوان‌ها را بلغور می‌کنند.
این تا وقتی بود که سر‌و‌کله‌ی بابا با لباس‌های اجق‌وجق دمِ مدرسه‌ی ما پیدا نشده بود!
اصلاً باحال نیست. بهترین دوستم، مدی، هم موافق است. آن‌ها دیگر شورش را درآورده‌اند. باید دست از این کارهایشان بردارند.
دربارهی داسی دایناسی 5 (قارچ سمی)
مامان! بابا! من برم اين دور وبر بگردم؟ شايد روي درختا يه ميوه پيدا كردم داسي دايناسي سبز كوچولو با مامان و بابايش به گردش مي‌رود. او مي‌خواهد براي خودش ميوه پيدا كند و بخورد.
دوقلوهای دانشمند 1 (نیک و تسلا در آزمایشگاه برق فشار قوی)
نیک و خواهرش، تسلا، عاشق علـم‌اند، برای همین هـر روز با چالش جدیدی روبه‌رو می‌شوند. بعد از اینکه پدر و مادرشان به‌طرز مرموزی ناپدید می‌شوند، آن دو به خانه‌ی عموی نابغه‌شان می‌روند که مخترعی همه‌کاره است. نیک و تسلا در آزمایشگاه عمو نیوت دست به ماجراجویی می‌زنند و ابزارهایی جالب و کاربردی می‌سازند...
وقتش رسیده که با خوندن قسمتِ سوم چهار سابقه‌دار از خنده روده‌بُر شین!
چهار سابقه‌دار قراره روزِ خیلی گندی داشته باشن!
این داستان رو از دست ندید!
این‌قدر خنده‌داره که شلوارتون رو خیس می‌کنید!
فهیمه از بچگی عاشق پروازکردن بود. تابستان‌ها با خواهر و برادرهایش، با چسب سریش و کاغذ بادبادک می‌ساخت و از پشت‌بام پروازش می‌داد. متوجه شد که مرکز آموزشِ فنون خدمات هوایی تهران، امتحان ورودی گذاشته و دانشجو می‌گیرد. چون دوست داشت درس بخواند، امتحان داد و با نمره‌های خوبی قبول شد و در دوره‌های خلبانی شرکت کرد. چند سال بعد فهیمه اولین زن مهندس پرواز در ایران شد. بعد از حدود سه‌هزار ساعت پرواز با سمت مهندس پرواز، توانست کمک‌خلبان هواپیما شود. فهیمه می‌گوید: «هیچ فرقی بین مرد و زن نیست، مسئولیت ی...
همین‌که بیدار شدیم، بعد از آنکه رکورد جهانی زود صبحانه‌خوردن را شکستیم، هیولاها رفتند توی کوله‌پشتی‌ام و با هم از خانه زدیم بیرون.
ـ نمی‌فهمم چه اصراری داری همه‌جا عروسک‌هایت را با خودت ببری. بچه‌ای به‌سن تو...
ـ بهتان تکلیف نداده‌اند؟
ـ چرا! اتفاقاً برای همین دارم می‌روم پارک! باید دربارهی یکی از چیزهای مربوط به شهر مطلب بنویسیم. من پارک را انتخاب کرده‌ام.
ـ آفرین پسرم! انتخاب خیلی خوبی است!
سال‌ها پیش، آن وقت‌ها که ریش‌هایم هنوز سپید نشده بود، حتی می‌توانم بگویم سیاه هم نبود یا البته درست بگویم اصلاً ریش نداشتم، از پدرم پرسیدم: «بابا! این عشق که می‌گن چیه؟» پدرم گفت: «این غلط‌ها به تو نیومده فرزند دلبندم! تو باید دَرست رو بخونی.» پنج سال بعد که هفت سالم بود و سواد خواندن و نوشتن مختصری آموختم، تصمیم گرفتم به جای درس خواندن بروم و عاشق شوم. اما قبل از عاشق شدن لازم بود با تحقیق در داستان‌های موجود معنای واقعی عشق را دریابم. اولین داستانی که نظرم را جلب کرد، داستان ویس و رامین بود...
نوروز به هوش آمد. تمام وجودش درد داشت. دست چپش غرق خون بود و احساس کرد چند دنده‌اش شکسته است. جلوی خون‌ریزی را گرفت. آرام بلند شد و آخرین پرش به عقبِ گل را دید. شیوه‌ی مبارزه‌اش برایش آشنا بود.گل پارچه‌ای سفید به محل زخم بست و اژدها دوباره گمش کرد. گل کمان کشید. این‌بار کمی بالاتر از چشم را نشانه گرفت. زه را کشید و صدای جیرجیر چوب دوباره بلند شد. نفس عمیقی کشید. به موی سیاه یاسمین‌بانو فکر کرد، به گونه‌های سفید قیصر که همیشه از شرم و خشم سرخ می‌شد و به نوروز وقتی که سبیل‌هایش را ریزریز به دند...
تاریخ مستطاب کفش
آل‌استار قرمز، کتانی سفید، گیوه، کفش پاشنه‌دار،
گالش، صندل، چکمه...
یک دنیا قصه پشت هر کدام از این کفش‌ها هست.
تری و اندی برای ما از خانه درختی سیزده‌طبقه‌شان می‌گویند. توی هر طبقه کلی خبر و ماجراست. حوضچه‌ی کوسه‌های آدم‌خوار، آزمایشگاه مخفی زیرزمینی، رصدخانه و منجنیق غول‌پیکر، مسیر گنده‌ی بولینگ، استخری که می‌شود داخلش را دید و کلی چیزهای باحال دیگر.
در كلانتري مركزي، كارآگاه سيتو سرش را با دانش‌نامه‌ي كارآگاهان بزرگ گرم مي‌كند. سروان چين‌مي‌ادو هم با چشم‌هاي بسته مديتيشن مي‌كند. اما وقتي سر و كله‌ي فرمانده تروئنوس پيدا مي‌شود، آرامش و سكوت به هم می‌ریزد.- یالا راه بيفتيد و با اولين پرواز خودتان را برسانید به آفريقاي جنوبي. فقط دو روز مانده جام جهاني فوتبال شروع بشود، اما يك نفر جام را دزديده.- خُب اينكه چیزی نيست. چرا نمي‌روند يك جام ديگر جايش بخرند؟ توي مغازه‌ها که همه‌جور جام و ليوان و فنجان پيدا مي‌شود.- اين‌قدر خنگ‌بازي در نياور! چيز...
لطفا ابتدا وارد شوید.
ورود به سیستمیک حساب کاربری رایگان برای ذخیره آیتم‌های محبوب ایجاد کنید.
ورود به سیستم
